Beautiful [Harry Styles]

Chapter 15

[ONDER CONSTRUCTIE]

Chapter 15

• • •

Belinda Anna Catella POV

'Psssst, Bel, hierzo.'

Ik draai me om en stop abrupt met rennen als ik een verstopte Louis achter een smalle boom zie.

'Beter zoek je een bredere boom uit. Wat moet je?'

Ik draai met mijn ogen naar hem en hij stapt van zijn "schuilplaats" vandaan. Als je het überhaupt een schuilplaats kan noemen.

'Gewoon, misschien dat we wat teamwork kunnen gebruiken?,' vraagt hij ietwat onzekere en hij trekt zijn wenkbrauwen vragend mee.

'Leg me dan eerst uit waarom iedereen van die coole trucjes kan. Die hottie van net kon zijn linkerwenkbrauw omhoog en deze aap voor me kan beide omhoog. Laat me raden, Niall kan zeker ook zijn oren bewegen. Dit is niet eerlijk.'

Eerst kijkt Louis me onderzoekend aan en even later barst hij in lachen uit. Nouja, niet echt. Hij grinnikt meer en doet zijn hand snel voor zijn mond, om het geluid wat te dempen.

'Je vond die jongen van net hot? Ziek,' grinnikt hij na.

Ik rol met mijn ogen.

'Wil je nog teamwork of niet? Volg me dan maar,' zucht ik.

Ik struikel een paar keer over mijn eigen voeten als ik richting Louis loop. Als ik bijna tegen hem aanbots verander ik van richting en ik loop straal langs hem heen. Soms blijft mijn hesje aan wat takken hangen en mijn schoenen zijn geloof ik al dood door al die modder hier.

'Waar ga je heen?,' hoor ik Louis achter me. 'Geen idee, we zien wel.'

Ik loop stug door, in de hoop ergens een teken van leven te vinden, als voor me een meer opdoemt.

'Ik zei toch, ik vind het wel. We zitten aan het linkerkant van het veld, laten we wat lol maken. Hoeveel keer kan je nog schieten?'

'Ehm.. Ik kijk even, wacht,' zegt Louis en hij draait zijn gun om. 'Hier, ik heb nog zesentachtig kansen. Oh kijk dit dingetje geeft aan dat Zayn eruit ligt. En Carter is er ook al uit, maar die zit niet bij ons dus ja.'

'Ik heb Carter eruit geschoten,' grijns ik. 'En ik heb nog achtentachtig kansen.'

Louis kijkt me met open mond aan.

'Not fair.'

Lachend geef ik hem een duwtje en hij gaat als verstijfd staan.

'Hoe is het mogelijk om één persoon tien keer te kunnen bekogelen? Hoe durf je mij te verslaan, je gaat boeten!,' roept hij en hij tilt me op.

'Louis! Laat me los!'

'Nog even geduld mevrouwtje ongeduld, ik laat je zo los!'

Dan begint hij als een razende richting het meer te rennen. Dit is echt ziek. Als hij het waagt om mij in het water te laten vallen.. Dat water is echt goor en veel te onhygiënisch.

Als ik voel dat Louis begint te wiebelen klamp ik me aan hem vast. Jeej, we zijn op de brug, hoor het enthousiasme. Vooral die touwen waarin je verstrikt kan raken zijn zo leuk. Helemaal geweldig, gooi me vooral in het meer.

'Louis, waag het!'

'Tuurlijk waag ik het, wat jij wil!'

'Nee! Louis! Niet doen!'

Heel even heb ik het gevoel dat hij me loslaat en ik sluit mijn ogen. Niet veel later voel ik zijn stevige armen weer om me heen.

'Je bezorgt me nog een hartaanval. Gek.'