Aslında olayın böyle olmasını çok isterdim ama tam anlamıyla tüm yakınlarım ölmüştü. Hepsi... Artık bu dünyada yalnızdım. Keşke cidden o koltukta uyuya kalıp annem, kardeşim, babam... Volkan abi ve öbürleri yaşıyor olsaydı ama olmadı...
Artık olan olayların şokundan erken kurtulan biriydim üzerime gelen zombileri öldürerek yoluma bakmaya devam ettim. Aşağıda babamlarla geldiğimiz arabaya binip çalıştırdım ve sürmeye başladım. Sanmayın ki iyi bir sürücüyüm bildiğiniz cahil cesareti benimki...
Arabayla ilerlerken önüme çıkan hiç bir zombiye aldırmayarak ilerliyordum.
Biraz erzağım vardı. Beni ancak bir kaç hafta idare ederdi. Artık hayatımı yollarda geçirecektim.
Arkadaşlar ilk bölüm kısa oldu idare edin ama gecikme için baya bir bölüm gelcek...
