Wi-Net: A Computer Renter Love Story

Chapter 2: A Sweet Disaster

"Let me tell you something..."

Ano yon Patrick?

"I think I'm, Uhmmm, kase. Noong una palang kita makita..."

Gosh! He'll surely say He loves me! My God! On our first "unofficial" date together? Parang noong isang araw ko palang siya nakilala a! Pwede ba, Second Rate Daniel hinay hinay muna.

"Edelle, I... I.... I... Looooo....."

Oh my Gosh! He'll totally say the L-O-V-E thingy.

"Edelle, gising na! Kanina pa alarm ng alarm yang phone mo! Bumangon ka na,  may 7 am class ka pa." Good thing ginising ako ni Trina, my other roommate.

"So panaginip lang yung confession niya? Haist, I knew it!"

"Ako ba kinakausap mo?" dagdag pa ng roommate ko

A, wala! Ako na unang maliligo ha? Presentation kase nung project namin, I shouldn't be late! 

Yah, right. Tuesday palang ngayon. Ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit nag-iilusyon ako na magiging "kame" na, Grabe, Ni hindi ko nga malalaman ang name niya kung hindi ko pa na "overheard" yung pinag-uusapan nila with Manong na tagabantay ng Computer Shop. AGGGH.

Hinde ako pinalaki ng magulang ko na ganito, Kailangan maging matino para makagraduate ng may Honors, kung hinde, Totally ay mababaon na sa utang ang Family Business namin. Isang large factory sa Mindoro na naggawa ng mga computer parts, YES. Ito ang Top reason kung bakit nag Computer Science ako.

 Well back to reality,  nagmadali na kong maligo. I didn't have breakfast because it's already 6:50 am, At 10 minutes nalang ay BIG Presentation na namen.

Gotta GO!!!

Patakbo akong nagpunta sa Institute of Computer Science Lecture Hall, kung saan gaganapin ang Main Event.

"Edelle! I save a seat for you!" sabay turo sa tabing upuan niya. Si Muji nga pala, partner ko sa aming project.

Good! Sabi ko. Nasa may unahan yung seat namen kaya kitang kita mo ang screen ng lecture Hall. This Hall had three wide doors at may salamin pa, kaya yung mga nag papass by sa building na ito ay kitang kita ang loob. Wala akong clue kung bakit ganoong style ang ginawa nila. Siguro, para ipagmayabang na maraming aircon sa loob ng hall, Just Kidding!

"Mukhang namumutla ka ata a?"

Ha? Ay, hindi kase ako nag-breakfast, tapos late pa ako nakatulog gawa nung presentation naten.

"Gusto mong kumain?"

No, thanks! Mamaya nalang. Feeling ko mas kakabahan ako if kumain ako.

Then we waited for 30 minutes until natawag na ang group namen. Dahil ako daw ang magaling when it comes to talking people, Ako ang pinaka nagpresesnt ng project namen, medyo nadidistract ako sa Dalawang girls na nasa audience, Rinig ko kase ang pinag-uusapa nila.

"Oy Girl! Lea! Padating na si Patrick!!!" medyo kinikilig pa ata si ate.

"Ianne! ayan na siya!" 

What? Wait? Patrick? Dito ba siya nag-aaral? At bago pa masagot ng utak ko ang tanong ko ay dumaan na siya sa Hall. Syempre dahil malalaki ang pinto and may salamin pa, kitang kita mo ang pag-daan niya.

Grabe, ang angas niya maglakad. Akala mo binabayaran niya yung dinadaan niya. Napaka aroganteng tignan.

Ewan ko kung bakit ako biglang nahilo. Ang bilis pa ng tibok ng puso ko na animo'y babagsak na. Nanlabo bigla ng patingen ko at unti. . . unting. . .

"Edelle! My God! Sabe ko sayo kumaen ka muna e! I need a first-aid right now! panic mode na ang partner ko. OH MY, nahimatay ako! Malas pa, nung napadaan pa si Patrick. UGGGGH. ASAR lang.

Nakakahiya talaga, hindi na nga kame nakapag-present, the whole Comp Sci students were looking at me, at ang masama pa, napatingen ata si Patrick. 

Two Hours later, gumising nalang ako sa University Clinic namen,  Medyo nanghihina pa ako at sobrang sakit ng ulo ko, Nauntog ata ako sa sahig after kong bumagsak.

"So you're up? Well, pahinga ka muna. Kulang ka daw sa tulog at hindi pa nagbreakfast. Masama yan," sabi ng Doktor ng Campus, si Dra. Gonzales.

"Paano yung presentation naten? What will happen to our project?" Napaka grade conscious ko talaga.

"Binigyan tayo ng second chance, bukas 11:00 am, bait ng Prof natin no?" sambit ng partner ko.

11 am? Bukas? meaning Wednesday yan?"

"Oo baket?"

Wednesday, as in Miyerkules?

"OO nga, ayaw mo ba?

Ah, hinde wala, nevermind. Wala lang ito, Freeng free nga ako sa Wednesday ee! wala akong gagawin! -- Nagmukha akong obvious sa pagkakasabe ko. Nalintikan na! 

"May date ka ba?"

Hello? ako magkakadate?

Wednesday, 5:00 a.m

 Ang aga ko nagising! Shoot!, baka gawa na naman nung Patrick thing. WAA. Bakit ba kase ako pumayag na makipagkita sa kanya, Hindi ko pa siya gaanoong kakilala.

What to wear? What to wear? Jeans at blouse nalang. Hindi naman ako makikipagkita sa kanya dahil makikipag-date ako, papagawa lang naman ako ng bagong salamin niya. Ay! Grabe, muntik ko pa nga palang makalimutan, nakita niya ata akong nahimatay! Baka kung anong isipin non.

Balak ko, mga saktong 7 a.m pa ako aalis ng dorm, Mabuti na yung late, kaysa namang magmukha pa akong excited sa "mangyayari" sa amin. Na-imagine ko bigla yung panaginip ko! God, baka magkatotoo! 

*BEEP *BEEP

Hindi ko inaasahan ang text na marereceive ko.

galeng kay,

galeng sa...

ka ORG ko!

"Edelle, may sumabotahe sa Org Place naten, kailangan ka dito" text ni Bec.

Bale,saktong 7 a.m na noon, anong gagawin ko??? Edi ano pa, naawa naman ako sa mga orgmate ko, patakbo akong pumuntang campus, baka sakaling may maitulong pa.

Halos mag-iisang oras na din akong nasa Org Place, sobrang nagulo yung lugar namin. Kailangan ng mabilisang pag-lilinis dahil baka magalit ang Chancellor, masyado pa namang istrikto yun sa kalinisan ng campus namen.

Naalala ko bigla si Patrick, imposibleng nasa Wi-Net pa yun, at kung magpunta pa ako doon, aalis din ako, may presentation pa kase kami ng 11:00. 

Pero syempre, nangingibabaw na naman ang konsensiya ko. Nag play bigla sa utak ko ang sinabi niya sa akin:

"Out na ako Pare, Wag kang magkakamaleng di sumilpot sa Wednesday, Konsensiya mo nadin yan"

WAAA. Bigla kong binitiwan ang walis at dust pan, hindi na ko nag paalam sa mga orgmate ko, dali-dali na akong tumakbo papuntang Wi-Net.

Mukhang Ewan na ako, Feeling ko kamukha ko na yung teacher ni P'Nam sa A Crazy Little Thing Called Love. Bukod pa doon, ang dumi na ng damit ko, balak ko munang magpalit ng damit pero wala ng oras, In few hours, presentation na ulet namen.

Habang papalapit na ako, Hindi ko inaasahan ang dadatnan ko. . .

"It can't be! Naghihintay pa din siya? @.@"