I love you, Fred Weasley ON HOLD!!!!!

007 monster

~{•}~

Door de pijn in mijn arm schiet ik wakker.

'Blijf liggen' gromt Vaalhaar.

De pijn is niet te omschrijven, zo erg is het. Ik gil binnensmonds het uit. Tranen stromen over mijn wangen. Mijn arm schiet allemaal pijnscheuten af. Vaalhaar heeft me gebeten. 

Ik ben een weerwolf.

Nog meer tranen beginnen over mijn wangen te stromen. Het is dus echt nu.

Ik kijk naar de wond en besef meteen dat ik dat beter niet had kunnen doen.

Overal is rood en je ziet duidelijk tand afdrukken. Ik kokhals er bijna van, maar dat gaat niet door de pijn.

Nu gil ik het echt uit, de pijn houd niet op. Overal trekken steken door mijn lichaam.

Ik klink als een klein kind als ik zeg dat ik naar mijn moeder wil, maar ik wil het nu wel, ookal ben ik al meerderjarig. Ik wil niet bij Vaalhaar zijn.

'Bijna klaar' gromt Vaalhaar. Even later staat hij op en loopt weg. Hij komt terug met een potje in zijn hand. Ik pak het potje aan en lees wat erop staat.

Pijnstillers.

Ik open het potje en neem er een.

Bijna wil ik dankje zeggen maar dan herinner ik me dat hij dit heeft veroorzaakt.

Meteen trekt de pijn iets weg maar het blijft nog steeds aanwezig. Ik sta op maar Vaalhaar trekt me terug.

'In bed blijven, jij' zegt hij en ik zucht. Ik weet dat ik naar hem moet luisteren maar ik die het niet. Ik sta weer op.

Ik ben een beetje duizelig maar het gaat. Ik loop langs Vaalhaar naar buiten naar het meertje. Daar ga ik net als gister zitten.

Maar gister was ik nog geen monster.

Ik wil mijn ouders spreken, en mijn broertje.

Hoe zou het nu met ze gaan? In deze oorlog. Voldemort woont bij ons thuis, daardoor is thuis zijn geen pretje sinds een jaar.

Ik heb een plan bedacht. Ik zucht en sta op. Ik loop naar de tent en wanneer Vaalhaar niet kijkt pak ik snel wat perkament en een veer. Ik ga weer bij het meertje zitten en begin met schrijven.

Lieve Papa, Mama en Draco.

Vaalhaar heeft me zojuist gebeten, ik ben nu een monster. Ik wil hier niet zijn, maar ik weet dat het moet. Ik doe het voor jullie. Ik hoop dat ik jullie snel zie. Houden jullie het ook een beetje vol?! Ik hou van jullie.

Melanie.

Tijdens het schrijven negeer ik de pijn in mijn arm, wat niet goed lukt. Maar ik wil zo graag deze brief schrijven.

Maar is dit niet een beetje een cliché brief. Het klinkt zo erg.

'Goede brief' hoor ik een stem achter me zeggen en ik draai me geschrokken om. Vaalhaar staat achter me. 'Alleen ik weet niet of Onze Heer daar blij mee zal zijn, geef die brief maar hier'

Ik zucht, dit is dus de reden waarom ik eigenlijk niet wou dat hij wist dat ik een brief aan mijn familie schreef. Ik geef de brief met tegenzin.

Hij pakt de brief met een grijns aan.

'Voel je je nu stoer?' zeg ik spottend. Voor ik er goed over nadacht zei ik het al.

'Jij niet naar mij luisteren' zegt hij neuriënd. Ik rol met mijn ogen.

'Nee ik moet naar Heer luisteren, en die zegt wat jij moet doen. Jij bent enkel een tussenstap die er eigenlijk niet toe doet' zeg ik.

Ik zie dat hij gekwetst is maar dat maakt me niet uit. Hij heeft mij een monster gemaakt. Ik sta op en loop de tent in. Hij loopt me niet achterna...

~{•}~

A/N: ik weet het, normaal geen hoofdstuk op vrijdag maar ik update vandaag voor al mijn boeken een keer!!

Wat vonden jullie ervan???

Vergeet niet te voten en commenten!!!

Xxx-Realyty