Chapter 22: Run Oble Run!

380 2 1
                                    

Yeah, 2nd week na ng December. Meaning lang nun ay malapit ng mag Christmas Break! Malapit na akong makauwe sa Mindoro! Saan ka pa? Well, dahil sa sobrang saya ko, napapayag na din akong makinuod ng Oblation Run dito sa amin. Hindi rin naman kase ako nakanood last year, sobrang busy sa mga midterm exams.

Well, dinaanan ako sa dorm ng mga friends kong si Muriel at Rebecca, tapos yung mga roommates ko naman ay magkita nalang daw sa mismong main event! Nakasuot pa nga si Muriel ng statement shirt na I love Bird Watching. Grabe lang.

"Balita ko, 50 persons daw ang tatakbo ngayon?" sabi ni Bec.

"Talaga?" nanlaki ang mata ni Muriel.

Natigilan na lang ako. parang gusto kong hindi na ituloy ito, parang hindi kaya ng sikmura kong manuod. Uuwe nalang ako ng Mindoro!

"Parang ayoko na atang sumama"

"Ano ka ba? Malapit na tayo sa venue? Sayang naman yung charge ng camera ko no!"

Well, sige na nga. First time ko naman ee, kaya okay lang ng ganito maramdaman.

30 minutes before the actual oblation run, biglang may nagtext sa akin. 

"Hoy, Sungit wag ka ng manuod"

Guess what kung kanino nanggaling? Yea you're right, kay Patrick nga galing yung text. Alam ba niyang manunuod ako? Nakikita ba niya ako from somewhere dito? Inikot ko tuloy ang paningin ko. Wala naman akong nakikitang tusok tusok na bag ah, (yun kase yung bag niya) Well, bahala na, hindi ko naman siya boyfriend para pagsabihan ako ng ganoon.

15 minutes nalang at parami na ng parami ang mga tao sa ground. Halos pinuno ng mga girls yung medyo dadaanan ng tatakbo, siguro gusto nilang makabingwit ng roses from these guys,

Nasa maraming part pa naman kame naroon. Siksikan talaga. Sa sobrang pagkasiksik, may nakabangga pa sa akin, napadapa tuloy ako sa ground. Nakakahiya! Lage nalang akong ganito.

Itinayo ako ng mga kasama ko, bute ay galos lang sa siko ang natamo ko. Well, Clumsy na kung clumsy!

2 minutes nalang at magsisimula na ang pinakakaabang na oblation run! Yeah, kinakabahan ako na medyo na eexcite, ewan ko ba!

Nagsigawan na yung mga nasa tabi namen, Oh My God padating na sila! Hindi ko naman makita dahil sa mga taong nasa unahan namin, normal lang kase height ko! Jusko! 

"Wah, Edelle! Ayan na!"

Nagtikdi pa ako para lang makita pero wala pa din, ang kapal ng tao, ng biglang ng biglang

may nagtakip ng mata ko at parang inilayo ako sa crowd. Sh*t bastusan ba? HAHAHA.

Hindi ko nakita kung anong ginagawa nila, basta alam ko ,malayo na ako sa ground.

Nagsisigaw na ko ng tulong habang hinahampas sa kahet saan part mahampas yung natakip ng mata sa kin.

"Aray naman Edelle Oh!" 

Oh my, si Patrick pala yun.  

"ANO BA!"

"Diba sinabi ko sa yo na huwag ka ng manuod non? mag hysterical ka pa!"

"Aba, eh hindi na nga ako nakapanuod last year tas ngayon hindi na naman ako makakapanuod?"

"Alam mo, isa ka ring mahilig ano?"

"Hoy ano ka? Syempre I want new experience!"

"New experience new experience ka diyan, kita mo na ngang nagkasugat ka na oh sa kaka new experience mo!"

And he put band- aid sa may siko ko. Gasgas lang naman kase yun, so there's no problem about that.

Bigla tuloy nag play yung "Terrified" na kanta by Katherine Mcphee sa utak ko, parang sa movies lang kase nangyayare.

Wi-Net: A Computer Renter Love StoryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon