Pamiętam go. Miał brązowe oczy. I usta na których zawsze był ten sam uśmiech.
Pamiętam go. Był zwyczajny , był zwyczajnie inny, od innych. Obcy.
Pamiętam go. Gdy pierwszy raz objął mnie , i nie zapomnę gdy zrobił to raz ostatni.
Pamiętam go. Jego problemy , brak ojca i matkę alkocholiczke.
Pamiętam go. Był mądry , pomimo wszystko był naprawdę inteligetny.
Pamiętam go.Siedział w pierwszej ławce. I pamiętam jak wybiegł z klasy .
Pamiętam go. Pierwszy raz jego dłoń na mojej , lekcja polskiego.
Pamiętam go. Jak powiedział mi że wyjeżdża , daleko , i nie wróci.
Pamiętam siebie. Płakałam.
Pamiętam nas. Kiedyś , kiedyś dwa lata temu , pierwszy raz zobaczyłam miłość.
Pamiętam jej odejście . Pamiętam wszystko. Nadal Cię pamiętam chłopczyku. Ale brazowookich jest na świecie wiele . Jeden z nich stał się moim najlepszym przyjacielem.
CZYTASZ
Hopeless In The Dark.
Teen FictionHmm no więc...jak miałam 10 lat zaczęłam pisać wiersze na początku wychodziły strasznie dziecinne co wiązało się z moim wiekiem. Z czasem nabrały więcej ..mnie? Chyba tak. Od niedawna pisze rap. Mam nadzieję że trochę z tym pociągnę bo kocham to rob...