The only thing I want to do is dance

19. Jaloers

De hele rit naar school die maandag in de metro is het stil tussen Kate en mij. "Wat is er aan de hand met je?" vraagt Kate opeens uit het niets. "Niets." lieg ik. "Dat is dus echt niet waar hè." zegt Kate glimlachend. "Ik zie wel dat je aan Drake denkt." gaat ze verder. "Helemaal niet." zeg ik iets te snel. "Echt wel. Je bent gewoon heel erg blij dat hij vandaag weer op school komt." "Eigenlijk helemaal niet." zeg ik serieus. Kate kijkt me verbaast aan. "Ik ben eerder bang voor Chloe. Over wat ze wel allemaal niet gaat zeggen over mij." "Daar hoef je je echt geen zorgen over te maken. Als ze dat al zou doen dan nemen we het echt wel voor je op. Drake al helemaal." "Dat hoop ik maar." "Weet je waar je je echt zorgen over moet maken is hoe je een les choreografieën maken van meneer Lewis gaat overleven." zegt Kate lachend.

"Vandaag gaan we kijken hoe goed jullie kunnen samenwerken in het maken van een choreografie." vertelt meneer Lewis. "Jullie mogen zo zelf duo's maken en dan moeten jullie binnen een uur een choreografie maken van acht keer acht tellen. Het is verplicht om twee dansstijlen in je dans te verwerken. Jullie kiezen elk één dansstijl." Mila komt meteen naar me toe lopen als meneer Lewis klaar is met zijn uitleg. "Zullen wij samen doen?" vraagt ze. "Is goed." zeg ik. Waarom doet Mila niet met Kate? Ik kijk rond om Kate te zoeken. Ik zie haar staan aan de andere kant van het lokaal met een jongen. "Wie is dat?" vraag ik aan Mila. "Dat is Chad hij is vrijdag verplaatst naar deze klas en Kate vindt hem heel erg leuk."

"Het uur is om." roept meneer Lewis door het lokaal heen. "Mila en Sarah jullie mogen als eerste." "Wij hebben er voor gekozen voor hip hop en jazz in onze dans te verwerken." zegt Mila voordat we gaan beginnen. "Wat origineel hoor Sarah kiest weer eens voor hip hop." zegt Chloe. Meneer Lewis zet wat muziek op en we doen onze dans. Dat ging volgens mij nog best wel goed. "Goed gedaan. Sarah probeer de volgende keer wel andere stijlen te gebruiken." zegt meneer Lewis. "Het was al wel een stuk beter dan de vorige keer." Als Mila en ik terug lopen naar onze plek kijkt Chloe onze met een vuile blik aan. Ik probeer Drake aan te kijken maar hij doet net alsof ik er niet ben.

Ik sta meteen op als ik de bel hoor aan het einde van de pauze. Niet dat ik de pauze niet leuk vind maar de bel betekent dat ik nu de enige hip hop les van de week hier op school. We lopen met zijn vieren naar het hip hop lokaal. Ja met zijn vieren. Sinds Chad in onze dans klas zit loopt hij de hele tijd met ons mee omdat Kate hem zo leuk vindt. Als we bijna bij het lokaal zijn komen we iemand van onze klas tegen. "De hip hop les is verplaatst naar het laatste uur. Je hebt nu de les wie je normaal zou hebben in het laatste uur" zegt hij. "Dat betekent dus dat ik nu Engels heb." zeg ik. "Ik geschiedenis." zegt Chad. "Ik ook!" zegt Kate blij. "En ik biologie." zegt Mila. "Dan zie ik jullie straks weer." zeg ik.

"Sarah, Sarah? Sarah Brown?! Felix kun je even Sarah aan tikken?" hoor ik ver weg iemand zeggen maar ik ben te diep in gedachten om het op te merken. Felix tikt me op mijn schouder en ik kijk op "Sarah ik heb graag een antwoord op mijn vraag." "Sorry mevrouw ik lette niet op." zeg ik beschaamd. "Zou je voortaan wel even willen opletten." zegt mijn docent. "Sorry mevrouw." zeg ik nog een keer. "We weten allemaal wel dat ze alleen maar aan Drake kan denken." hoor ik Felix achter me zeggen. De hele klas begint te lachen. WACHT! Hoe weten zij over Drake en mij. Wie heeft het verteld?! De enige die ik het heb verteld Miles?! O god nee!!

Zodra de les is afgelopen storm ik het lokaal uit. Ik ren door de school heen op zoek naar Miles. Ik zie hem samen met een paar andere jongens staan en sprint naar hem toe. "Ik moet nu met je praten." zeg ik buiten adem en trek hem weg van de anderen. "Wow, rustig Sarah. Wat is er aan de hand?" "Waarom heb je het verteld?! Je had beloofd dat je het geheim zou houden." "Wat heb ik verteld?" "Doe nou niet alsof je van niets weet!" schreeuw ik iets te hard en iets te boos naar hem. Heel iets deinst hij terug maar hij zegt niets. "Het...het spijt me" zeg ik zacht en laat mijn hoofd vallen. "Het is gewoon dat ik dit...dit.." Ik kan niet uit mijn woorden komen. Miles legt zijn handen op mijn schouders en kijkt me recht aan "Vertel me nou eens wat er aan de hand is".