Hopeless In The Dark.

Thank you

Dziś nadal jestem sobą, nadal ufam swemu sercu .
Jednak mój rap się nie zmienił , bo nie wszystko jest na miejscu.
Pewnie nie dziwią się inni , że znów tu powracam.
Bo zawsze wrócę jeśli z czymś się nie zgadzam.
Tak , tak, znów to robię pisze rap pełen obelg.
Gdy leci potok mych słów, on jest szczery.
Więc wybacz mi skarbie kończą mi się maniery.
Tak ,tak, to ja, znowu tu jestem , tylko tym razem znam już moje miejsce.
Tak chłopczyku z tobą już koniec , w moim sercu zgasł już płomień.
Skoro mówisz że każda może Cię mieć
Ja jestem inna więc jak mogę Cię chcieć?
Dziewczyno , byłaś zwana przyjacielem .
,,Ja śpię na podłodze w mym łóżku Ci pościele "
Te czasy kochana minęły już napewno.
A mnie teraz jest już wszystko jedno.
Nie zatopie swych smutków w żadnej whisky.
A to dlatego że mam już wszystkich swoich bliskich .
Codzien rano gdy się budzę oglądam zieleń lasu.
Marząc tylko by nigdy na jego widok nie zabrakło mi czasu.
Schodzę na dół słysząc schodów skrzypienie .
Widzę moich bliskich , moje zbawienie.
I patrząc w tęczówki mego brata, spowija z nich zieleń oczów jakie ma moj tata.
Włosy swe czesąc pamiętam jak ciągnęła za nie mama , i dałabym wiele abym ich nie musiała ciągnąć teraz sama.
Z daleka dziś obserwuje siostry me dorosle myslac sobie ze nigdy nie bede tak dobra jak one gdy juz dorosne.
Mam przyjaciółki codziennie dzwonią , od mych wrogów stronia , zawsze mnie ochronia, i przyznam się Boże przed tobą , że ja bez nich już nie jestem sobą.
I jest też on brazoowoki chłopak o którym myślę zanim usne bo tylko on zamienia me łzy w szczery uśmiech.
Tym wierszem moi bliscy wszystkim wam jak i z osobna każdemu mówię że was kocham na sposoby jakie tylko chcecie , choć nadal nie pojmuję jak wy mnie możecie.