Ertesi gün yine diğer günlerin aynısı olarak, hiçbir şey olmamış gibi devam etti. Milkshake dükkanında yakalanan kızın idamının, yarın akşam canlı yayında gerçekleşeceği söylenmişti. Bunu düşünmemek için kendime söz vermiştim çünkü o kızı düşünerek üzülmenin kimseye faydası yoktu. O kızın başına geleceklerden habersiz yaptığı hiçbir şey ölmesini gerektirmezdi.
Babamla dün akşam yaptığımız konuşmanın üzerine daha dikkatli davranma kararı almıştım, yapılan en ufak hatanın nelere yol açacağını dün kendi gözlerimle görmüştüm.
Babam sabah beni her zaman ki gibi okula bıraktığında, okulun önünde oluşan kalabalığı görünce bir şeylerin ters gittiği anladım.
Kalabalığa yaklaştıkça etraftaki polis araçlarını fark ettim ve dün yaşananlardan sonra bir yakalanma daha kaldıramayacağımı düşündüm ama aklıma gelen düşünceyle bir anda dehşete kapıldım. Daha kötüsü de olabilirdi. Ya beni götürmeye geldilerse? Ya o kız, suçunun hafifletilmesi için bir kaçağı ifşa etmek istediyse ve o kişi bensem? Kızın tutuklandıktan sonra bana olan bakışları benimle ilgili bir şeyler biliyor gibiydi ama bu tamamen benim düşüncemdi.
Kız hayatının son saatlerini yaşadığını düşüyordu ve ben bu bakışlarından gerçekten bu çıkarımı mı yapmıştım? Saçma olduğunun farkındaydım ama yaşadığımız düzen itibariyle her şeye hazırlık olmamız gerektiğini biliyordum ve insanlara güven olmazdı...
Bu dünya da kimse kimsenin hayatını önemsemiyordu.
Bir an nefesimi tuttum ve kalbimin durduğunu hissettim. Her şeyden önce sakin kalmalıydım çünkü tahminlerim sadece kuruntudan ibaretse bu hareketlerim beni ele verirdi. Eğer gerçekten doğruysa da ne benim ne de babamın kaçmak için şansı vardı.
Bu korkunç düşünceyle tüm bedenim titremeye başlamışken, kalabalığın başındaki yetkili olduğu anlaşılan polis memurunun sesiyle kendime geldim.
"Okulda kısa süreli bir arama yapılacaktır. Bileklerinizdeki işaretler kontrol edildikten sonra birer dakika polis memurlarıyla görüştürülerek etrafınızdaki şüpheli bulduğunuz insanların isimlerini, toplumun huzurunu korumak ve hainlerin bizlere vereceği zararları önlemek için bizimle paylaşmanızı istiyoruz. Sizlerinde bildiği üzere dün saat 19.00 civarı bir kaçak duyarlı vatandaşlarımız sayesinde yakalandı ve son zamanlarda artan kaçak sayısını da göz önünde bulundurarak güvenlik önlemlerini olabildiğince artırma kararı alındı."
Adam son derece sakin görünüyordu ve konuşmalarıyla insanlara güven veriyordu. Kısa bir süreliğine de olsa benim için gelmediklerini öğrendikten sonra rahatlasam da sorgu işi iyi değildi.
Sorgu demek yeni şüpheliler demekti ve bugüne kadar dikkatli davrandıysam da kimin benden şüphelendiğini bilemezdim.
Okulun bahçesi yavaş yavaş dolmaya başlamıştı ve gelenler tamamlandığında polis memurları bileklerimizi kontrol ettikten sonra içeri girmemize izin verdi.
Fazlasıyla gergindim ve içeri girdiğimde kimseyle göz göze gelmemeye çalıştım. Saatime baktığımda 08.50 olduğunu gördüm. Dersin başlamasına 10 dakika vardı. Herkes sınıflarına girdikten sonra sırayla çağıracaklardı ve beni 10 dakika içerisinde çağırmaları için içimden dua ediyordum. Yeterince tedirgindim, bir de üstüne bu haldeyken duyguları sıfırlanmış biri gibi davranmak çok daha zor olurdu.
Sınıfa girdik ve oturduk. Sessiziliğin hakim olduğu sınıfta herkes karşısına bakıyordu ve içeriye gerginlik hakimdi. Hangi sıraya göre çağrılacağımızı bilmiyordum ama zaman geçtikçe stresim de artıyordu.
İçeri giren üniformalı sarışın ve sert bakışlı adam elindeki listeye bakarak,
"Miles Gimmerson" dedi. Sesi sert ve kararlı çıkmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SADAKATTEN KAÇIŞ| Wattys2016
Science FictionSuç oranlarının en üst düzeye ulaştığı ve insanların kontrolden çıktığı bir zamanda verilen radikal bir karar... İnsanlığa ait duygusal hafızanın silindiği bir dünya hayal edilebilir mi? Sadece tek bir duygunun kalıcılığına istisna gösterildi... B...