The only thing I want to do is dance

3. De eerste schooldag

PIEP PIEP PIEP Wat haat ik de wekker ook. Opeens schrik ik wakker. Ik moet opschieten straks kom ik te laat op mijn eerste dag. Ik sta wel een kwartier voor de kast voordat ik eindelijk de goede outfit heb gevonden. Ik pak snel wat danskleren en ik ren naar beneden om te ontbijten.  Gelukkig slapen mijn ouders nog. Ik zet muziek aan met mijn mobiel doe mijn koptelefoon op en loop naar het metrostation.

In de metro is er nog maar een plaats over. "Mag ik hier zitten?" vraag ik. Het meisje kijkt me aan en doet haar oortjes uit. "Sorry, wat vroeg je? Ik hoorde het niet want ik had muziek op." zegt het meisje. "Ik vroeg of ik daar mocht zitten" herhaal ik. "Ja natuurlijk" zegt ze. "Waar luisterde je eigenlijk naar?" vraag ik om een ongemakkelijke stilte te voorkomen. "Naar een nummer van Ciara. Hij heet gimme dat. Het is voor een opdracht voor school" "Op welke school zit je dan?" vraag ik. "New York school of arts. Die school ken je vast wel. Ik zit daar op de afdeling dans" "Dat is toevallig want vandaag is mijn eerst dag op die school" "Jij bent toch die hip hopper Sarah?" Waarom kent ze mij al?  "Ja, maar waarom ken je me al?" vraag ik haast beschaamt. "Omdat je bij mij in de klas zit. Ik heet trouwens Kate" "Ik heet Sarah maar dat wist je blijkbaar al" Gelukkig ken ik al iemand uit mijn klas. "Maar moest ik dan wat voorbereiden voor een opdracht?" vraag ik want ik wil natuurlijk niet voor schut staan straks. "Nee, alleen jij niet omdat je nieuw bent" zegt Kate vriendelijk. "Gelukkig"

"Nou hier is het dus" zegt Kate. Wow. "Is het een beetje wat je verwacht had?" vraagt Kate. "Beter, veel beter" zeg ik blij. We lopen naar binnen en ik zie meteen dat het een kustzinnige school is. Veel mensen lopen met een muziek instrument rond. Andere juist weer met ballet pakjes aan en bijna iedereen heeft een koptelefoon op of oortjes in. Het is dat Kate naast me loopt anders zou ik er echt niet bij horen. Vooral door mijn kleren ( mijn strakke spijkerbroek en mijn hempje) omdat haast al dansers in een ballet pakje rondloopt.

"Waar moeten we eigenlijk heen?" vraag ik aan Kate. "We moeten naar een van de dansstudio's" zegt Kate. "Wat voor les hebben we dan?" "In de eerste les gaan we oefenen met een choreografie. Voor die les moest ik ook die opdracht maken waar ik het over had. Dan hebben we een les modern daarna ballet en als laatste hebben we een uur hiphop. Dat is trouwens het saaiste uur in de week." "Ow......" zeg ik teleurgesteld. "Maar jij gaat het geweldig vinden want jij bent de eerste hip hop danseres op deze school" zegt Kate met een beetje trots in haar stem. Daar hebben ze me zeker aangenomen omdat ze vinden dat hip hop niet de goede manier is van dansen en nu kunnen ze me de "goede" manier leren.

We zijn bijna bij de danszaal als ik een gigantische foto van een prachtige ballet danseres aan de muur zie. Ik kijk met grote bewondering naar de foto.  Wie is toch deze prachtige danseres? "Dat is Christina McCartney de beste danseres die hier op deze school heeft gezeten. Ze is nu de directrice" legt Kate uit.  "En wie is dit dan?" vraag ik en ik wijs naar een foto die er naast hangt van de jongen die me al de hele tijd volgt. "Drake McCartney, haar zoon. Hij zit trouwens bij ons in de klas.  Ow nee niet hij weer.

Ik kijk waarschijnlijk nog al teleurgesteld want Kate vraagt: "Ken je hem?" "Soort van" "En wat bedoel je daar mee?" "Nou....hij volgt me de hele tijd" "Daar moet je je niets van aan trekken dat doet hij altijd als hij denkt dat een goede danseres heeft gevonden" "Dat is eigenlijk best  wel raar" "Ja klopt maar naar een tijdje wen je er wel aan"  Dat hij wel vaker meisjes volgt maakt hem nog enger maar hij denkt wel dat ik goed ben want anders volgt hij me niet. "Kom je want anders komen we te laat in je eerste les" zegt Kate. " Ja, ik kom er aan" zeg ik.  Zo meteen begint gewoon mijn eerste les op the New York school of arts. Ik heb er natuurlijk super veel zin in maar ik ben echt super nerveus. Straks ben ik niet goed genoeg en wat dan?