MİRAS

3.

"Ve birgün herkes anlar, sevdiğinin kıymetini.Ama gidince...Ama bitince...Ama ölünce"

Karşımda duran insanların yüzlerinde neden farklı farklı ifadeler var?

Selim Bey'in yani kendi deyimiyle babam bana kocaman bir gülümsemeyle merhaba dercesine bakıyorken, yanındaki bembeyaz saçlı yüzü kırışık olmasına rağmen hala dinç duran yaşlı adamın yüzündeki korku, yanyana duran fotoğraflarından tanıdıgım ikizlerin yüzündeki şaşkınlık, tam arkalarında duran benim 3uzlerimin yüzünde ise duygusuzluk ifadesi, ve geriye kalan tüm insanların içten gülümsemeleri.

Nasıl göründüklerinin farkındalarmı acaba? Benim yüzüm nasıldı? İçimde fırtınalar koparken dışardan göbek atar bir halimin olmadığının farkındayim.

Selim Bey'in bana yaklastığını fark edince gerçek dünyaya kendimi döndürdüm.

-Hoşgeldin kızım

Boyunuma sımsıkı sarıldı.Babammı gerçekten şimdi bu adam benim? İnsan hiç babasından korkarmı? Bana sarıldıgı an tek hissettim korkuydu.Hic tanımadigim birisinin bana dokunması...

Kendimi geri çekerek

+Hoşbulduk Selim Bey

Kulagıma egilerek

-Bana bey demesen olmazmı ha? En azından Selim Abi desen daha iyi fikir.

Bunu gülerek söylemisti.Elimden tutup beni kalabalığın içine sürükledi.Arkamızdanda Banu Hanım geldi.

-Gençler ve kendini genç hissedenler, bu güzel kızımız adı Nehir.

Konuşurken çok heycanlı bir hali vardı? Acaba bu adam hep böyle pozitifmi? Neyse banane

İnsanların bana bakışlarını görünce kendime geldim, ve onlara dönüp

+Merhaba dedim.

-Yaa ablaaaa ben bu kızı bu kadar güzel beklemiyordum.Tü tü tü maşallah tıpkı bana çekmiş :))

+Evet Nehir'cim bu deli senin teyzen olur

Selim Abi nin açıklamasıyla kim oldugunu anladım.Kadına şöyle bir baktıgımda gerçekten çok güzel görünüyor.Tek kelimeyle "sexy" bir kadınmış.

-Aşk olsun eniste nerem deli benim.Neyse Nehir'cim hosgeldin.Ben teyzen.Ama bana teyze demesen çok sevinirim.Çünkü daha o kadar yaşlandıgımı düşünmüyorum.Adım Pınar

Gülümsemekle yetindim sadece.Birsey demeyecigimi anladıgı zaman arkaşında duran yaşlı adama döndü.

-Baba hadi gelseneee

Dedem oldugunu anladığım adamın gözlerinde farklı bir şeyler vardı.Çok farklı bakıyor

+Hoşgeldin

dedi düz bir sesle.Nerdeyse evdeki herkez bana kendini tanıttırdı.Halam, amcam, ve kuzenler.Onların deyişleriyle yani.

Yan tarafıma dönünce ikizlerin bana baktığını fark ettim.Sadece bir süre ben onlara onlar bana baktılar.En son sessizligi Banu Hanım bozdu.

-Kızlar ablanızla tanışsanıza

Bu cümleyi tamamladığı an 3ümüzün kafası direkt ona döndü.Boynumdaki kasların setleştigini hissettim.Neyden bashediyordu o? Ne ablası? Ben onların ablası degilim!!!

Ortamın bi anda gerildigini hisseden ben degilim sanırım.Arkalarında duran çocuklardan birisi hemen önüme geçip

+Selam.Ali ben.Senden 30 dk sonra dogan yakışıklı :)