To: Di ./.
Papunta na ako diyan :)
Kinuha ko na yung maliit kong bag then sinuot ko na yung sandals ko.
"Girls! Alis na ako ha? Bye!" Sigaw ko mula dito sa baba. Dali dali akong lumabas ng bahay at sumakay sa kotse.
---
Nakaupo lang ako dito sa may sala nila chan. Nandun siya sa kwarto niya, may iilang media ang nandito sa bahay nila since hindi naman pala private ang flight niya, alam ng lahat maski fans. So mabuti nalang din pala at sumama ako maghatid, love team ako eh.
Karamihan sa media eh nandun sa may kwarto niya, iniinterview siya dun. Tahimik lang naman akong naghihintay sa sala.
Nililibot ko lang ang tingin ko sa paligid. Maraming pictures dito lalo na si chan. Hinawakan ko yung picture nila tita at Adelle tsaka si Chan.
"What? Why are you holding that? May plano ka bang basagin yan?" Inagaw naman bigla ni Adelle yung picture frame.
"Tinitignan ko lang naman ah?" Wala naman sa boses ko ang pagtataray, kalmado lang naman.
"Then what? After mong titigan you'll judge my face? And you'll going to say that I'm ugly, that's it? Di mo ba maiisip na ma ooffend ako? Masungit na tanong niya. Napaka TH naman nito----tamang hinala.
"No. I'm not saying anything. I'm just staring at it because Chan looks so tall there. And if that one offends you, well then I'm sorry." Nananatili akong kalmado. Ako yung matanda, ako nalang iintindi, sanay naman akong umintindi. Nuks.
"Whatever! Hmp!" Inirapan niya ako at nilagpasan, sinundan ko lang siya ng tingin. Weird talaga nun.
"Mille! Mille! Ano namang masasabi mo dito sa bagong opportunity ni chan?"
"Ano namang mararamdaman mo gayong 2 months ka magiging solo artist?"
Sunod sunod na media ang dumating sa harap ko. Nagulat naman ako dun. Napatingin ako sa gawi ni Oggy at pinanlakihan ako ng mata. It means sagutin ko yung mga tanong. Eh sa di ako na orient? Pero kung sabagay, love team ako, kukunan ako ng pahayag syempre.
"A-ah. I'm happy for him, kasi Knowing him matagal na niyang naik-kwento na maging action star sa isang malaking project, and here it is. Sayang kung di niya ite-take. And syempre malungkot ako, kagabi pa nga lang actually." That's true. "And syempre mahirap maging mag isa. Pero 2 months lang naman yun." Ngumiti ako sa kanila. Nag sitanguan naman sila. Nakita ko sa peripheral vision ko na tatabi sakin si Chan. Bigla namang syang umakbay sakin.
And I know kinukuhaan pa kami ng mga picture but I don't care
Itinulak ko ng bahagya si Chan.
BINABASA MO ANG
We Meet Again {2nd half}
FanfictionSo nice to meet you all.....again, Bangtan Sonyeondan. PS: please read LIFE WITH THE BTS first before this :* xoxo