(ASKIDA) Hayatıma Girdiğin Gün -Jeon Jungkook

-6-

Önceki Bölümde: "Neden terk edildin... Seni kim terk etti?"

Jungkook'un dolan gözlerini gördüğümde onun gitmesine engel olmak için elini tuttum.

"Duygularından emin değilsin Jun Eun... Beni daha o kadar tanımıyorsun. Şuan sarhoşsun. Uyu."

Jungkook yanımdan ayrılırken kendi kendime fısıldadım.

"Anlamıyorsun... Ben sana aşık oldum."

.

.

.

.

Uyandığımda kime ait olduğunu bilmediğim bir koltuktaydım. Üzerimdeki battaniyeyi hızla itip koltukta doğrulduğumda başım müthiş bir şekilde döndü.

"Vay canına."

Gözlerimi kırpıştırıp görüşümü netleştirmeye çalıştım.

"Burası da neresi..."

"Kont Drakula'nın malikanesindesiniz leydim."

Bu ses Jungkook'a aitti. Etrafıma bakıp onu aradım.

"Jungkook?"

Jungkook banyodan çıkıp havluyla yüzünü sildi ve bana gülümsedi.

"Günaydın. Düne göre daha iyi misin?"

"Dün?"

Jungkook suratını astı.

"Hatırlamıyor musun?"

Yere bakıp bir süre düşündüm. Beynimde bir anda milyon tane düşünceyle dün söylediklerim aklıma geldi ve aniden ayağa kalktım.

"J-Jungkook..."

Jungkook duvara yaslanıp mahcup bir şekilde gülümseyerek bana baktı.

"Jungkook üzgünüm ben... Gitsem iyi olacak."

Kalkıp kapıya yöneldiğimde Jungkook beni tutup kendine çevirdi. Artık ifadesi oldukça ciddiydi.

"Bekle. Biraz oturabilir misin? Konuşmamız iyi olabilir."

Kendime lanetler okuyarak sandalyeye oturdum. Boş mutfak masasına ellerimi koyup birleştirdim.

"Ne konuşacağız?"

"Eğer dün söylediklerin hala geçerliyse b-"

"Evet geçerli."

"Jun Eun ben aşık olunacak bir adam değilim."

Kaşlarımı çatıp yüzünü inceledim. Nasıl aşık olunacak biri olmadığını düşünebilirdi? Evet biraz donuk, hatta ve hatta gıcıktı ama iyi kalpli, yardımsever ve düşünceli olduğunu anlamak zor bir şey değildi.

"Neden böyle söylüyorsun..."

"Sana dün de söyledim. Uzaktan nasıl göründüğümle ilgilenme Jun Eun. Ben korkağın tekiyim."