Dark Life (Karanlık Hayat)//Jiley//DÜZENLENİYOR

Kaçış Part:7

Justinin ağzından:

Ateşin başına istemeyerekte olsa oturdum çünkü miley ilk kez elimi tutmuştu. Karşı koyamazdım. Şerefsiz Cris gözlerimin içine bakıp sırıtıyordu. İçimden suratını dağıtmak gelsede elimden bi kaza çıkmaması için kendimi zor tutuyordum. Aniden aklıma telefonu çadırda unuttuğum geldi . İstemeyerekte olsa mileyi orada yalnız bıraktım ve telefonu almaya çadıra gittim . İçeriye girdiğimde Ryanla Chazde çadırdaydılar

-Oooo dostum sen bu çadıra girermiydin ? Kızların çadırlarından ne haber ?

-Hadi ama Chaz artık kız yok!

-Öyleyse bu yeni kız ne iş?

-Demek istediğim ondan başka kız yok!

İkisi birden bağırdılar

-Ooouuu justin aşık olmuş dünyanın sonu galiba

İkisi de birbirine bakıp gülmeye başladı. Buna daha fazla katlanamazdım. 

-Kesin sesinizi!

Şaşırmış şekilde bana bakıyorlardı.

-Herneyse ben dışardayım. Siz kızların merak etmesine gerek yok.

Çadırdan çıkarken ryanın sesini duydum.

-Heyy burada kız varsa bilki oda sensin! Ahmak

Ona aldırmadan hızla yürümeye başladım . Mileyi daha fazla o piçle yalnız bırakamazdım. Alana geldiğimde mileyin seslerini duydum. Pislik onu rahatsız ediyordu . Ona bişey olmasına izin veremezdim . Koşarak yanına gittim .

-Miley! Kızımı bırak seni sikik beyin.

-Bak bak bakk kimleri görüyorum bay kurtarıcı

Hala konuşuyordu . Elimi sıktım . Onu öldürmemek için belki şansım vardı. Yanlarına gittim ve omuzlarından tutup kaldırdım.

-Seni uyarmıştım köpek!

Ona yumruğu indirdiğimde yere düştü ve bir süre kendine gelemedi. Miley korkmuş gözüküyordu. Yanına gittim .

-İyimisin bebeğim

Gözlerine baktığımda benimkilere bakıyordu ve birden bağırdı

-Justin dikkat et

Arkama döndüğümde Cris boşluğumu fırsat bilip bana vurmuştu . Yere düştüğümde mileyin sesini duydum .

-Justinnn!

Başıma aldığım darbe canımı yakmıştı. Ayağa kalktım ve Crisin uçkuruna tekmeyi indirdim . Bir süre onu kullanamıycak olması onun için kötüydü . Bu kamp işi çok uzamıştı artık. Mileyi de alıp dönecektim. Kolundan tuttum ve kampın dışındaki arabama doğru yürümeye başladım . Sürekli soru soruyordu .

-Justin nereye gidiyoruz?

Susmasını bekleyerek cevap vermedim ama o hala devam ediyordu .

-Justin cevap ver

Dayanamayıp konuştum

-Geri dönüyoruz

Konuşmak için ağzını açtığında dayanamadım ve sinirle konuştum

-Çok soru soruyorsun

Sonra aklıma cebime ne olur ne olmaz diye koyduğum eterli bez geldi en azından gidene kadar uyuması işimi kolaylaştırırdı. Ağzını kapattığımda gözleri yavaşça kapandı ve bayıldı.

-Üzgünüm bebeğim

Onu kucağıma alıp arka koltuğa yatırdım ve ceketimi çıkarıp üzerine örttüm . Arabaya bindim ve çalışırdım . Geri dönmemiz iki saatimizi alırdı sabah olsa hızlı giderdim ama gece olduğundan dikkat etmeliydim. Benim yüzümden mileye bişey olsa kendimi asla affetmeyeceğimi biliyordum .