Chapter 20
“Bakit ka masaya?” Tanong ko kay Mike kasi naman sya, ngitnging ngiti. Mukha syang nauulagang aso.
“Everyone deserves to be happy.” Ngaiting ngiti parin nyang sabi. Medyo nakakatakot. Mukha kasi syang kriminal na nakangiti.
Inirapan ko na lang sya kasi mukhang wala akong mapapala sa kanya, wala sa katinuan eh. Sarap patakan ng martilyo sa ulo. Sya naman, nakangiti lang. Leche.
“Ylaine…”
“Huh?”
“Buntis ako.”
“Ahh.”
“Anong “Ahh.” No any violent reactions?! Ohmygod you’re such a goody good friend!”
“Salamat.” Tapos inirapan nya na lang ako.
What? Sabi ng nanay ko, magpasalamat daw ako sa mga taong nagmamagandang loob at nagsasabi ng magaganda saakin. LOL.
“Di mo man lang tatanungin ang ama?”
“Uhhh, yung test tube sa bahay nyo?”
“Ulul, ano yun? Sarilinan? Dali itanong mo sakin ng maayos!”
“Oh eh sino? Ayaw pang sabihin!”
“Ehh. Kahiya!”
“Ulul.”
Hindi nya ako inirapan sa violent reaction ko. Pero, nagsign of the cross pa sya at humihingi ng patnubay at gabay na sabihin sakin ang kanyang gustong sabihin. Ewan ko sa kanya.
“Ylaine…”
“Oh?!” Isa na lang, kapag hindi na ako nakatanggap ng matinonf sagot ihahagis ko na to sa labas.
“Kami na ULIT ni Zero.”
@#$%^&! Luh? “ULIT?”
x---
Uhh forever stress. Ngaquiz kasi kami kanina sa lahat ng subject, take note. Lahat surprise. Napakabuti talaga ng aming mga guro. Ugh.
Tapos, hindi pa masyado nagsisink-in sakin ang nangyari dati kina Ella at Zero. Kaya pala may mga iba silang tinginan at trato, akala ko naman ngayon pa lang nadedevelop ang kanilang mga feelings yun pala hindi ako updated sa mga pangyayari kasi may past naman pala sila. Kaya mapapatunayan nating mas malandi sila sakin. Mild kalandian lang yun akin, ah!
At alam na, ngayong uwian isa akong batang pagpakailanman ay nagiisa, in English forever alone. LOL.
Syempre ano pa’t mag-on na nga sila. Edi sabay sila umuwi ng nakaholding hands, mapapatigil sila sa isang kainan at magsusubuan pa. Tapos magtititigan sila paunahan matunaw syang tanga at 2 days na nila yung ginagawa pala. In short, EWW! Hahahaha! Nakakakilabot isiping ginagawa yun nina Zero at Ella as of the moment. Ew.
“Love?” May siraulong ngiti na ngiti sa may unahan ko na tinatawag akong love na medyo kinasanayan ko na. Inirapan ko sya.
BINABASA MO ANG
That Gangster
HumorWARNING: PASENSYA NA PO PERO HINDI KO NA PO TATAPUSIN ANG REVISION NITO. Hindi ko po ito kayang burahin dahil first novel ko po ito at gusto kong mabalikan ang mga comments. Thank you so much po.
