Գիրքը մի աղջկա մասին է, որն, իմանալուն պես իր հիվանդության մասին, փորձում է ապրել իր ուզած կյանքով ու գոնե մի քիչ զվարճանալ մահից առաջ։
Գիրքը կարող է հետաքրքրել նաև ճանապարհորդություններ սիրող մարդկանց, քանի որ հերոսուհին լինելու է շատ երկրներում...
Արթնացա իհարկե բարձր տրամադրությամբ։ Դուրս եկա վրանից. երեկվա գիշերային հեքիաթից պարզ է, որ ոչինչ չէր մնացել։
Ժամին նայեցի, արդեն 11-ն է։ Ես շատ երկար եմ քնել։ Ինձ թեյ լցրի, հանեցի բլիթներս ու սկսեցի ուտել։ Շուտ վերջացրի, հավաքեցի վրանս ու տեղից շարժվեցի։
Ես կրկին մոտ մի ժամ քայլեցի մինչև հասա մարդաշատ վայրեր ու հենց այնտեղ էլ մեքենա կանգնեցրի։ Վարորդին տվեցի հյուրանոցի հասցեն, ու մեկ ժամ անց մենք արդեն տեղում էինք։
Քաղաքում արդեն պատրաստվել էին տոնին։ Ես արագ հյուրանոց մտա, իմ սենյակ գնացի ու իրերս այնտեղ դրեցի։ Փոխեցի հագուստս.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Հեռախոսս, դրամապանակս ու սենյակիս բանալիները դրեցի ուսապարկիս մեջ։
Դուրս եկա հյուրանոցից, ժամն արդեն 14:05 է, մարդիկ սկսել են զվարճանքը, ոմանք էլ արդեն հասցրել են մի լավ հարբել։ Մի բան է պետք հիշել՝շատ չխմել, չհարբել ու առավոտյան անծանոթ տանը՝անծանոթի կողքին չարթնանալ(ինձ հետ նման բան երբեք չի պատահել...)։
Լավ կլինի, եթե ծանոթանամ տարբեր մարդկանց հետ, նոր ընկերներ ձեռք բերեմ։
Որոշել եմ՝որևէ սովորական ու մարդաշատ բար գնալ։ Մոտակայքում նման վայրեր շատ կան, մտա հենց առաջին պատահածը։ Մարդիկ այստեղ արդեն նշում էին տոնը։
Բարեբախտաբար, հարբածներ դեռ չկային... Ես նստեցի բարմենի դիմաց ու խնդրեցի ինձ գարեջուր լցնել, նա ասաց, որ այսօր բոլորին մատուցվում է մեկ բաժակ գարեջուր՝անվճար։ Դե ես խմեցի առաջին բաժակը, հետո պատվիրեցի երկրորդը...
Ինձ մի աղջիկ մոտեցավ, կարծես հասկացավ, որ ես տեղացի չեմ ու սկսեց ինձ հետ անգլերեն խոսել.
