Nathan's Confession: Drunk in Love

Chapter 9

"Welcome back friend!!!"  malakas na bati sa kanya ng kaibigang si Detalie.  Karga nito ay isang cute na cute na bata.

"Ang ingay talaga ng babaeng 'to, akin na nga muna si baby," ani Rave sabay kuha rito ang bata.

Napangiti na lang siya habang tinitingnan ang kaibigan na ibinigay sa asawa nito ang bata.  She knew Rave and Detalie would end up together. Kahit pa ilang buwan ring nagkahiwalay ang dalawa.  She is now happy for her friend.

"So, kumusta ang buhay sa Canada?" maya-maya ay tanong ni Detalie sa kanya nang nakaupo na sila.

"Hindi pa rin naman nagbabago ang pangalan ng bansang iyon," birong sagot niya.

"Yeah whatever!  So pupunta ka sa binyag ng anak ni Nathan?"

Natigilan siya.  Hindi niya inasahang bubuksan agad ni Detalie ang topic na iyon.  Pero isang linggo rin niyang pinag-isipan iyon.

She faked a smile.  "For old times sake, yes."

"The baby is really cute Jean.  Kamukhang-kamukha ni Nathan.  I'm sure magugustuhan mo ang batang iyon.  And he needs a mother,"

"What-"

"Here's Nathan!  Hey, we're here!"

"What???" Napalingon siya sa direksyon na kinawayan nito.

Anong ibig nitong sabihin sa huling sinabi nito?  Hindi iyon naging malinaw sa pandinig niya.  Kadarating lang niya at hindi pa nga siya nakakapagpahinga ng maayos ay heto at nagulat na naman siya.  Hindi niya inaasahang sasabihin ni Detalie kay Nathan na darating siya.

"Natha-"

"I missed you so much Jean!" he hugged her tightly as soon as he reached her.

"I-I missed y-you too," tugon niya at napayakap rin dito.

Pero ilang sandali pa ay kumalas rin siya sa pagkakayakap nito.  Dahil ilang sandali pa sa bisig nito ay bumigay na naman ang puso niya.  Hindi na niya pwedeng mahalin si Nathan.  Mahirap mang tanggapin ay pinipilit niya dahil iyon ang tama.

"Friend, maiwan ko muna kayo ha.  Pupuntahan ko lang si Rave at ang baby.  Ah, well enjoy your reunion!"

Ilang sandali pa ay nakalayo na si Detalie.  Nasa isang resort sila nito na kung saan rin ang permanenteng tirahan ng mag-asawa.  Naglakad sila ni Nathan patungo sa baybaying dagat.  Pagdating nila roon ay pumulot agad ito ng isang bato, humiling at inihagis iyon.

"Anong hiniling mo?" she asked.

"Na sana hindi ka na umalis ulit at hindi mo na ako iiwan pa," seryosong sagot nito habang matamang tinitigan siya sa mata.

"Ikaw wala ka bang wish?"

"I got rid of the old habit Nathan.  Wala na rin naman akong mahihiling pa." tugon niya.  Kung alam lang nito na sa isip niya, wala ng katuparan ang anumang hiling niya dahil pagmamay-ari na ng iba ang lalaking mahal niya na walang iba kundi ito rin lang.  Mula noon, hanggang ngayon.

"So you ended up together?"

Nag-angat siya ng kilay. "Who?"

"The man you wished for bago ka umalis.  Yung lalaking sana ay mahalin ka rin."

She remembered.  Iyon nga yung hiling niya noong gabing nakasama niya ito bago siya umalis.  She smiled at him.  Tila ba gusto niyang sabihin na hindi na kailan man matutupad ang hilng niyang iyon.  She was about to say no when Bryden came running to her.

"God, Jean!  You made me so worried!  I thought you're leaving this place without me.  I didn't come here para pabayaan ka lang." puno ng pag-aalalang sermon ni Bryden.  Kahit kailan ay ang OA talaga nito.  Ilang minuto pa lang naman siyang lumabas ng kwarto niya at naglagay siya ng note roon para alam nito kung saan siya hahanapin.