The only thing I want to do is dance

2. Ik mag naar the new york school of arts!

Ik bel meteen mijn moeder. "Ik ben aangenomen!" roep ik blij. Eerst hoor ik nog niks maar daarna hoor ik mijn moeder half huilend zeggen: "Gefeliciteerd meid" Mijn moeder moet ook altijd huilen als ik wat bereik in mijn leven. Ik zie dat de man van de jury naar mij toe loopt om me wat te vertellen. "Mam ik moet ophangen want iemand wil me vertellen wat er nu gaat gebeuren" "Oke liefje doei" antwoordt mijn moeder. "Mevrouw Brown ik kwam u vertellen dat morgen de lessen om half negen beginnen. Hier is uw rooster." zegt de man en hij geeft me een opgevouwen papiertje. "Alleen u moet zich wel gaan verdiepen in andere stijlen dan die belachelijke stijl die ze hip hop noemen. Dan zie ik u morgen" zegt de man en hij loopt weg.  Hoorde ik dat nou goed noemde hij hip hop belachelijk?

Laat ik nog maar even een berichtje sturen naar iedereen van de crew dat ik morgen waarschijnlijk niet naar de training kan komen. "Ik mag naar the New York school of arts! Dus ik kan misschien niet op de training komen"  typ ik naar Ellie. Ik pak mijn spullen bij elkaar en zie dat er een briefje in mijn tas is gestopt. Ik kijk later wel wat er op staat. Ik kijk op mijn mobiel om muziek op te zetten en zie dat ik al twee berichtjes terug heb 1 van Ellie en 1 van Jake. Ellie schrijft: "Ik wist wel dat je het ging halen. Gefeliciteerd" Jake stuurt: "Fijn voor je dat je naar die school mag maar je moet nog wel gewoon op de training komen zoals iedereen. Je moet nu niet gaan denken dat je beter bent dan de rest" Jake moet echt een keer zijn kop houden. Hij is niet de baas van de crew.

Ik de metro pak ik toch maar het briefje uit mijn tas. Van wie zou hij zijn? "Hey, sorry dat ik geen goede indruk heb gemaakt maar ik zou je graag beter willen leren kennen. Tot morgen op school- Drake" staat er. Ow nee niet hij weer. Nou zit hij ook  nog bij mij op school. Dat gaat nog wat worden morgen.

Als ik thuis kom zie ik dat er een briefje op de voordeur is geplakt. "Kom meteen naar de studio het is heel erg belangrijk" lees ik hardop. Ik kijk snel of het niet hetzelfde handschrift is als op het blaadje dat ik in mijn tas had gevonden want ik heb geen zin in nog een ontmoeting met Drake. Gelukkig het is niet hetzelfde.  Ik zet mijn koptelefoon weer op en loop naar de dans studio toe.

Het tweede liedje dat ik hoor is so good van B.o.B. Zo voel ik me dus precies. Maar waarom wil die persoon zo graag dat ik naar de studio kom? Wie wil dat eigenlijk? Het moet wel iemand van the movement zijn want die weten alleen dat wij daar trainen. Het zou Jake wel zijn die gaat zeuren dat ik wel gewoon op de training moet komen.

Als ik bij de studio ben aangekomen hoor ik wel muziek maar niet muziek waar we normaal op dansen.  Dat is raar. Als we nu op zulke muziek gaan dansen ben ik blij dat ik soms niet meer naar de training kan komen. Ik loop naar binnen en zie dat de hele zaal is versierd en er staan tafels met eten. De hele crew is er, mijn familie en een paar buren.

"Waarom zijn jullie hier allemaal?" vraag ik tegen niemand in het bijzonder. "We wilden een feestje geven omdat je naar de New York school of arts mag" zegt een van mijn crew leden. "Aaw dat is lief. Bedank iedereen" zeg ik. "Ook al ga je naar die o zo belangrijke school je bent niet belangrijker dan de andere in de crew." zegt Jake bazig. Krijgen we dat gezeur nou alweer.  

Om 8 uur is het feestje afgelopen en gaat iedereen naar huis. Ik ga vanavond op tijd naar bed want morgen moet ik vroeg opstaan. Ik ga morgen gewoon naar the New York school of arts. Mijn droom gaat morgen uitkomen. Ik moet er alles aan doen om een goede indruk te maken. Zou ik wel goed genoeg zijn? Dat zie ik morgen wel weer. Ik ga gewoon morgen naar the New York school of arts. Ik kan het gewoon niet geloven.