Ako pala si Darius Enriquez, gusto kong maging isang Chef, ngunit ang natapos kong kurso ay isang pharmacist, dahil gusto ng mama ko na maging isang doktor ako. Pero yung papa ko naman ay palaging sumusuporta saaking mga desisyon. Ito ako ngayon, ayaw kong mag apply ng trabaho dahil nga, ayaw ko. Nag de-deliver muna ako ng mga niluluto ni papa, dahil nagtayo kami ng maliit na restaurant dito sa amin.
“Darius! Ano ka ba! Bakit ayaw mong mag apply?!!” galit na sabi ng mama sa kanya.
“Ma, hindi ko talaga feel ang mag apply bilang isang doktor, oo , natapos ko lahat ang pag-aaral, pero gusto ko talagang maging isang chef, .” sabi naman ni Darius sa kanya.
Pinalo ito sa may pwet!
“Ikaw Darius!!!!” sabi ng kanyang ina,
Pinigilan siya agad ng kanyang Ama.
“Hayaan mo na nga si Darius, ayaw niyang maging isang doktor,.” Depensa ng kanyang ama.
“Ako kuya! Gusto kong mag doktor, palit na lang sana tayo.” Sabi naman ng kanyang bunso.
Nga pala, ako pala ang panganay dito saamin, may bunso akong lalaki. Dalawa lang kaming mga anak nina Mama at Papa.
“Oh sya, Ma, at Pa, I de-deliver ko na po ‘to.” Sabi niya sa kanila..
Umalis na ito, dala-dala ang mga “Chinese Noodles” na ito.
Ipinaandar na niya ang kanyang Motor. At umalis na rin,.
"Hay, honey! bakit naman kasi hindi siya mag a-apply, ayoko kasing makita siyang nag de-deliver lang ng chinese noodles natin eh.." sabi ng kanyang ina.
"honey, hayaan nalang natin siya, yan din naman ang gusto niya eh, magsasabi naman siya sa atin pag hindi na niya kaya. Gusto lang talaga niyang maging isang Chef," sagot naman ng papa niya.
"Bakit nyo naman po kasi pinag aral si kuya ng pharmacist, eh ayaw naman niya, hayan tuloy, naging komplikado ang sitwasyon niya." sambat naman ng bunso.
"hayy.." bumuntong hininga nalang silang tatlo.
NATAPOS NA NIYANG IPINAG DELIVER ANG CHINSESE NOODLES.
"haay salamat naman..." sabi sa kanyang isipan.
Paalis na siya, sakay ang motor,...
Sa kalagitnaan, hindi niya inaasahan ang nangyari....
May mabilis na kotse ang bumangga sa kanya!
"Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!!!"
-SHIN'S POV-
"Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!!!!"
-BOOOM!-
Araaay ko!
Lumabas ako sa kotse. Tiningnan ko yung taong nakabunggo ko. Naka motorsiklo lang kasi sya kaya kawawa siya. < bitter smile > bakit naman kasi siya hindi umilag--- ahy! shoot! kung tutuusin, Ako ang may kasalanan nito dahil ang bilis kong pumarada. BAHALA NA!
Tutulungan ko nalang siyang tumayo! Yan lang!
"Excuse me?" tanong niya sa lalaki.
"ahh---" sagot ng lalaki na nagpapakita na talagang nasaktan ito.
"shaaks! talagang nasasaktan 'to... anong gagawin ko? Hindi naman pwedeng magtarayan ako sa kanya."
BINABASA MO ANG
Expect the Unexpected
Teen FictionA Love story, from being bitter to being a non rancor.
