Durum Leyla

2. Bölüm : Mutlu aile tablosu

Tekrardan merhaba güzel kalpli okurlarım...
Öncelikle belirtmeliyim ki , sadece bir kaç saatte beni çok mutlu edicek yorumlar attınız . Bazılarınız benimle wattpadte konuştu , bazılarınız ise şahsi sosyal medya hesaplarımdan mesaj attınız .
Beni çok mutlu ettiniz bu güzel ilginiz için teşekkürler. ^-^
Keyifli okumalar ...

Doktor sabırla tekrarladı sorusunu " Bak anlatmazsan sorunlarını çözemeyiz Leyla . O gece neredeydin , kimleydin ve ne yaşadın ? " Anlamsız bakışlarımı doktora kaydırdım , yüzüne bir süre baktıktan sonra tekrar önümde ki boş duvara bakmaya devam ettim . " O gece neden yurda dönmedin ? " Bu sefer yüzüne bakma gereği bile duymadan , oturduğum koltuktan kalktım ve kapıyı açıp çıktım .

Çıkar çıkmaz , gözlerimde ki yaşlar sabredemeyip akmaya başladı . Nasıl anlatabilirdim ki tecavüze uğradığımı ? Şu an en dipteydim , kirliydi insanların kalpleri , kimse bana yanaşmak istemeyecekti bir daha . Müdürden yediğim tokattan sonra bayıldığım için hastaneye getirmişlerdi beni  . Kapıda bekleyen Ali telaşla yanıma geldi '' Leyla ne oldu sana ? Anlatsana kızım , delirtecek misin lan beni ? '' Hastaneden çıktığımda ellerimin tersiyle gözlerimi sildim ancak ben sildikçe yenileri geliyordu , arkamdan gelen Ali kolumdan tutarak beni kendine çevirdiğinde aklıma o anın gelmesiyle donup kaldım . '' Leyla , birisi bir şey mi yaptı sana , ha söyle güzelim ? '' Ali elleriyle saçlarımı okşarken bir yandan da gözlerime bakıyordu , kolumu ondan kurtararak kaşlarımı çattım ''Yanlız bırak beni . ''

   Kolumu ondan kurtararak boş sokakta yürümeye başladım , en leş insanlar buradaydı . Etrafıma göz attığımda seke , seke yürüyen sarhoşlar , köşelerde değişik çiftler , sokağı inleten meyhane şarkılarından başka hiç bir şey yoktu . Garipti aslında, benliğimin yanında korkumu da yitirmiştim ben dün gece . Hava kararmaya başladığında midem kalkmaya başlamıştı , soğuk içten içten vuruyor gibi hissettim, fazla ilerlemeden döndüm arkamı ve geldiğim yolu geri döndüm .

Sokağın çıkışında bir kızın çığlık sesi karıştı meyhane şarkılarına. Arkamı döndüğümde kimse yoktu , başımı olumsuzca salladığımda önümü dönerek yoluma devam ettim . Donuk bakışlarımla yoluma devam ediyordum ki aynı sesi bir kez daha duydum . " Yapma , lütfen ! " Çiviyle çakılmış gibi saplandım yerime , bu benim sesimden başkası değildi . Bu benim son çığlıklarımdı ... 

İki elimi başımın arasına sıkıştırdığımda bu sefer çığlıklarım daha da arttı . Eski binanın altına çökerek gözlerimi sımsıkı kapadım . " Hayır , sadece hayal ... ''

Sonra bütün sesler kesildi bir anda , gözlerimi açtığımda meyhaneden yükselen sesler ve araba durduran hayat kadınları haricinde kimse yoktu etrafımda  Duvara tutunarak ayağa kalktığımda  Başımı öne eğerek ağlamaya başladım . " Hayatım mahvoldu ... " titrek nefesimi soğuk havaya karışsın diye bıraktım , sımsıkı kapanan avuçlarımı açtığımda tırnaklarımın arasına giren çamurları gördüğümde ellerimi tekrar kapadım ...

   Yurdun önüne yaklaştığımda  beni  gören Ali hızla yanıma ulaştı . '' Leyla iyi değilsin sen . .'' Beni kendine çekip sarıldığında gözlerimi sıkıca yumdum . '' Leyla lütfen anlat , kim canını sıktıysa gidip seni üzen her hücresini yok edeyim . '' Uzun süre sarılmamızın ardından hiç bir şey demeyerek yanından ayrıldım ve yurda girdim . Ortalıkta kimse olmadığı için derin bir oh çekerek banyoya girdim soğuk suyu açtığımda , bedenimin titremesiyle gözlerimden akan yaşlarda suyla birlikte kaybolmuştu ... 

     Yatağa iki saat önce girmeme rağmen gözlerimi her kapattığımda o çocuğun silueti beliriyordu gözümde , odanın kapısı gıcırdayarak açıldığında yorganı biraz daha tepeme çektim . " Kızım baksana Leyla gelmiş . "  Ayak sesleri biraz daha yaklaştı . Bu sefer bir başkasının sesi duyuldu . " Acaba dün gece ne oldu ? Baksanıza kızcağızın haline yazık ya ." Gözlerimi daha sıkı yumdum , sağır olmak istedim işte o an . Bana acıdıklarını duymak istemedim , kalbimden kırılan bir kaç parça göğsüme acı verircesine saplandı . " Kızlar acaba diyorum ki Leyla tecavüz edilmiş olabilir mi ?Ya hatırlasanıza üstü başı çamur içindeydi . " Daha fazla dayanamadım , yorganı üzerimden iterek kalktım yataktan . Kızların gözüne anlamsızca baktım bir kaç dakika , benim  kalkmamla neye uğradıklarını şaşırmışlardı . '' Leyla sen , Uyumuyor muydun ? '' Yataktan çıkarak kızların karşısına geçtiğimde yaptıklarından utanmış olacaklar ki başlarını önüne eğdi hepsi . Diyecek bir şeyim yoktu aslında , uzunca bir süre karşılarında sessizce dikildikten sonra gıcırdayan  kapıyı sertçe çekerek odadan ayrıldım .

