Okulun bahçesine vardığımda yine kalbim ritim değiştirdi... Bu okula ilk geldiğimden beri onu her gördüğüm de böyle oluyor; önce saçma bir gülümseme yerleşiyor yüzüme sonrada avuçlarım terliyor ve anlam yükleyemediğim yerinden çıkarcasına deli gibi atan yüreğimle başbaşa kalıyorum...
Maria... Maria....
Bana seslenenin kim olduğunu tahmin etmek pekte zor değidi.Tabiki de okuldaki tek arkadaşım olan Neşeydi. Neşenin ismimi tekrarlamasıyla bişey fark ettim .Bişey olmuştu sanki 7 aydır yüreğimi delice çarpmasına neden olan Can ilk defa yüzüme bu kadar yakından ve dikkatlice bakmıştı bal rengındeki gözleri mavi gözlerime değince utancımdan başımı önüme eğmiştim ve kızaran yanaklarımla bana seslenen Neşeye dönerken Can ın umursamayarak geçip gittiğini farkettim.Kıvrılan dudaklarımı fark eden Neşe,hadi ama yine mi diye söylendi..
Plotinik olarak yaşadığım sevginin altında ezilmemek adına ,yoo onun farkında bile değildim diyebildim....
Artık ne kadar inandırıcı olabildiysem ??....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FISILDA
Actionyanlızdım... her gün kalbimi yerinden çıkacak kadar heycanlandıran can ın hayaline sarıldım.
