Marrying the Bully

Chapter 3

Chapter 3

 "To judge a man, watch how he treats a woman."

                                                      -unknown-

All the teachers are now in a meeting and that means all students are free for the whole afternoon. Sa States, teacher’s meeting is just another term for student’s party at malamang busy na ako ngayon sa pagpili ng damit, the shoes to wear, the make-up and the rest of the preparation…but here in Rostund it’s different. Paano magpaparty eh hindi nga makalabas ng school? Life here is a prison. Para akong nilalamon ng suffocation. I don’t have friends, I don’t know anybody at kahit kausap man lang wala ako.

Napaka-boring ng buhay na ‘to para sa isang lagalag na tulad ko…kaya mas mabuti pang maglakad-lakad ng mag-isa kesa magkulong sa kwarto at magmukmok. I better tour around the school all by myself.

After half hour walking sa pagkalaki-laking Rostund Philippines I felt the need to take seat and rest. Nakaupo ako sa ilalim ng puno ng biglang may tumabi sa aking babae.

“Hi!” bati nya na para bang ang tagal na naming magkakilala. “Sa wakas nahuli rin kita!”

“Uh, nahuli? May nagawa ba akong kasalanan?” tanong ko kasi hindi ko sya maintindihan.

“No, I mean sa wakas nagkaroon na ako ng chance na makausap ka.”

“Why? May kailangan ba tayong pag-usapan?” tanong ko ulit and I’m sounding like a bitch.

“Ah...hehe! Wala naman, I just want to introduce myself to you hoping that later on we can be friends. I’m Jessa nga pala.”

“Blessie,” matipid kong sagot. I feel frustrated with myself. Hindi naman kasi ako dating ganito. Masiyahin ako, friendly, happy go lucky…and look how I just treated her. Nagrereklamo ako na wala akong kaibigan and now  I’m acting like I don’t need one.

“Oh I know you already. Actually, sikat ka na nga.”

“Huh? How come? Eh, recipient nga ako ng loner award,” matabang na sagot ko sa kanya.

“Because you’re Rush’s Batang Iyakin! Babygirl Blessie…Alam mo bang talk of the school yun! Ikaw lang kaya nakagawang manapak sa kanya!”

“Oh should I be happy with that o kelangan ko ng kabahan kasi I’m a hundred percent certain that that bastard is a certified bully.”

Napataas ang kilay nya at bigla na lang natahimik. “Ah Blessie, how do find Rostund so far?”

“Hell,” I snapped and I think I insulted her. “Ah, no…I mean, it feels like hell being here because it is so different from the life that I’m used to. Nag-aadjust pa kasi ako at medyo alam mo na…”

“Naiintindihan kita. Ganyan din kasi ako dati pero napamahal na kasi sa akin ang school na ‘to at patutunayan ko sayo na being here is heaven and not hell.”

I don’t think so. Habambuhay na impyerno ang lugar na ‘to. Ganyan ako ka-negative dahil gusto kong patunayan sa parents ko na mali ang desisyon nilang ipatapon ako rito.

Patuloy lang kami sa pag-uusap ni Jessie at medyo nawawala na rin ang uneasiness ko sa kanya nang biglang dumating ang panira. May kasama syang higad and they sat under one of the trees. From the looks of it, they are practically having sex.

“Tsk…ang laki-laki ng school ‘bat pati sa labas ng classroom makikita ko sya?”

“Oh, you mean Rush? Naku, masanay ka na Blessie na makikita mo ang mukhang yan anywhere anytime dito sa Rostund.”