Kiring Diwata

Chapter 16

Diwani's POV

I feel warm, yet cold. The feelings too uncomfortable to know.

I woke up with a heavy breathing, I can feel the cold water touching my skin. I barely noticed that I am inside a bath tub sleeping.

"Ms. Are you okey?" Someone's asking me, but I can't see them clearly so far, but I nodded as my answer.

"Call her guardian" another person speaks and she is reffering to my guardian.

Hindi ko alam kung bakit ako nakababad sa bath tub na ito pero pakiramdam ko gumagaan ang aking pakiramdam, kaya naman dahan-dahan kung ipinikit muli ang aking mga mata para damahin and malamig na tubig na ito.

"Diwani!? Diwani?" May tumatawag sa pangalan ko na parang nawawari ko ay isang guni-guni lamang. Panandalian ko itong hindi pinansin dahil nagbabakasakali ako na kumalma ang aking pag iisip at mawala ito.

Pero tila parang hindi ito nawawala dahil papalapit ito ng papalapit sa akin hanggang may naramdaman akong dumampi sa aking palad.

"Diwani?" Sabi ng isang boses na lalaki. Iminulat ko ang aking mata ng dahan dahan pero nanlalabo pa ang aking paningin sa hindi ko malamang dahilan.

"S-sino ka?" Natanung ko nalang bigla. Mediyo nauutal pa ako dahil sa sama ng pakiramdam ko.

"Si Dimitri to. Hindi mo ba ako nakikilala?" Sagot niya na may pagalala sa akin.

"Ay ikaw pala yan Dim, b-buti nalang anjan ka sa tabi ko" sabi ko sa kanya habang nakapikit parin.

"Pagaling kana Diwani, gusto mo ba paglabas mo dito kakain tayo ng marami?" Pagtatanung niya sa akin.
Akma narin namang sasagot ako pero pakiramdam ko hindi ko na kayang umimik pa dahil sa sobrang pagod ng aking katawan.

Tumango nalang ako bilang pag sang ayon ko sa kanya.

Hindi ko narin siya narinig pang nagtanung pero naramdaman ko ang kanyang kamay na nakapatong sa aking ulo at hindi hawakan niya ang aking kamay.

Dimitri's POV

I don't know kung anong nangyayare sa kanya dahil, dalwang sunod siya na nag ka sakit.

Itinanung ko na sa Doctor kung anong Kalagayan meron si Diwani, pero tanging isang 'hindi ko alam' ang sagot nila.

Its been a week nung nag kasakit ulit si Diwani, at mas malala pa.
Ako at si Faye ang nagbabantay sa kanya ever since nung naconfine siya dito sa Hospital.

Like now, Nasa Private room ulit kami nina Diwani, and the hectic part of that is naka max volume pa ang aircon kaya kaming dalawa ni Faye ay nanginginig sa lamig. Pero si Diwani ay pinagpapawisan pa.

Lumapit ako kay Diwani at hinawakan ang kamay niya. Sobrang init niya kung tutuusin, ngunit dahil sa lamig ng kwartong ito it feels like parang normal lang ang temp niya. Or should I say, naba-balance ng temperature ng katawan niya at ng aircon dito sa Loob.

I hold her hands and praying that she would be better soon.

"Diwani, please gumaling kana. Its been a week since nung nagkasakit ka ulit. It hurts me a lot na kahit ako walang magawa" Tangi ko nalang nasabi dahil ayaw ko ng maulit ang nakaraan.

Naramdaman ko ang isang kamay na pumatong sa aking likod. I know its Faye kaya hindi ko na siya nilingon.

"She will be up soon, Dim. Just have faith na magigising din siya soon" sabi niya. Isa kasi si Faye sa nakakalaam ng storya ng buhay ko dahil Close Friends ang family namin. Pero kami ni Faye? We just know each other, not until now. Still, I'm thankfull enough na andiyan din siya to help me with Diwani.

I keep on thinking na sa loob ng dalawang linggo namin dito. I've never heard of her Parents visiting Diwani. Siguro hindi pa nila alam na na-hospital ang Anak nila.

"Faye, stay here. I'm going to fetch Diwani's Parents. Baka hindi pa nila nababalitaan na na-confine siya." Sabi ko kay Faye. Tumango naman ito at parang napaisip din.

