Element Koruyucusu

Bölüm-7

Annabeth

''O küçük sıçan yaptıklarının bedelini ödeyecek!'' çok sinir bozucu bir şekilde gülmeye başladığında kes sesini dercesinde elimi salladım ve hemen tırsarak gülmesini kesti

''Evet yaptıklarının bedelini ödeyecek'' ama bunu ona işkence çektirerek yapmayı düşünüyordum açıkçası. Ama içinde garip bir his vardı o kızla ilgili. Çok garip bir aurası vardı hemen insanın dikkatini çekiyordu ama tabi aurayı hissedebilen insanlar için, o kızda garip şeyler vardı ve bu beni birazda olsun korkutmuştu ama hemen toparlandım. Nasıl olsa o sıradan bir kızdı buraya göre normal en azından ve elementini bile kullanmakta gerçekten başarısızdı bunu düşündükçe gülümsüyordu. 

''İlk önce onun sevdiklerini ondan almalıyız ve gözünü birazda korkutmalıyız sonrada onu düelloya davet edip bütün okulun önünde yenerim ve ara dönem ve yıl sonu yarışmalarında da canını okurum ve sonunda bana boyun eğer.'' Yanındaki Daisy ve Ella sanırım planımı  bu kadar soğukkanlı bir şekilde anlattığım için  tırsmış olmalılar ki bir kaç dakika tepkisiz kaldılar sonra anlattığım planı yeni algılamışlar gibi Ella ''Yaptıklarının bedelini ağır ödeyecek ahahahah'' aslında biraz seviniyordum çünkü karşıma sonunda düzgün bir rakip  çıkmıştı, ve gerçekten soğuk olan bir gülümseme ile içinden

Seni ezeceğim günü iple çekiyorum Kaitlyn.

***

Kaitlyn

İşte beklediğim gün gelmişti. Artık herkese alan dersinde iyi olduğumu gösterebilecektim. Herneyse şu elementimin iyice güçlenmesi ile birlikte artık elementime daha iyi hakim olabiliyordum ve çok fazla güç kelimesini kullandığımdan da anlaşılabileceği gibi böyle bayaaa güçlendim yani öyle böyle güç değil. Biliyorum birazcık egom tavan yaptı ama olsun ya o kadar önemli değil. 

Janna, Aaron, Lucian da baya güçlerini geliştirmişti. Üstelik gücüm arttıkça dövmem de parıldamaya başladı artık tabi biraz başıma dert açıyordu ama olsun o kadarı da. Aaron suyu kullanmakta bayağı ustalaşmıştı, Janna küçük bir hortum yaratabiliyordu, Lucian ise taşları parçalayıp tekrar birleştirebiliyordu kısaca. 

Gene herkes sırasıyla güçlerini deniyordu.

Sonunda sıra bana geldiğinde ortaya geçtim ama arkadan bir kızın sesi duyuldu ''Zaten başaramayacağını biliyoruz neden ona sürekli aynı şeyi denetiyorsunuz?'' diye sorduğunda cidden küplere bindim şimdi ona gösterecektim. Derin nefes aldım ve güçlerimi kullanmaya çalıştım, ama bir terslik vardı hiç bir şey hissetmiyordum. İçimden saymaya başladım bir...iki...üç...dö- 

''Sıranın artık bize de gelmesi lazım vakit kaybediyoruz dediğinde işte o an ciddi anlamda öfkenin saf halini hissediyordum ve aniden gözlerimi açtım gören ise hayretlere düşüyordu bağırdım ''Kim o sözleri söyleyen göster kendini!'' diye bağırdım öğretmenim bana yaklaşırken sakin ol zırvalıklarını söylüyordu ama oralı bile olmadım sonra içimden bir ses biraz önümdeki kızın söylediğini resmen haykırıyordu.Gözlerimi yavaşça kıza çevirdiğimde sanırım ürkmüş olmalı bir adım geri gitti. Yavaş adımlarla kıza yaklaşmaya başladım kız resmen nefesini tutuyordu bu korkusu birazcık olsa da hoşuma gitmişti. Attığım her adımda biraz daha alev aldığımı hissettim etrafımdakilerin geri çekilmesiyle çok belli oluyordu bu, ama kız resmen donup kalmıştı. Ona yaklaştıkça kalp atışlarını duyabildiğimi fark ettim. Kız yüzünü benden kaçırıyordu ama çenesinden tutup başını bana doğru çevirdim siyah kısa saçları ve dolgun dudaklarıyla baya etkileyici bir kızdı ama bu sözleri ona hiç yakıştıramamıştım açıkçası. Ellerim hala yanıyor olmalıydı ki kızın ağzından küçük bir inilti kaçtı. Öğretmen hala müdahale etmeye çalıyordu ama kimsenin onu taktığı yoktu. O an fark ettim kızın kalbinde kileri ,kız korkuyordu ama bu korku sadece bana karşı değildi o şerefsiz ismi lazım olmayandan korktuğu için bunları yapıyordu. Derin bir nefes alıp kızı bıraktım ve arkamı dönüp yavaş adımlarla uzaklaşmaya başladım. En az 4 adım attıktan sonra arkamı dönmeden