Beautiful [Harry Styles]

Chapter 19

Chapter 19

Belinda Anna Catella

'Waar is de WE in godsnaam?,' vraag ik me hardop af.

We zijn inmiddels al bij opdracht drie. Opdracht twee verliep redelijk, al dachten sommige mensen volgens mij wel dat we uit het gekkenhuis komen of zo.

'Is het niet heel erg raar als Spiderman en Superwoman straks de WE in lopen..?'

'Ja, en dat maakt het juist leukst,' tik ik Niall op zijn neus. 'We lopen gewoon en we zien wel waar w- Oh kijk! De WE!' Ik stop abrupt en kijk Niall vrolijk aan. 'Zullen we naar binnen rennen?'

Niall knikt en meteen beginnen we met een rotvaart naar de deur te rennen.

Als ik door heb dat de deur van glas is, en aan mijn kant dicht is, is het al te laat. Met een harde klap knal ik tegen het glas van de deur aan. Mijn neus wordt zowat dubbel geklapt en kreunend laat ik me langs het raam omlaag zakken. Naast me hoor ik een schaterlach en quasi-boos kijk ik op.

'Dit is niet om te lachen Niall!'

'Tuurlijk wel! Bella, hallo, je rent net wel tegen een glazen deur aan hè,' hikt Niall en hij veegt wat onzichtbare tranen onder zijn ogen vandaan.

'En dit is wat ik krijg nadat ik pijn moet lijden? Nou ja zeg, ik dacht dat ik op zijn minst nog wat medelijden kreeg, maar nee hoor, ik krijg te horen waarom het zo grappig is dat ik tegen een glazen deur aan loop,' treur ik.

'Heb je zelf dan niet door dat dat hilarisch klinkt,' schatert Niall.

'Ja, écht hilarisch,' zucht ik, gaat hij me nog omhoog helpen of wat?

'Ik ben serieus hoor,' lacht Niall nog wat na, totdat hij een te serieus gezicht aanneemt, wat totaal niet bij zijn gezicht past. 'Zo serieus als een pakje boter.'

Nu ben ik degene die in de lach schiet. 'Een pakje boter? Serieus? Tuurlijk is het eten, zo typisch. Niall je bent geniaal.'

'Ik meen het! Pakjes boter zíjn heel serieus. Ze liggen daar dag en nacht in de koelkast, zonder zich te verroeren, wachtend tot ze worden opgegeten. Hartstikke interessant dus houd die mooie mond van je!'

Als zijn woorden tot me doordringen zakt mijn mond open en snel klap ik hem weer dicht. 'Ik heb een mooie mond..?'

Niall wordt volgens mij rood, ik wens echt dat dat masker afgaat. Tjezus.

'Zullen we naar binnen?,' probeer ik de awkward stilte te verstoren.

Niall knikt en grijpt mijn arm beet, om me de WE in te sleuren.

'Kunnen we eerst naar de dames-afdeling?,' zeur ik.

'Neehee, dan moet ik eeuwig wachten.'

Plotseling schiet me een geweldig (al zeg ik het zelf) idee te binnen.

'Niall!,' slaak ik enthousiast uit. 'Jij zoekt setjes kleding uit voor mij, en ik voor jou! Het mag mooi maar ook lelijk zijn! Drie setjes mooi en drie lelijk, deal?'

Niall knuffelt me als teken van deal en snelt dan naar de dames-afdeling. Ik daarentegen, loop nu richting de heren-afdeling.

Oké.. Een mooi setje.. Ik zie een leuke trui liggen en pak hem op.

Het is een donkergroene trui met "Warning, hungry" in grote, witte letters op de achterkant geschreven. De capuchon is iets wijder dan bij normale truien en de touwtjes zijn iets langer. Aan de voorkant zijn twee zakken zichtbaar en wat pluisjes dwarrelen van de zachte stof af als ik met de trui schudt. Geweldig, deze neem ik.