Beautiful [Harry Styles]

Chapter 4

Chapter 4

* * *

Belinda Anna Catella POV

Toen we de limousine uitstapten hoorden we een oorverdovend gegil.

'Oh my god! Ik zie jullie echt!' 'Aaaah dat is Beautiful! Wow!' 'Ze zijn nog knapper in het echt!' Waren enkele voorbeelden van hysterische fans.

'Maak plaats, maak plaats,' bulderde Luke's stem er bovenuit.

Die fans waren ook erg zeg. Ouch.. Mijn gehoor was nu nog erger beschadigd.

'Bel, mag ik een handtekening! Please!,' riep een klein, schattig meisje, maar voordat ik kon antwoorden had onze bodyguard Luke me al vooruit geduwd.

* * *

'Dames, ik heb de vragen en antwoorden al aan de jongens gegeven, ze zijn ze aan het lezen. Zo dadelijk gaan jullie je even vermommen in de toiletten, daarna kunnen jullie nog wat Nederlands snoepgoed shoppen. Rond elf uur gaan jullie voor de Hema staan, daar zullen de jongens ook vermomd zijn. Vermaak je!' En weg was Matthias.

'Oké.. Zullen we eerst wat eten gaan kopen?,' vroeg ik breed grijnzend.

'Jij met je eten altijd,' antwoordde Heather lachend, 'maar inderdaad, ik kan geen dag zonder Nutella, dus we gaan inkopen doen!'

'Girls, relax, we moeten ons eerst nog vermommen remember?,' herinnerde Carter ons.

'Oh ja.. Dan gaan we gauw, ik heb honger.'

We liepen met zijn allen richting de wc's. Iedereen praatte heel veel, alleen May was akelig stil.

'Darling, what's wrong?'

Ze keek op. 'Mike.. Hij sms'te net.' Doordringend keek ik haar aan. 'Het is niks ergs!,' stelde ze me gauw gerust. 'Ik vind het gewoon moeilijk dat ik zo lang zonder hem moet.'

'Dan laat je hem toch om de twee á drie maanden overvliegen? Bovendien kun je sowieso nog Skypen.' Meteen klaarde ze een heel stuk op. 'Bedankt Bel,' glimlachte ze dan ook.

'Komen jullie?,' hoorden we Samantha in de verte roepen.

Snel renden we vooruit. Tijd voor de grote make-over.

* * *

'Ugh mijn tas is zo zwaar..'

'Ja logisch, weet je hoeveel eten je hebt gekocht!'

'Ja ja.. Maar ik kan niet zonder drop en stroopwafels,' lach ik.

'Oh, daar zijn Matthias en onze ouders,' glimlachte Samantha.

Ik scande de hal af naar de Hema en zag ze daar staan. Snel liepen we er heen.

'Emily..'

Ik gaf mijn jongere zusje een dikke knuffel, deze meid ging ik zo erg missen.

'Ik ga je missen girl, doe je best op school ja? En niet te veel jongens mee naar huis, je weet hoe hysterisch pap reageert,' knipoogde ik.

'Ik ga jou ook missen Bel, kun je alsjeblieft een handtekening vragen aan One Direction? Ze zijn zo knap!'

'Zal ik doen hoor,' humde ik.

Ook mam en pap knuffelde ik uitgebreid en ik merkte dat het steeds weer moeilijk was om afscheid te nemen.

'Ik zie jullie over een half jaar, dan komt iedereen haar familie bezoeken. Ik vind het heel jammer dat ik er niet bij zal zijn met Kerst, ik houd van jullie allemaal en ik zal sms'en. Emily, je weet mijn Skype, als je hulp nodig hebt, ik ben er voor je.'

Ik gaf ze allemaal nog een afscheidsknuffel een slikte mijn tranen weg.

'Tot ziens Bel, je bent al zo groot,' glimlachte mijn moeder en ze veegde wat verdwaalde tranen van haar gezicht. 'We gaan je missen,' zei mijn vader. 'Doeg Bella, Skype me,' snikte Emily.

Ze pakten hun tassen en verdwenen niet veel later uit het zicht.

Alle meiden zien er wat gebroken uit, vooral May. Mike was niet gekomen om afscheid te nemen, hij had geen tijd of zo iets. Allemaal smoesjes wat mij betreft. Hij moest echt zien hoe gebroken May was.

Asshole.

'Holy! Wat ben jij?,' hoorde ik plotseling achter me.

Ik draaide me om en keek in de gezichten van One Direction.

Oja, dat was waar ook.

Ik had mijn gezicht groen geschminkt in de wc. En ik had een sticker van een rood oog tussen mijn wenkbrauwen geplakt.

'Bel?,' vroeg Louis (ik herkende hem van de poster uit Samantha's kamer).

'Yup dat ben ik.'

'Niet verwacht dat je er echt uit zou zien zoals je beschreef,' grinnikte Zayn.

Toen kon ik het niet meer laten en barstte ik in lachen uit. Dit was hilarisch.

'Ben ik knap?,' lachte ik. 'Ja prachtig hoor, nog knapper dan Voldemort,' antwoordde Zayn, het sarcasme droop er letterlijk van af. Ergens deed het me wel goed om te weten dat ze mijn antwoorden allemaal hadden gelezen.

'Het is op zich wel een goede vermomming,' mompelde Samantha.

'Ja eigenlijk wel hè,' hikte Zayn van het lachen.

Toen zag ik een een blonde jongen kaasstengels eten. Dat moest Niall zijn!

'Oh wacht! Jij bent die jongen die vroeg of ik van eten hield. Vanaf nu zijn wij getrouwd! Potter kan oprotten, eten gaat voor,' grijnsde ik en ik gaf hem een vriendschappelijke schouderklop.

Niall keek even raar op en haalde toen zijn schouders op, waarna hij door ging met eten. Ongemerkt pak ik een kaasstengel en begin ik eraan te knabbelen. Lekker.