Drakenrijders -deel 2-

Hoofdstuk 32: geluk

"Silvester? Silvester waar ben je?" Opgewonden rende ik door de gangen. Mijn vader was een kwartier geleden vertrokken en ik wilde het nieuws over brengen. Uiteindelijk bracht mijn zoektocht me naar buiten naar de stallen en ja hoor daar zat Silvester, in het stro naast Invis.
"Silvester!" Hijgend deed ik de staldeur open en plofte toen naast Silvester in het stro.
"Lara wat is er?" Hij klonk bezorgd.
"Ik mag ook blijven." Opeens leek het alsof er een bom ontplofte, Silvester knuffelde me helemaal dood en ook Invis probeerde me te knuffelen.
"En Mirth?" Silvester keek bezorgd naar de kleine roze draak een laar stallen verderop.
"Jammer genoeg blijft hij ook, hij had wel gelijk dat hij zei dat hij niet van school gestuurdt zou worden doordat zijn vader een hoge officier is." Ook ik wierp een bezorgde blik op het draakje.
"Nou ja jammer dan, heb je het Jaemelynn al verteld?"
"Wat denk jij nou?" Even keek ik Silvester raar aan. Toen sprong ik overeind en deed de staldeur weer open. "Nou kom je nog of moet ik alleen een vreugde rondje gaan vliegen?" Meteen rende ik weg naar Jaemelynn toe en zodra we buiten kwamen vlogen Silvester en Invis al rond in de lucht.
"Whoehoe!" Uitzinnig joelend over het feit dat ik niet weg hoefde vloog ik ook omhoog. Ik voelde hoe met iedere vleugelslag ik meer verbonden raakte met Jaemelynn en opeens schoot er een heftige steekvlam uit haar bek. Geschrokken kneep ik even mijn ogen dicht maar toen besefte ik dat ze het eindelijk echt kon. Hier moest ik trots op zijn. "Hey Jaemelynn, je hebt zonet een perfecte vlam geproduceerd! Goed gedaan!" Een paar vrolijke geluidjes lieten me lachen. Ook Silvester stak zijn duim op, iets wat Jaemelynn een nog beter gevoel gaf.
"Dus... een paar salto's kunnen we wel toch? Om het te vieren!"  En terwijl we over de kop vlogen schoten er nog meerdere malen wat vlammen uit Jaemelynns bek.

Uiteindelijk landde we hijgend op de grond, zo vrij als daarnet had ik me nog nooit gevoeld. Ik mocht blijven en Jaemelynn kon vuurspuwen, dat betekende zeker weten dat alles goed zou komen. En samen met Jaemelynn liep ik terug naar de stallen, gelukkig. Terwijl ik Jaemelynn aan het schoonmaken was schoot me opeens iets te binnen wat ik meteen van Silvester moest weten. Zo snel ik kon rende ik nogmaals naar Invis stal en bleef hijgend tegen de deur aan leunen.
"Er is een ding dat ik niet helemaal snap en dat is waarom er een speciale vergadering over jou was."

---
Goed dan dit was echt het laatste hoofdstuk. Jeetje het is echt heel moeilijk om een mooi einde te schrijven. Het spijt me voor iedereen die hier een hoogstandje verwacht had, maar ik kan het niet. Het is zelfs makkelijker om mijn verhaal te herschrijven dan om hier een knaller van te maken. Ik ga het gewoon op het feit dat dit mij eerste boek is gooien XD. Nou ja voor iedereen die het wil weten, ik ben al begonnen met het herschrijven van deel een maar ik ga het nog niet online zetten. Ik wil eerst het helemaal af hebben en alles perfect gemaakt hebben, dan ga ik familie dwingen om het te lezen en hun feedback gebruiken. En dan wil ik gaan kijken (gewoon omdat het heel stoer voelt) of het goed genoeg is om uitgegeven te worden,maar ja daarvoor moet ik wel eerst het beste van het beste schrijven.

Nou ja als je dus nog tips en of dingen hebt die je echt heel graag in het verhaal wilt zien moet je het nu gewoon zeggen. Als je niet wilt dat iedereen het leest Pm me maar, maar ik wil echt heel graag alle feedback die jullie hebben horen. (Ook de dingen die je slecht vond!!) please? Ik zal niet boos worden promise!

Nou ik denk dat dit het wel was... Heel erg bedankt voor het lezen van mijn boek!

Liefs JootjeAnne ❤️❤️❤️