  Susmayıda biliyordum artık , on yedi yıllık hayatım , iki gün önce mahvolmuştu . Ben Leyla Bozmaç  acınacak bir insan olmuştum şimdilerde . Yurdun bahçesine çıktığımda , soğuk yüzüme gerçekleri tokat gibi indirmişti . Banka oturdum , bir an olsun huzur bulmak istedim . Gözlerimi yumduğumdaysa o an geldi gözümün önüne , ben kurtulmaya çalışırken biri kollarımı tutuyor , diğeri ise...

Gözlerimi açmaya çalıştığımda , dahada ileri sarıldı görüntüler . Ağacın dibinde baygın bir şekildeydim , o çocuk yaklaşarak öpmeye çalışıyordu  , diğeriyse elinde ki birayı kafasına dikerek kahkahalar atıyordu , eğleniyorlardı benimle ... Çocuk bana daha fazla yaklaşmaya çalıştığında , çığlık atmaya başladım . İzlemek istemiyordum daha fazla , o anı hatırlamak dahi istemiyordum . Gözlerimi açmaya çalışıyordum ancak , sanki bir birine yapıştırıcıyla yapıştırılmış gibiydi . Sessizce ağlamaya başladım yine . Görüntüler gittikçe netleşiyordu , ağladım , ağladım ve ağladım . Gözlerimi açamıyordum bir türlü , etrafımda sesler duymaya başladım. " Kız iyice kafayı yedi .'' Sesler bir birine karışırken diğeriyse  " Ay bu kıza acıyorum vallahi  , iki günde ne hale geldi . " Tanıdık bir ses bağırdı bu sefer " Leyla sakin ol ! " Kollarımdan sarsıldığımda , sanki fişim çekilmiş gibi gitti görüntüler bir anda .

"Sakin ol ! Sakin ol ! Aç şimdi gözlerini . Ben doktorun Leyla , rahatla , derin nefes almaya çalışarak aç gözlerini . " Dediklerini yaptığımda gözlerim açıldı . Doktor gözlerimin içine baktı ve sadece benim duyabileceğim bir ses tonunda konuştu " Anlatmazsan kurtulamayacaksın Leyla ..."

...

" Bak çekinicek hiç bir şey yok Leyla , bu konuştuklarımızı kimse bilmeyecek . Sadece sen ve ben , anlat hadi ." Güven verircesine elimi sıktığında , yüzüne tedirgince baktım . " Leyla konuşman lazım biliyorsun değil mi ? Anlat bana ne oldu ? O yüzünde ki çaresizliğe bir yol bulayım Leyla ." Bakışlarımı gözlerine odakladım . " Ben... " Doktor umutla baktı gözlerime , gecenin bir saati sadece nasıl olduğumu merak ettiği için yetimhaneye gelen doktorum beni yurdun ortasında çığlık atarak yakaladı ve işte şu an kliniğindeydik  .
" Ben hava almak için çıkmıştım , fazla uzaklaşmışım sanırım  . Havada kararmak üzereydi , yurda yetişemezsem müdürden ağır bir ceza alıcaktım . Kestirme yol vardı , mezarlık yolu ...
Girdim yola sonra adımı duydum , korktum , hayal sandım . Sonra bir daha duydum , kaçmaya başladım . Bir çocuk vardı arkamda , bira şişesi vardı elinde , fırlattı onu , beni yakalamak için o da koşmaya başladı . Çok fazla korkmuştum , elimden geldiğince kaçıyordum ben , sonra , sonra kolumdan yakaladı beni ... '' Gözlerimin içine uzun , uzun baktı " Sonrasını biliyorum Leyla . Yaşadığın çok ağır bir şey , anlıyorum seni  . Kendini berbat , perişan  hissediyorsun ama senin bir senin bir suçun yok , sen masumsun ! Sen bu hikayenin en masumusun hatta . Yaşadıklarından sonra gerçekleşen krizlerin... Korkarım ki ruh sağlığını kötü etkilemiş Leyla . Şu an senin için en doğrusu bu kliniğe yatman . " Kafamı hızlıca kaldırdım . " Ben deli değilim ki ! " Gözlerimin içine baktı . " Leyla yaşadıkların , hatırlıyor musun o çocukları peki ? " Başımı eğerek olumlu anlamda salladım . Alnında biriken terleri fark ettim , " Kesinlikle senin ruh sağlığında sorunlar var Leyla . Ben zaten aramıştım kliniğin ambulansı az sonra gelir . " Hışımla ayağa kalktım , " Ben deli değilim doktor abi , durdur onları lütfen . Ben deli değilim ki ! " Ambulans sesini duyduğumda doktorun gözlerine baktım . Gözlerim o anda masanın üstünse duran fotoğrafa kaydı .  Karşımda duran adam yanında ki şık giyimli kadına sarılmış yanlarıydaysa bir genç çocuk vardı .

    Gördüklerimden emin olmak için daha dikkatli baktım fotoğrafa . Yaşadığım şokla başımı hışımla doktora çevirdim . Girdiğim şokla , kelimeler dudaklarımdan titreyerek çıkmıştı '' Bu , bu  o çocuk ! Sen , kandırdın beni ! "