7.Kutlama

239 41 8
                                    

Telefondan yazdığım için yazım yanlışları varsa şimdiden kusura bakmayın .Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın . İyi okumalar . :))

Elimdeki kitabın kapağını kapatıp,kitaplığıma yerleştirdim.Kitabı bitirmenin verdiği mutlulukla aşağı inip kendime kahve yapmaya karar verdim.

Üstüme hırkamı alıp,aşağı indim.Babamı görünce gülümseyerek ona baktım.Babam benim bu hayattaki tek güvendiğim insandı.

Onun benim kurduğum planlardan haberi yoktu.En son aşama babalarımıza söyleyecektik.Ortaklıklarını bitirmelerini sağlayacaktık.

"Kızım yüzünü gören cennetlik." Babam yalandan sinirli ve ciddi durmaya çalışıyordu. Biliyordum o da mutluydu benim bu halimden.

Depresif halimden çıkmam bir baba olarak onu da mutlu ediyordu.Gidip sarılarak kafamı boynuna gömdüm.Ondaki huzuru kimsede bulamıyordum.

Hiç bir erkek onun yerine geçemezdi.

"Kızlarla çok yakınız , bir de çalışmayınca  e tabi grubumuzun çalışkan kızı Güneş hariç." Dedim kıkırdayarak.

Ondan ayrılıp yüzüne baktım.

"Farkındayım yakın olduğunuzun aslında ben de seninle bu konuyu konuşacaktım."

Kaşlarımı çatarak "Hangi konuyu ?" Dedim.

"Sakın bu dediklerimi yanlış anlama.Senin iyiliğin için diyorum.Biliyorsun üniversiteyi bitirdin.Artık şirkette sen de çalışmaya başlamalısın.Bana bir şey olursa kendi ayaklarının üzerinde durmayı bilmelisin." Babamın endişesini anlıyordum.

"Baba bana biraz daha zaman ver.Ben sana hazır olduğum zaman haber vereceğim. " Babam gülümseyerek bana baktı.

"Senin gibi anlayışlı bir kızım olduğu için çok şanslıyım. "

---
"Ne demek çalışmak ya ben daha 23 yaşındayım .Hayatımın baharındayım." Her zaman ki kafede oturmuş , Şule'nin sızlanmalarını dinliyorduk.

Bugün cumartesi olduğu için tam kadro toplanmıştık.Güneş kahvesinden yudum alıp ,gözlerini Şule'ye dikti.

"Şule çalışmak o kadar da kötü değil.Kendine de zaman ayırabilirsin." Şule ona gözlerini devirince ben devam ettim.

"Kızlar babalarımız haklı .Bizim için endişeleniyorlar ve haklılarda." Derin bir nefes alıp kızlara baktım .Pür dikkat beni dinliyorlardı.

"Onlara bir şey olursa ki böyle bir ihtimali her türlü düşünmemiz lazım.O Selim denilen adam her şeyi yapabilir.Ayaklarımızın üzerinde durmamız gerek.Ne zamana kadar baba parası harcamayı düşünüyorsunuz ?"

Beren bana hak verdiğini belli eden sesiyle devam etti."Azra haklı. Yaptığımız her şeyi sağlama almalıyız."

Şule çikolatalı pastasından aldığı lokmasını yuttuktan sonra bize bakıp konuştu . "Sanırım haklısınız kızlar. "

Güneş neşeli sesiyle "O zaman bu akşam bizdesiniz kızlar . İşe girmemizi kutluyoruz."

1 saat daha oturduktan sonra kızlarla ayrılmıştık.Şule ve Beren direk Güneş'lerin evine geçti.Ben de onlara akşam için bir şeyler alacağımı söyledim.

Arabaya binip,radyodan parça açtım.Bir yandan şarkıya eşlik ederken , bir yandan ellerimle direksiyonda ritim tutuyordum.

Telefonumun çalmasıyla kulaklığı kulağıma takıp cevapladım.

-Efendim ?

-Azra.

Buğra'nın sesiyle istem dışı gülümsedim.Bana ismimle hitap etmesi içimdeki anlam veremediğim şeylerin hareket etmesine sebep oldu.

Tut ElimdenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin