014 Kan je hier mee leven?

461 38 3
                                    



Melanie POV

Lichtstraaltjes springen tussen mijn oogleden naar binnen. Gaat het me eindelijk lukken? Gaat het me eindelijk lukken om mijn ogen te openen?

Ik lig hier nu al vier dagen, en in die vier dagen kon ik alles horen. Alle pijn en verdriet van de anderen voelen. Alle pijn en verdriet van mezelf voelen.

En Fred..

Fred heeft elke dag aan m'n bed gehuild. Hij is radeloos, ik voel het. Hij zegt dat hij van me houd. Maar ik weet niet of hij dat zich inpraat of dat het echt is.

En sowieso, mijn ouders zullen dit nooit goed vinden. Onze band met de heer van het duister staat al op het spel en dan kom ik lekker aan:

Heeeee mam, pap. Ik ben verliefd op een Wemel!!!!

Ik wordt denk ik letterlijk uit de familie geschopt.

'MAM PAP. ZE IS WAKKER!!!' Hoor ik ineens iemand gillen. Overduidelijk Fred.

'Ja ik was al de heletijd wakker hoor. Ik kon mijn ogen gewoon niet open doen' zucht ik. Dan sla ik mijn hand voor mijn mond.

'IK KAN WEER PRATEN EN BEWEGEN!' Roep ik enthousiast en Dora komt naar me toe gesneld.

'Meisje... Kom hier ik was zo bang' zegt ze en ze geeft me een knuffel.

'D..Dora je P-plet me' hakkel ik en ze laat me geschrokken los.

'Sorry' zegt ze onschuldig en ik glimlach. Haar haar is ondertussen van bruin naar roze veranderd. Ze heeft haar haar altijd roze als ze blij is.

'Heey' zeg ik wanneer de rest binnen komt lopen. Met de rest bedoel ik dan: George, de ouders van Dora en Remus.

'Ahh Melanie. Wat goed om je weer bij bewustzijn te zien' zegt Remus en ik knik. Ze gaan allemaal om me heen zitten. Fred pakt mijn hand vast en ik kijk er naar.

Waarom is hij niet boos? Ik ben een Malfidus! Ik hoor bij de slechteriken!! Ik ben een dooddoener!!!!

'Het is goed Mel' zegt hij en ik kijk hem aan.

Mel.

Zo noemt Draco me altijd. Hoe zal het nu met hem zijn?

'Melanie, ik weet dat dit nu niet het juiste moment is om te vragen, maar het moet zo snel mogelijk uitgelegd worden. Wat is er gebeurd?' Zegt (volgens mij) Ted.

'Is niet erg' zeg ik en ik zucht. 'Zoals jullie ontdekt hebben ben ik een dooddoener. Ik moest wel. Ik ben op pad gestuurd met Vaalhaar. Daar moest ik allerlei opdrachten uitvoeren met Gieradols en Keulson en dus ook Vaalhaar. Op de eerste volle maan die volgde na ons vertrek uit Villa Malfidus heeft Vaalhaar me gebeten en nu ben ik ook een weerwolf. Vaalhaar heeft me de dag daarna expres laten ontsnappen en nu moet ik met volle maan stiekem weer terug komen, zodat hij me gaat helpen'

Iedereen kijkt me met open mond aan. Dat van de winkel van Fred en George verwoesten zeg ik er maar niet bij, dat komt nog wel. Ooit. Misschien. Een keer.

Ik kan Fred aan en zie hem bedenkelijk kijken. Een traan rolt over zijn wang. Ik geef een knijpje in zijn hand, die ik nog steeds vast heb. Hij kijkt op en ik vraag:

'Kan je hier mee leven?'

--
--

A/N: vergeet niet te voten! Ik heb heel vaak dat mensen wat reageren maar niet voten😁😊

Nou dat was eigenlijk het enige wat ik te zeggen had.

Dus blijf voten!!!
En reageren!

I love you, Fred Weasley ON HOLD!!!!!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu