Wi-Net: A Computer Renter Love Story

Chapter 10: Deal!

P6,500? @#$%^^^&&&% Lanjo namang pagkakamahal ng salamin niya. Arte kase e.

Uhmmm. Paano ko siya mababayaran?  Ayako namang mag seek ng help sa parents ko. Patay ako sa kanila pag nalaman nilang may ginawa akong deal! Anong gagawin ko? Mamamalimos na lang ba ako? Pagbenta ko kaya yung laptop? ayun oo nga good idea!

After magpunta ng optalmologist, pauwe na sana ako, kaso feeling ko parang hinahatid niya ako pa dorm, at dahil nandito pa siya, pagkakataon ko ng masanla yung laptop ko para yun muna ang pambayad ko, tutubusin ko nalang pag nagkapera ako, o kaya naman hulog hulogan ko siya. Gawin ba namang bumbay si Patrick. Pero syempre kailangan kong isalba ang pride ko, Pera na ang pinag uusapan e!

"Patrick, mahilig ka ba sa Samsung na tatak ng laptop?"

"Ha? Eh ayoko nung ganoon, mabilis daw masira yun e"

"hello? ang ganda kaya nun, very functionable pa!"

"Lahat naman ng laptop ay functionable, tinawag pa yung laptop kung hinde"

"Eh pero Patrick iba tong laptop na ito! 16 hours pa ang battery life niya!"

"Kahit na, I'm not a fan of Samsung e"

"Duh? basta, nagagandahan ako dun"

Pinagpilitan ko talagang maganda ang laptop ko, Dapat na akong makasiguro na masasanla ko ang laptop ko sa kanya. It's the easiest way para makabayad ako kaagad sa kanya ng utang, Kamahal ba naman kase ng salamin e.

"Teka, bakit naman  yan ang topic naten?

"I'm glad you ask, Look"

Deep breathe pa talaga ako

"Wala na akong pera, at taga Mindoro pa ako, kung babayaran ko yang salamin mo eh para mo na rin akong pinatay! Paano ako mabubuhay niyan ngayon?

Silence. mga 100 seconds silent.

"So? anong connect ng laptop?"

"Yun na nga e, isasanla ko muna sa yo yung laptop ko, then unti unti ko nalang babayaran!"

"Well"

"Oh Ano? Payag ka ba?"

"Pag-iisipan ko pa"

Nagalit na ako. Para kasing nang aasar pa siya nung pagkakasabi niya

"Edi Huwag! Hindi ko na babayaran yang salamin mo!" at kumaripas ako ng takbo. Medyo nangiyak ngiyak pa, first time kase ako ni reject ng isang tao. Ako na nga itong humingi ng pabor, hindi pa niya pagbigyan. Palibhasa mayaman siya.

Napabilis ata ang takbo ko ngunit paglingon ko sa likod. . .

tumatakbo din si Patrick, hinahabol niya ako

"Teka wait!" sabay kaway ng mataas, 

"Ang bilis mo namang tumakbo! Intayin mo nga ako"

tumigil ako ngunit hindi pa din naharap sa kanya.

"Ito naman hirap biruin" Sabay hawak sa braso ko, lumingon ka nga sa akin.

" Umiiyak ka na no?"

"Hindi a!"

"Sige, pwede mo ng isanla sa akin yang laptop mo!"

"ayan, tumino din ang usapan!"

"At kahit hindi mo na akobayaran ng cash para matubos yang laptop mo"

"talaga? so may pinaplano ka?" naging suspicious ako kase sino ba namang tao na hindi magpapabayad?

"I'm glad you ask" at medyo ginagaya pa yung boses ko. Asar lang

"Ano nga?"

"Well, sa isang kondisyon, susundin mo lahat ng utos ko for two weeks!"

"Two weeks?" nanlaki mata ko

"Oo two weeks, at pag natapos na yung panahon na yun, I'll give you back your laptop"

O My God! Kakakgat nba ako sa utos ng lalaking ito? Ano na Edell, isip! lulunukin mo ba na naman yang pride mo? God, para sa laptop! para sa laptop!

"Ano na?" kinukulit ako ni Patrick"

"OO NA!" pasigaw kong sinabe.

Bigla siyang nagtatalon sa tuwa

"WOO! YES! WOO!" nagtinginan tuloy yung mga taong nadaan, tambay, college barkadas ang dami ta laga. Akala kasi nila sinagot ko si Patrick. May dumaan pa ngang isang ale, In her mid 40s sinabihan pa kame ng Congrats! Kaloka lang talaga.