Beautiful [Harry Styles]

Chapter 8

Chapter 8

• • •

Belinda Anna Catella

'Het is echt verschrikkelijk koud,' zuchtte ik, toen ik de gure wind op mijn huis voelde branden, na één stap naar buiten te hebben gezet. Meteen erachteraan - als reflex - was ik terug naar binnen gesprongen.

'Hier,' glimlachte Harry en hij gooide een trui naar me. Dankbaar nam ik hem aan. Hij mocht dan wel een asshole zijn, maar hij had ook een lieve kant, zoals ieder mens dat had.

'Zullen we?,' giechelde Samantha, die Liams trui aan had.

Ik knikte en we liepen de achterdeur uit, de koude herfstlucht tegemoet.

'Wauw. Dit is werkelijk prachtig.'

Het kampvuur flikkerde in het schitterende maanlicht en de vuurvlekjes dansten heen en weer. De vlammen gaven de ravenzwarte nacht een mysterieuze gloed, en de sterren maakten het helemaal af.

Langzaam schuifelden we erheen.

'Kom we gaan lekker dicht bij elkaar zitten,' zei Niall en hij duwde iedereen wat tegen elkaar, wat een paar kreten opleverde van mij en de meiden.

'Lekker knus,' grijnsde Louis.

'Shit, de gitaren liggen nog binnen,' herinnerde May ons.

'Ach, we overleven wel,' mompelde Samantha die zich tegen Liam aan had genesteld.

Zo, LPL gaat sneller dan verwacht! Dit was definitief de beste OTP ever.

'Zijn jullie zelf eigenlijk nog fan van iets anders?,' vroeg Zayn.

'Ja, ik vind Little Mix echt geweldig en Avril Lavigne en 5 Seconds of Summer zijn ook heel goed,' antwoordde ik.

'Ik denk ik hetzelfde, al luister ik ook nog naar Imagine Dragons, en Panic! At the disco,' voegde Samantha toe.

'Same here!'

'En ik ben mega fan van Harry Potter!,' gilde ik erbij. 'Oh oh, en van Caspar Lee en Pewdiepie, sommige mensen zijn gewoon té geniaal voor deze wereld.'

De jongens lachten en ik voel Harry's schouder schokken.

Maar ik had toch ook gelij-

Wacht wat?! Ik voelde Harry's schouder net schokken? Dat kon niet, want mijn hoofd.. Wacht.. Mijn hoofd lag op zijn schouder? Wat was er in godsnaam mis met me!

Ik veerde overeind en knipperde eens met mijn ogen.

'Bel.. Wat is er?'

Een rauwe stem drong mijn gehoorschelpen binnen en ik rilde. Harry.

Ik haalde mijn schouders op en gromde.

• • •

'Zullen.. Zullen we een stukje gaan wandelen over het veld? Er is toch geen paparazzi.'

Ik keek hem aan en zijn ogen fonkelden. Zijn schattige kuiltj- nee, nee, nee.

Harry Styles was absoluut níét schattig.

'Bel?,' herhaalde hij nog eens onzeker.

Nee. Nee. Nee. Nee. Nee.

'Uhum, ja hoor.'

We stonden op en toen iedereen ons aan kijkt maakte ik even duidelijk dat we een stukje gaan wandelen. Ze knikten en May gaf me een wenkbrauwwiebel wat een dodelijke blik van mijn kant opleverde. Toen zei Louis tegen de rest: 'Laten we een potje voetballen op het veld.'

Ik snelde nog even naar de tafel met hapjes en griste de bak skittels mee.

Harry grinnikte nadat hij mij aanzag komen, maar wat, ik kon die bak skittels toch moeilijk laten staan? Ze stonden daar helemaal alleen!

Ik voelde Harry's arm om mijn middel en niet veel later voelde ik zijn gewicht tegen me leunen.

Oh God, dit is zo ongemakkelijk.

'Weet je, je ziet er leuker uit zonder die groene schmink.'

'Dat.. Beschouw ik als een compliment.'

'Is het ook, je bent prachtig,' glimlachte hij.

Oké, wat moest ik hierop reageren? Hij vond het wel erg leuk om me sprakeloos te laten staan.

'Als je een hamburger was, zou je de Mac Beauty zijn.'

Even was mijn gezicht neutraal, maar toen ik door kreeg wat hij had gezegd schoot ik spontaan in de lach.

'Dat.. Was echt de beste slechtste flirt die ik ooit heb gehoord,' lachte ik en ik veegde de tranen uit mijn ogen.

'En bedankt,' lachte hij quasi-beledigd terug.

'No probz, big guy,' grijnsde ik.

Hij keek me even gespeeld boos aan en voordat ik het doorhad, had hij me over zijn schouder gezwaaid.

'Harry! Wat doe je!'

'Maak je geen zorgen, baby! Ik zal je vasthouden, wat er ook gebeurd,' zegt hij bekakt.

Ik rolde met mijn ogen - wat niet veel zin had aangezien het pikdonker is - en begon wild te schoppen en met mijn armen te maaien.

Plotseling liet hij me los. Nou ja, hij liet me niet echt vallen, hij trok me naar beneden.

Toen ik weer op mijn voeten veilig op de grond stond en omhoog keek, keek ik recht in Harry's gezicht. Zijn ogen stonden bestuderend, alsof hij al die tijd naar me zat te kijken.

'Staren is onbeleefd,' grinnikte ik.

Harry leek te ontwaken uit zijn trance en sloeg beschaamd zijn ogen neer.

Ik sloeg speels tegen zijn borst en lach.

'Aawhh je wordt rood!,' kirde ik.

'Je kan het gerust blozen noemen,' hoorde ik akelig dicht bij.

Mijn hart miste een slag of twee en ik hield mijn adem in.

'En nee, om eerlijk te zijn komt dat niet door de kou..'

Hij kwam steeds dichterbij en laat zijn handen op mijn wangen liggen.

'Logisch, want waarom zou ik blozen van de kou, als er veel mooiere dingen zijn?' fluisterde hij.

Ik stond verstijfd. Volgens mij ademde ik niet meer.

Waarom kon ik me niet bewegen?

Hij kwam steeds dichterbij totdat zijn voorhoofd tegen mijn voorhoofd aan rustte.

Nu begon ik juist gejaagder te ademen.

Shit.

'Ik denk hè Belinda, dat je al weet wat voor mooiere dingen er nog meer zijn,' en Harry boog zich voorover.

Holy fuck.