"Well, its been two weeks? Hindi ba uso balita sa kanila at hindi nila alam? Aish!. Sige, ingat ka" sabi ni Faye tapos naglakad na ako palabas ng pinto.

"Wait Dim!. Alam mo ba ang bahay ni Diwani?" Pasigaw niyang tanung.

"Yep, I know her house." Sabi ko sa kanya tapos nag thumbs up ako sa kanya.

Tumakbo ako papunta sa parking lot ng Hospital at Sumakay ako sa kotse ko.

Pinaharurot ko ang kotse ko papunta sa subdivision nila Diwani.
Pagpasok mo sa Subdivision, mapapansin din na sa part ng mayayaman ang bahay nila, so Diwani's Family must be successful in life.
Pagdating ko sa bahay nila, bumaba ako ng kotse at kumatok ako sa kanilang bahay.

I knock Thrice pero wala parin sumasagot kahit sumisigaw na ako.

"TAO PO!" Pasigaw kung tawag sa loob.

I call for the person inside if meron man.

After 5 mins of shouting here from the outside, Pinasok ko na yung bahay nila.

I jump over the gate in order for me to get inside. It isn't hard tho, its just like some of my parkour when jogging.

Napatakbo na ako papunta sa mismong pinto nung bahay nila at binuksan ito.

The door surprises me Because, akala ko nakalock.
Yung tipong, nagbabakasakali kang bukas ang pinto pero hindi mo inaasahan na bukas talaga.

So I've manage to enter Diwani's House easily. Inilibot ko ang paningin ko at maayos naman ang bahay nila. Kaso less appliances and everything. Pero sobrang neat ng loob, very simple ng loob ng bahay nila, a simple touch of chandelier, mini bar, kitchen, dining room and specially the one caught my attention is the fish pond. Nasa ilalim ito ng hagdan, and meron itong ilang iada like koi fish, Janitor fish. And best thing about the fish pond ay meron din active corals na literal na buhay. Its like merong self feeding machine itong pond na ito kaya mediyo high tech!.

Pero aside from that, inilibot ko pa ang aking buong paningin sa loob ng first floor. Naglakad lakad pa ako na sakaling may katulong sila. Pero if ever na meron bakit walang sumalubong sa akin? Baka busy.
Pero it won't stop me from going to the second floor. Merong 3 rooms na magkakahiwalay and at the middle part may something na small garden and mini trees which is hard to obtain and most of it are imported pa. Halata naman kasi eh.

Pinasok ko ang kada room simula 1 hanggang sa 3 and it seems that mukhang inabandona ang isang magandang bahay kasi walang katulong pero ang linis.

Yung tipong simpleng laman lang ang laman nang isang kwarto. Literal na Kama, kabinet, window, aircon, carpeted floorin and .....

"What the Hell? Seriously? Refrigerator?" Bigla ko nalang nasabi dahil hindi normal na may king size ref ka sa loob ng kwarto mo. Binuksan ko ito at punong puno ng laman, like chocolates, drinks, and so much more.

Isinara ko ulit ang Ref and mukhang wala akong maabutang Guardian dito ni Diwani. Pero sabagay hindi na bago sa akin yun, kung ako nga umuuwing hindi ko nakikita parents ko eh because they're so busy managing our business sa ibang bansa and almost everyday silang bumibiyahe baka ganun din ang parents ni Diwani.

Hindi na ako nagtagal pa sa 2nd Floor ng bahay nila at bumaba na ako sa Salas ng bahay nila.

Nung lumabas na ako ng bahay nila, napansin kung umakyat nga pala ako ng bahay nila, pero bakit ngayun nakabukas na ang gate ng bahay nila?

"Someone else is in here too! Maybe their maid or whoever it is" sabi ko na tanging ako lang ang nakakarinig.

Umikot ako sa tabi ng bahay nila at baka doon dumaan kung sino man iyon. Hanggang sa nakita kung bukas ang pinto ng bahay nila sa likudan.

"Sinong anjan?" Pasigaw kung tanung, kung sino man ang nasa loob ng bahay nila.

*****
-ImYourSideStory