Hoofdstuk 26: Legafe

1.6K 132 9
                                    

De kleuren dwarrelden om me heen, het was een prachtig gezicht. Gezichten en delen van dingen namen steeds meer vorm aan en langzamerhand ontstonden er mensen, gebouwen en planten. Een bruin landschap vol met donkerbruine dingen die volgens mij gebouwen moesten zijn en groene planten ontvouwde zich voor mijn ogen, terwijl Silvester en ik nog steeds hand in hand liepen. Op het moment dat Silvester en ik door het portaal heen kwamen werden we overweldigd door de hitte, het was zo erg dat ik struikelde en op de grond viel. Op Dramendor was het altijd al warm omdat er maar een hele dunne laag was die de warmte tegen hield, maar hier op Legafe hadden ze zo te voelen niet eens een laag die wat tegen hield. Toen ik op gekrabbeld was en om me heen keek was het eerste wat me op viel de hoeveelheid Scirary die in de zon lagen te slapen. Verder waren er een heleboel dingen die me nog het meeste aan mismaakte bomen deden denken. Ook onder die dingen, die niets meer waren dan enorme stengels met hier en daar een uitsteekseltje, lagen ook veel Scirary. Het leek erop dat op deze wereld men niets anders deed dan slapen. Iemand pakte mijn pols vast en trok me mee naar een huis, of meer een open paleis. Behalve de pilaren, het plafond en de doeken die de ruimtes scheidde was alles een grote ruimte. Toen we in de schaduw kwamen kon ik niet anders dan even van verlichting zuchtten, een hand klopte al het stof, van het op de grond vallen, van me af en toen werd ik weer mee getrokken. Ook binnen in de schaduw lagen veel mensen te slapen, helemaal op gerold of juist languit.
"Dag warm is slapen." De persoon die me mee trok antwoordde mijn onuitgesproken vraag. Hij had net zo'n zelfde pak als het mannetje dat ons thuis begroet had, het zal wel mode zijn was het enige wat ik kon bedenken.

We werden naar een grote zaal gebracht waar een lange tafel stond. Om de tafel lagen overal stapeltjes lappen en aan het hoofd van de tafel lag een grotere stapel met lappen. Silvester en ik werden, tegenover elkaar, vlak bij de kopse kant van de tafel neergezet en toen kwamen er ook andere mensen binnen. Maud liep voorop en ging meteen met een schattige glimlach naast me zitten. Het mannetje kwam ook binnen, maar in plaats van dat hij aan het hoofd van de tafel ging zitten, zoals ik had verwacht, ging hij naast Silvester zitten. Steeds meer mensen kwamen binnen en na een tijdje waren alle plaatsen, behalve die aan het hoofd van de tafel bezet. Opeens trok Maud me mee omhoog, alle mensen om me heen stonden ook op. Een lange man kwam binnen en ging zitten, meteen gingen alle mensen ook weer zitten en werd er door een paar andere mensen drinken voor ons op tafel gezet. Maud keek me blij aan en knikte opgewonden terwijl ze het glas op pakte. Voorzichtig volgde ik haar voorbeeld en proefde voorzichtig wat van de drank die er in zat. Hij was koel en zorgde ervoor dat alle hitte die hier hing me opeens niet meer deerde, het was alsof mijn lichaam een manier gevonden had om de hitte kwijt te raken. Ik keek om me heen en zag dat verschillende andere mensen ook hun drankje dronken, nou ja dronken, het was meer met hun tong er heel snel in en uit gaan. Het gaf een grappig lebberend geluid. Het geluid van een schrapende keel trok mijn aandacht en ik zag hoe de lange man me onderzoekend aankeek.
"Klopt het dat jullie mijn nichtje weggehaald hebben bij haar" hij wreef even over zijn kin, "hoe noem je dat? Baas?"
"Eigenaar." Ik kon het niet laten hem te verbeteren. Hij keek een beetje geërgerd .
"Eigenaar dan, jullie hebben haar daar weggehaald toch?"
"Ja, maar het was Silvesters idee. Ik heb pas op het allerlaatste moment besloten dat ik ook mee wilde." Het was raar om een normaal gesprek te voeren met tientallen meekijkende ogen en meeluisterende oren, alles wat ik verkeerd zei kon tegen me gebruikt worden.
"Aha." Meteen was zijn interesse in mij over en wendde hij zich tot Silvester. "Vertel me alsjeblieft alles." Silvester keek me een beetje onzeker aan en ik wist wat hij dacht: moeten al die andere mensen er ook bij zijn? Ik knikte hem bemoedigend toe en hij haalde diep adem en begon alles te vertellen.

---
Bedankt voor al jullie tips bij het laatste hoofdstuk! Ik had zelf al iets bedacht maar door jullie reacties heb ik het nog wat verder kunnen verbeteren. (Wat ik het leukste vond is dat jullie allemaal wel een beetje op eenzelfde lijn zaten wat betreft Legafe) nou ja dat was het wel, ik hoop dat jullie dit hoofdstuk ook leuk vonden.

Drakenrijders -deel 2-Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu