Beautiful [Harry Styles]

Chapter 16

Chapter 16

Belinda Anna Catella

Langzaam trek ik het net steeds verder naar me toe. Dit is nog best wel zwaar zeg.

'Shit, Bella, ik zit ook vast.'

Ik rol met mijn ogen.

'Dat was ook de bedoeling, want nu kan ik er lekker van door gaan,' grijns ik en ik trek aan het net.

Mijn arm ligt in een rare kronkel naast me en voorzichtig strek ik mijn vingers, in de hoop iets dichterbij mijn voeten te kunnen komen.

'Als ik ook los ben dan hè.'

Ik hoor Harry luid zuchten. 'Dit ga je niet menen. Twintig punten aftrek voor Griffoendor.'

'Jij kan niet zomaar punten aftrekken! Alleen afdelingshoofden en leraren mogen dat!,' roep ik verontwaardigd.

'Vanaf nu mag ik dat ook.'

'Neehee, ik moet de beker hebben! Griffoendor is het beste, we moeten winnen,' huil ik quasi-verdrietig.

'Zwadderich is beter, dat weet je toch,' grinnikt Harry kakkerig.

'Heeellup!,' gil ik, 'Harry probeert Griffoendor uit te kafferen!'

Harry legt snel zijn hand over mijn mond waardoor mijn gillen gedempt worden.

'Shut your mouth lady.'

'Oh, sorry honey,'grijns ik, 'maar ik spreek de waarheid. Zwadderich zal altijd slechter dan Griffoendor zijn. Believe me.'

'Babe je weet dat je niet mag liegen hè?'

'Oh sorry, sweetie, inderdaad.  Ik zal het niet meer doen. Zwadderich zal niet slechter zijn, Griffoendor zal gewoon net zoals nu, voor altijd het béste zijn,' kaats ik terug en ik steek mijn tong naar hem uit.

Hij rolt met zijn ogen en lacht. 'Crazy girl.'

Ik haal mijn schouders -voor zo ver dat gaat- op en knipoog.

'Nou, help me een handje, dan kunnen we proberen los te komen,' murmelt hij.

Ik sjor aan het net met mijn wijsvinger - wat dus heel erg zwaar is.

'Oké, Harry ik heb een manier om eruit te raken,' mompel ik en ik kijk naar het net. 'Maar je moet beloven dat je je niet verroerd!' Hij knikt en blijft heel braaf stil zitten.

Langzaam strek ik mijn been uit, zodat hij iets losser komt te zitten. Op één of andere manier lukt het me mijn linkerbeen los te krijgen, nu de andere nog. Als dat gaat..

Mijn rechterbeen ligt verstrikt in het net onder Harry's bovenbeen.

Zuchtend ga ik overeind zitten en begin ik mijn armen en handen los te maken. Harry zit al die tijd nog akelig stil.

'Harry, probeer je, zonder te veel net aan te raken, op je buik te draaien please.'

Hij doet wat ik zeg, en even later zit alleen mijn rechterbeen nog vast.

'Bel, ik ga echt niet meer wachten hoor,' hoor ik en mijn ogen gaan wijd open.

'Nee Har-'

In een snelle beweging veert hij omhoog waardoor ik achterover val. Ik slaak een luide gil en grom als Harry met zijn hele gewicht boven op me valt.

'Ouch, die deed pijn,' kreun ik. 'Sorry gaat het?,' lacht Harry. Nors kijk ik hem aan. 'Dat is niet om te lachen, weet je wel niet hoe zwaar je bent?' 'Ouch, die deed meer pijn.'