Ik word wakker, ik kijk om
Me heen. Ik lig gelukkig in mijn eigen bed en zie dat Mr. Player naast me zit. Ik kijk verbaasd 'w-wat doe jij hier?' Vraag ik met een verbaasde toon. 'Ik vond je bewusteloos achter een berg.' Zegt hij. Ik trek een moeilijk gezicht, ik snap er niks van. Ineens herinner ineens iets: het briefje! 'Gaat het wel met je? Wat heb je uitgespookt?' Vraagt hij door. 'Ik voel me lamlendig, ik was aan het wachten op 14:03 om hem/haar te grazen te nemen maar mijn plan mislukte. Voor ik het wist was ik in een ruimte en werd er bloed van me af genomen.' Ratel ik door en hij kijkt me geschokt aan. 'Wat, door wie? what the fack!' Beantwoord hij terug. 'Ik weet ook niet waarom.' Zeg ik terug. 'Maar wat is er met 14:03?' Vraagt hij aan me. Oja niemand weet ervan behalve ik. 'Ja, elke dag stipt om 14:03 loopt hier iemand langs en gluurt naar binnen. Ik was er zo klaar mee dat ik wilde weten wie het was, dus ik wilde hem/haar vangen. En toen overkwam mij dat.' Zeg ik. 'hmm ik ga je helpen erachter te komen wie diegene is en wat die van je wilt.' Zegt hij vastberaden. 'Goed dan, nadat het bloed van me werd afgenomen kreeg ik een briefje in mijn broekzak gedrukt. Ik heb het nog niet gelezen.' Zeg ik eerlijk. Ik kan zijn hulp wel gebruiken eigenlijk. 'Laat zien!' Zegt hij en strekt zijn hand uit. Ik rommel wat in mijn broekzak en vind het briefje. Er staat een tekstje op.
Lieve Melanie, wees gerust de naald was schoon dus je kan geen infectie oplopen. Maar even ter zake: probeer mij niet te vangen of plannen te bedenken om erachter te komen wie ik ben of andere mensen erbij te halen. Want het gaat je toch niet lukken! En oja wat dat bloed betreft. gaat je niks aan.
'Oke what the fack?' Zeg ik vragend. Ik snap er niks van hij kijkt naar het briefje en trekt een vragend gezicht. We bestuderen het briefje maar al gauw klapt er een deur open. 'Lieverd waar was je?' Vraagt mijn moeder bezorgd en verstop het briefje weg. Hoelang ben ik eigenlijk weg geweest? 'Ik ging naar een oude vriendin die hier vlakbij woonde. Sorry de volgende keer zou ik het melden.' Lieg ik tegen haar. 'Wat lig je dan hier in bed?' Vraagt ze. En dat is best een goede. 'Ze was van de trap gevallen en had pijn, dus ik had der in bed gelegd.' Neemt Mr. Player het voor mij over. 'Oh meid toch, gaat het wel?' ze bezorgd. 'Ja het gaat prima.' Beantwoord ik terug. Waar is de rest eigenlijk? 'Nou ik ga koken jullie redden je wel.' Zegt ze en loopt weg. We reageren er niet op. 'Hoelang ben ik eigenlijk weg geweest?' Vraag ik aan Kevin. '1 dag ongeveer.' Geeft hij antwoord. Eigenlijk ben ik gewoon ontvoerd geweest. 'Waar is mijn telefoon?' Vraag ik bezorgd. 'Hij was leeg dus ik heb hem op de lader gelegd.' Zegt hij en geeft mijn telefoon. 'Dankje, en waar zijn Sabine enzo?' Alsof ik al niet genoeg heb gevraagd. Ik heb nog veel meer vragen maar goed. 'Die zijn in het zwembad. Ik heb tegen Sabine gezegd dat je vermist was tegen de rest niks.' Stelt hij me gerust. Ik plof terug het bed op en denk terug. Eerst het vliegveld en toen die 14:03 die elke keer langs komt gelopen en mij ontvoerde. Ik haal een diepe zucht. Waarom ik? Het vliegveld oké dat was gewoon een creep. Maar dit? Na een tijdje zo te hebben gelegen kon je de hersens van Kevin een mij horen kraken. Waar zou hij aan denken? 'Waar denk je aan?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Ons gesprek gister.' Zegt hij. 'Wat dan?' Vraag ik terug. Nu ben ik nieuwsgierig. 'Het was zo kortaf.' Geeft hij als antwoord. Hij heeft wel gelijk het was best kortaf. 'Ja klopt' zeg eerlijk. Ik dacht er ook zo over. 'Dus, de reden dat ik hier werk is omdat ik schulden heb.' Hij zegt eindelijk waarom hij hier is. 'Oh, waarvoor heb je schulden?' Vraag ik door. 'Ik was boos op mijn ex en heb toen haar auto kapot gemaakt en de ramen ingeslagen.' Zegt hij teleurgesteld. Hij lijkt me niet echt een agressief type. 'Das ook niet zo slim van je geweest.' Zeg ik. 'Weet ik maar ik wil er niet over praten.' Zegt hij. 'Hebben jullie nog ruzie?' Vraag ik uit nieuwsgierigheid. 'Japp, maar als ik de schuld heb afbetaald ben ik volledig van haar af.' Zegt hij emotieloos. Volgens mij wist hij niet zo goed wat voor emotie hij erbij moest hebben. 'Waar dacht jij aan dan?' Vraagt hij nieuwsgierig. Ik betwijfel of ik het wel wil vertellen. 'Uhm...-' Verder kom ik niet. 'Het geeft niet, vertel het maar als je er klaar voor bent. Ik moet weer verder met me werk.' Zegt hij. Ik kijk hem dankbaar aan en schenk hem een kleine lach. We geven elkaar een neutrale knuffel en ik bedank hem.
