Kiring Diwata

Chapter 8

Dimitri's P.O.V

"Why? Because you are exchanging me to her?" Melani says with anger

"Because.. because.."

"Because what? Tell me Dimitri? Tell me" she says

"Be-because I-" it took me about a half a minute to answer her question. A half a minute of full thinking weather to tell her what she really wants.

"WHAT?!" She shouted at me while shaking my both shoulder using her both hands.

"Because I like her, okay? I- I'm starting to like her" I says while removing her arms from my shoulder.

I begin to walk away from her.

Makikita mo sa kanyang mata na basag na basag ang damdamin niya dahil sa mga sinabi ko sa kanya. Pero wala akong pagpipilian kung yun ang kailangan kung sabihin para lang lubayan lang niya ako at si diwani.

Nilapitan ko sa Diwani at makikita mo rin sa kanyang mata na gulat na gulat siya dun sa sinabi ko. Hindi niya ako masisisi dahil yun ang tunay kung nararamdaman para sa kanya, kahit pa wala siyang nararamdamang pagtingin sa akin.

"Umalis na tayo dito!" Pagaakit ko kina Diwani. Halatang halata kasi na kami ang center of attraction dito sa loob ng canteen.

Hinawakan ko ang kamay ni diwani para batakin siya upang makaalis na kami sa canteen. Pero si diwani halatang gulat na gulat parin dahil sa sinabi ko.

Hinigit ko na siya papuntang parking lot kung saan naka parada ang kotse ko. Jenine, F and JD naman ay nakasunod sa akin papuntang parking lot.

"Get inside" sabi ko dun sa iba habang si Diwani naman ayun parang natrauma sa sinabi ko. Tinulungan ko na rin siyang makapasok sa passenger seat dahil parang walang balak gumalaw itong si diwani.

"Buti nalang ang dala kung kotse ay fortuner hindi yung ducati na madalang ko lang dalhin" sabi ko sa isip ko

I start the car engine para makaalis na kami dito sa school.

Nagmamaneho ako at napagisipan kung sa mall nalang kami pumunta para naman malayo- layo sa school namin.

It took us about 10-13 mins drive bago makarating sa mall na tinutukoy ko. Naghanap ako ng mapa-pag parkingan ng kotse ko para makapsok na rin kami.

Diwani's POV

O shit! (Excuse the expression - author!) I can't believe Dimitri says that in public

Lahat nang sinabi ni Dimitri ay pawang nagka-karga palang sa aking utak. Letra per letra itong parang umiikot sa aking kukote at parang pilit sa aking pinapaintindi yung mga salitang sinabi ni Dimitri!

Oo, marami ng nagsabi sa akin niyan sa mundo namin, pero yung paraan ng pagkakasabi ni dimitri ay nararamdaman kung totoo ito at seryoso sa mga sinabi niya.

From the moment he said that word, I feel like everything and everyone was like slowing down so much, yung tipong hindi na halos sila nagalaw.

I've never had this feeling before. the jolt, awkwardness, guilt, warm and everything that I can't explain that my body has been reacting since earlier!

Yeah, I'm maybe into him but iba parin yung pakiramdam na siya yung nagsabi, at ang mas malala pa ay pareho pa kami ng nararamdaman sa isa't- isa.

Sa dami ng ini-isip ko ay hindi ko napansin na sa mall pala kami dinala ni Dimitri. Oo 'kami' kasama sina F and the others.

"Am I overthinking that much para hindi ko mamalayan na andito kami?" Nsambit ko nalang sa sarili ko .

"Diwani" tawag sa akin ni dimitri, pero pawang tinatakwil ako ng mga sarili kung labi upang hindi ako makaimik o maka tugon man lang sa pag tawag sa akin ni Dimitri.

Nakalapit nalang at lahat si Dimitri sa akin pero ayaw talagang bumuka ng sarili kung bibig para makapagtanung manlang sa kanya kung idahilan iyun kay melani o kaya naman ay totoo iyon.

"Diwani? Are you alright?" Pagtatanung niya sa akin habang siya ay nakatungo upang tignan ako mukha ko, pero dahil nga sa 'awkward' moment ko sa kanya hindi ko manlang siya makausap, dahil takwil na takwil na ang bibig ko eh. Tss.

Dahil hindi ako makatingin ng deretso sa kanya, lumapit siya at pawang ilang metro nalang ay magkadikit na ang katawan namin sa isa't-isa, nakatungo parin ako at nakatitig sa kawalan ng sahig sa mall ba ito. Lumapit pa lalo siya sa akin at hindi ko na mapigilan na mapapikit.

I can feel his breath brushing through my ears, down to my cheeks. It tickles me and it felts like a thousands of jolt racing inside me. And as he continous to breath, I can even smell his minty breath down to my air nossils. It shivers me and makes me want to push him away from me, but as my mouth betrays me? So as my both arms.

I just kept my head facing down to the floor for which he won't see my face blushing. But the next thing I knew, he was holding my chin with his manly soft arms, then he gently brush it up to my cheeks.

He held my cheeks and he started to feel it with his warm palm. Again, he gently pull up my face using his palm. And now? We are facing to each others eyes. I never knew that his eyes are that glamour when you stare at it that long enough to know that he was saying he really likes me.

Halos ilang centi-metro nalang ang agwat ng aming mukha sa isa't isa. Our nose almost touch its pointed part but I choose not to. A seconds later I felt his arm wrapped around my back to support my weight, and allowing me not to fall.

Ilang minuto pa ang itinagal ng aming pwesto. Nararamdaman kung nagle-lean forward siya patungo sa akin. I can't help but to put my left arm to his neck para lang makakuha ako ng supporta upang hindi ako tuluyang matumba patalikod.

He started to close his eyes gently, and he keeps ob leaning forward to mg face.

"Is he about to kiss me?" I gasp to my mind.

Pero dahil naisip ko iyon, biglang pumasok sa isipan ko yung plano na dapat kung isakatuparan para narin sa ikakapayapa ng mga kapwa ko diwata.

When he is about to kiss me, I skip to dodge his intimidating lips from touching mine.

***
-ImYourSideStory

Hihi pabitin po muna. Please guys comment naman po kayo jan, huwag po silent reader. Follow niyo na rin po ako follow back ko kayu ..