(ASKIDA) Hayatıma Girdiğin Gün -Jeon Jungkook

-3-

Önceki Bölümde: "İçeri gel Jungkook."

Jungkook kaşlarını kaldırıp dudağının etrafındaki kanı elinin tersiyle sildi.

"Ne?"

"Dudağın. Tedavi etmeliyiz."

"Ben.. Yukarı çıka-"

"İçeri gel."

Jungkook hiçbir şey söylemediğinde elini tutup onu içeri soktum. Kapıyı kapatırken hala elini tutmuş vaziyetteydim. Jungkook nötr bir ifadeyle ellerimize bakıyordu. Ben de ellerimize baktığımda sesli bir şekilde yutkundu ve elini aniden çekti.

"Hadi hemen yapalım şunu. Yukarı çıkmam gerek."

Utanarak başımı salladım ve elbiseme baktım.

"Önce üzerimi değiştirmeme izin ver."

Kıyafetlerimi aldıktan sonra tuvalete gidip üstümü değiştirdim. Yatak odamda giyinemezdim çünkü salonum ve yatak odam açık bir  şekilde birbirlerine bakıyordu.

Kapıyı açıp tuvaletten çıktım ve yatak odasına döndüm. Kıyafetlerimi dolaba gelişigüzel attıktan sonra salona yöneldim. Tam Jungkook'a seslenecekken koltukta üstünü çıkarmış oğlanı fark edip gözlerimi ellerimle kapattım.

"Jungkook."

"Gözlerini açabilirsin. Tabi etkilenmediysen."

Sinirle gözlerimi açtım ama gerçekten acı çektiği belliydi. Bu yüzden bir şey söylemedim. Acıyla inledikten sonra devam etti.

"Karnımda ufak bir kesik var. Sanırım bardak patlarken karnımı da çizdi. Gömleğim de yırtılmış."

Boş bir şekilde ona bakıyordum. Gözlerimi aşağı kaydırmayıp yüzünde sabit tutmaya çalışıyordum.

Jungkook kaşlarını çatıp bana baktı.

"Yani orayı da tedavi etmen gerekiyor. Sorun değil bakabilirsin. Seni öpmem."

"Jungkook şuanda bile..."

Jungkook donuk suratıyla beni izlerken acil durum çantamı alıp yanına oturdum.

"Bir bakalım...  Sargı bezi, oksijenli su, pamuk, yara bandı, alkol, tentürdiyot... "

Jungkook'un masum ve biraz da korkak bir şekilde beni izlediğini hissediyordum.

Pamuğa oksijenli su döktükten sonra ona gülümsedim.

"Önce yaralarına bunu süreceğim ki mikroplar üstünden gitsin. Yaraların açık, enfeksiyon kapabilirsin."

Jungkook umursamaz tavrını yeniden takınıp başını salladı.

"Ne gerekiyorsa yap bir an önce gitmek istiyorum."

Nazikçe pamuğu dudağına değdirdiğimde dişlerini sıktı.

Onu sakinleştirmeye çalışıyordum.

"Tamam... Geçti... Sadece ağzını biraz daha aç ki bütün yarayı temizleyebileyim."

Jungkook bana bakarak dediğimi yaparken aramızda çok az bir mesafe kaldığının farkındaydım. Bundan rahatsız olmuş olmalıydı. Ne de olsa birbirimizden nefret ediyorduk.

Başka bir pamuğa yeniden oksijenli su damlatıp bu sefer karnındaki yaraya yaklaştım. Elim çıplak etine değdiğinde Jungkook ürperdi. Başımı kaldırıp ona baktım.

"Sadece gıdıklandım. Devam et."

Başımı sallayarak tekrar yaraya dokunduğumda yaranın içindeki mikroplardan dolayı yara köpürmeye başladı.