Ik pak mijn telefoon en besluit Deliano een appje te sturen. Ik mis hem best wel erg, hij is mijn beste vriend. Wat zal ik sturen? Ik heb geen idee. Praat ik in mezelf. Ik klik maar gewoon op het gesprek en stuur wel wat erin me opkomt.
ik: Delianoooo, hey pattateke het weer is hier echt lekker warm. En ik wil je even laten weten dat alles hier goed gaat en ik je mis hoor. Nouja niet alles gaat goed maar dat is een lang verhaal. Ik vertel het je allemaal als ik weer terug ben. Ik hoop dat ik je snel weer zie, ik ga weer verder. hvj doeg.
Zo dat is verstuurd. Hopelijk...- 'Bzz Bzz' onderbreekt de trilling van de telefoon mijn gedachtes. Ik kijk en zie een appje van Deliano terug heb. Snel lees ik het appje door.
Deliano: Hey meid, oh oké is goed. Hier is alles goed en met mij ook. Ik heb een nieuwe vriendin! En ik mis jou ook Mel, kom maar gewoon heel snel weer thuis :). hovj pannenlap doeiii.
Kort maar krachtig. Oh my god dat is snel! Zou het die Anna ofzo zijn? Ik ga het gewoon vragen LOL!
Ik: Nice wie wie wie wie? Stuur foto.
Ik moet wel een beetje enthousiast overkomen ook al weet ik toch al dat het uit gaat. Ik ben wel nieuwsgierig.
Deliano: Anna is de naam :). *foto* (zie afbeelding) Dat is Anna en ze is echt super aardig! Wees gerust jij bent nog altijd nummer 1 voor mij. Friendzone.
Ik: Leuk voor je man! Nou hopelijk is het een blijvertje haha. Ze is niet lelijk heur.
Deliano: Weet ik, nja we will see. Ik ga er weer vandoor.
Ik: issgoed, doegg xxx.
Deliano: Doeiii xxx.
Ik hoop wel dat dit echt een blijvertje is voor hem. Maarja het is wat hij zegt: we will see. Ik heb best honger. En dit bed begint me ook niet echt meer lekker te liggen. Langzaam sta ik op en werp ik mijn ogen naar de klok 18:35. Ik loop naar het zwembad en zoek Sabine op. 'Sabineeee' roep ik. 'OH MY GOD MEL!' Schreeuwt ze verbaasd en enthousiast. Ze komt meteen uit het zwembad en komt op me afgerent, we geven elkaar een hug. 'Ik maakte me erge zorgen om je Mel!' Zegt ze bezorgd. 'Het is al goed ik leef toch nog.' Stel ik haar gerust. 'Ja gelukkig wel. Ga je zometeen mee naar het strand met: Scott, kneusje, Kevin en mij?' Vraagt ze. 'Ja leuk!' Zeg ik terug en we lopen naar binnen, ik geef haar een handdoek en we maken een vruchtensapje. Ik deel het vruchtensapje uit. Ik vraag me nog steeds af is waar Scott en kneusje Mr. Player van kennen. Ik vraag het Scott wel een keer als we alleen zijn.
---------------------------------------------
Heay, command-vote-follow
Gewoon omdat het kan 😂
Adios amigos
~Fem_jwz~
