Beautiful [Harry Styles]

Chapter 9

Chapter 9

Belinda Anna Catella POV

'Ouch!'

Mijn gil was over het hele veld te horen toen ik achterover in het gras viel.

'Louis richt de volgende keer iets beter wil je,' gromde ik licht geïrriteerd naar Louis, die naar me toe gesneld was.

'Het spijt me, ik zag je niet, het is ook zo donker. Die bal hoort gewoon niet zwart te zijn, dan had ik beter kunnen richten. Ze moeten die dingen roze maken of zo,' jammerde Louis.

'Het is oké, ik ben alleen wat duizelig, ik ben oké.'

Nou, ik kon het hem ook niet kwalijk nemen, hij had net op tijd die bal tegen mijn gezicht geschoten, wie wist wat er anders zou zijn gebeurd!

Ik kon er niet aan denken.

'Bel?,' hoorde ik Heather achter me.

'Ik ben oké, echt! Kunnen we naar binnen? Het is al laat en ik ben moe. Geef me de bak met skittels!,' beval ik.

'Bel,' een hese stem die ik maar al te goed herkende, galmde door mijn oren.

'Je gaat nu niet eten, dat maakt je nog misselijker.'

Hé, ik heb nooit gezegd dat ik misselijk was, idioot.

'Ik draag je wel naar binnen.'

Ik voelde twee handen onder mijn oksels en niet veel later lag ik in Harry's stevige armen.

'Oh kijk! Simon en Matthias zijn binnen geweest, alle bedden zijn opgemaakt!'

Ik probeerde me om te draaien - waarin ik hard faal, omdat ik in Harry's armen lag - en kijk met open mond naar de bedden die waren opgemaakt met de mooiste kussens en dekens ooit.

Ik voelde iets zachts onder mijn rug en besefte dat Harry me had neergelegd.

'Slaap lekker Bel, je ziet er moe uit,' fluisterde hij en hij drukte zijn lippen op mijn voorhoofd.

Ik hoorde voetstappen, een klik -waarschijnlijk het knopje van de lamp- en het sluiten van de deur.

Iedereen zat nog in de woonkamer, dat hoorde ik, maar ik was te moe om nog te bewegen.

Voordat ik het wist waren mijn ogen al dicht en was ik ver weg, in dromenland.

• • •

'Wake up sunshine!,' hoorde ik een krijsende stem naast me.

Ik gooide mijn hoofdkussen naar - ik weet niet wie - toe en grom.

'Go away!'

'Beli-'

'Shut your mouth, creep!'

Wie durfde mij Belinda te noemen. Tss..

'Anyways, het is half tien, hup hup, zo ontbijten en dan gaan we voor de witte laptop zitten.'

'En make-up doen en douchen,' mompelde ik.

Ik wreef in mijn ogen en knipperde even. Ugh, ze moesten die lichten echt wat minder fel maken.

'Oh, morning May.'

'Ja, nou schiet op!'

Rustig, rustig, geef me wat tijd. Opstaan is misschien wel het zwaarste deel van de dag.

Kreunend draaide ik me op mijn zij.

Vooruit, ik stond wel op.

Ik zwaaide mijn benen naar rechts en landde zachtjes op de grond. Er verscheen kippenvel op mijn armen toen mijn voeten de stenen vloer raakten. Mijn schouders trilden even van schrik en ik tilde mijn voeten bijna direct weer op.

Waarom moesten ze die vloer ook van steen maken?

Ik liep richting de dames-badkamer en schraapte met mijn voeten langs de stenen vloer. Ze moesten gewoon wat aan de kou wennen.

Toen ik de badkamer binnen liep keek ik mijn ogen - opnieuw - uit. Het was zo groot!

Ik pakte een zachtroze handdoek van het rek en hint hem aan het haakje naast de douche.

Langzaam begon ik me uit te kleden.

Een warme douche aan het begin van de dag.. Ja deze dag begon op zich best goed.