I love you, Fred Weasley ON HOLD!!!!!

006 ik wil dit niet

~{•}~

We zijn verschijnselt naar een afgelegen bos. Ik schud meteen mijn hand af van die van Vaalhaar en loop de andere kant op. Ik hoor door zijn adem dat hij achter me aan komt.

'Laat me met rust!' roep ik en ik draai me om.

'Dat kan niet, eerst moet het klusje vannacht geklaard worden' lacht hij. Ik krijg meteen weer rillingen.

'Weet je, ik heb al voorbereidingen gedaan. Ik heb geleerd hoe ik de wond moet plakken. Dan ga je namelijk niet dood, weet je' zegt hij.

'O nou! Dat is een grote geruststelling!' kets ik en ik draai me weer om. 'Ik wil helemaal niet zoals jij worden! Geen lelijk monster die anderen voor de lol aanvalt! Ik wil geen pijnlijke veranderingen bij Volle Maan! En ik wil al helemaal niks met jou te maken hebben! Ik wil geen weerwolf zijn!' val ik uit.

Even zie ik in zijn ogen dat hij gekwetst is, maar al snel veranderd zijn blik in zijn gewonen, gemene, hongerige blik. Ik loop door en zoek een goed plekje uit om de tent op te zetten.

Ik heb me al overgegeven aan Voldemort. Ik moet wel, ik wil niet dood. Maar ik wil ook echt geen weerwolf worden, daar kom ik niet vanaf. Misschien wel ooit van Voldemort...

Misschien...

Ooit...

'Geef de tent' snauw ik tegenVaalhaar. Ik heb nu echt geen zin om aardig te doen.

'Sorry, schatje' zegt hij en ik draai me met een ruk om.

'Noem.. Me.. Niet... Zo' zeg ik woedend terwijl ik elk woord duidelijk uitspreek.

Hij geeft me de tent en met een beweging met mijn toverstok zet ik hem op. Ik loop de tent naar binnen en zie gelukkig dat de twee bedden ver van elkaar staan.

'Ik heb wat eten voor deze week meegenomen maar daarna moeten we zelf eten vangen' zegt Vaalhaar.

'Leuk voor je' kets ik terug. Ik zie een tas bij een van de bedden staan en loop er naartoe.

Dat is mijn tas!

Ik maak mijn tas open en zie dat veel van mijn spullen erin zitten; kleren, een boek en nog wat andere dingen.

'Die heb ik voor je ingepakt' zegt een stem dicht bij mijn oor. Met een ruk draai ik me om. Vaalhaar staat dichtbij. Te dichtbij. Ik duw hem bij me weg.

'Je hoeft niet zo onaardig te doen' grijnst hij.

'Jij hoeft niet zo eng te doen'

'Touche' grinnikt hij.

'Ga eten maken of zo' zucht ik.

'Goed plan!' roept hij.

Dan herinner ik me iets, beschermende spreuken! Snel loop ik naar buiten en spreek ik een aantal belangrijke spreuken uit. Ik heb er vorig jaar veel van Sneep geleerd.

Wanneer ik klaar ben loop ik naar een riviertje dichtbij onze tent. Ik ga er langs liggen en sluit mijn ogen.

Dit is mijn laatste dag zonder een weerwolf te zijn. Ik zou ervan moeten genieten, maar ik heb meer angst. Angst voor Vaalhaar. Angst voor een weerwolf te zijn.

Het is al donker wanneer ik wakker schrik.

'Melanie!' hoor ik iemand roepen.

O ja, Vaalhaar.

Ik sta vermoeiend op. Ik wil helemaal niet terug, maar ik moet wel. Vermoeiend loop ik terug.

De steken van het martelen snijden nog steeds door mijn lijf, maar veel minder dan eerst. Ik ben eraan gewend geraakt denk ik.

'Wat..' zucht ik wanneer ik bij de tent aangekomen ben.

'Het avondeten is klaar, en de zon gaat over een uurtje onder' grijnst hij.

Er gaat weer een rilling door mijn lichaam.

'Dat is leuk voor je' zeg ik geïrriteerd.

Ik pak mijn bord en loop naar een tafel in de tent. Ik ga zitten en eet vermoeid mijn eten op.

Alles wat ik nu doe is het laatste dat ik doe zonder een weerwolf te zijn.

'Ik zou je pas aan het einde van de nacht bijten, dan kan ik je verzorgen wanneer ik weer getransformeerd ben' zegt Vaalhaar na een tijdje. Ik stop nog een hap in mijn mond.

'Oké' zeg ik, inhoudend op een gemene opmerking.

'Het is tijd, ga maar lekker slapen' zegt Vaalhaar na een tijdje. Hij loopt naar buiten en ik hoor hem schreeuwen.

Mijn laatste keer slapen zonder weerwolf te zijn.. Ik stap in bed. En sluit mijn ogen. Ik wil dit niet. Angst stroomt door mijn aderen.

'AAAAUWH!'

~{•}~