Your mine, I protect you

28

'We hebben ruzie.' Zegt ze snikkend. Ik leg mijn arm troostend op haar schouder.

'Waarom?' Vraag ik als ze wat gestopt is met huilen.

'Eergisteren liet ik perongeluk drinken over de mobiel van Bram vallen en toen werd hij boos en schreeuwde hij dat hij mij nooit meer wil zien.' Zegt ze en ze begint weer te huilen.

'Ik denk dat hij gewoon schrok en daarom zo boos deed. Ik kan me niet voorstellen dat Bram ruzie zoekt met iemand waar hij van houd.' Zeg ik en ze kijkt op.

'Hoe bedoel je?' Vraagt ze snotterend.

'Je weet dat Bram en ik vrienden zijn geworden?' Vraag ik en ze knikt. 'Nou hij vroeg mij opeens tijdens het werken of jij ook een vriendje had en of jij hem ook leuk vond. En toen had ik hem gezegd dat jij geen vriendje hebt maar wel iemand leuk vind en dat hij die gene is.' Vertel ik haar waardoor ik een kleine glimlach zie.

'Bedankt Soof, ik denk niet dat ik had durven zeggen dat ik hem leuk vind maar ik weet niet of hij mij nog wilt.' Zegt ze waardoor ik haar een speelse duw geef.

'Waar is mijn beste vriendin gebleven die zo sterk in haar schoenen staat?' Vraag ik en ze haalt haar schouders op.

'Als je verliefd bent veranderd dat je leven.' Zegt ze en ik geef haar een knuffel. 'Als hij terug is maak ik het weer goed met hem.'

'Waneer kont hij weer terug?' Vraag ik en ik neem Fay over van haar en pak mijn glas water.

'Morgen, ze zouden drie dagen en twee nachten daar blijven.' Zegt ze en ik knik.

'Binnenkort ben jij niet meer single.' Zeg ik en ze geeft me een duw. Heerlijk met mijn vriendin praten over jongens en problemen oplossen.

~

Er is veel gebeurt de laatste dagen. Marian heeft gisteren afscheid genomen want de tien dagen zitten er op. Ze moet nu naar een ander gezin om die te helpen. Het was wel een moeilijk afscheid voor mij en ook voor haar maar we hebben afgesproken om contact te houden en dat ga ik zeker doen. Als ik advies nodig heb of gewoon om te vragen hoe het met haar gaat. En natuurlijk komt ze hier een keer een kopje thee drinken en ik bij haar maar daar hebben we allebei niet veel tijd voor dus denk ik dat we vooral veel gaan bellen en appen.

Amber is samen met Martha op vakantie naar Londen en komen over twee weken pas terug. Martha was vaker bij ons thuis en ik mag haar heel erg iets wat Amber natuurlijk heel fijn vind want niet iedereen kon accepteren dat ze op vrouwen valt. En die iedereen waren haar ouders. Het is wat met de ouders, ze willen alleen maar wat ze zelf willen en luisteren nooit naar de kinderen. By the way nu Fay en ik alleen zijn ben ik wel een beetje bang.

Natuurlijk heb ik Lisa en Bram nog maar die kunnen mij ook niet altijd helpen. Vier dagen geleden is Bram met Dave terug gekomen uit Zwitserland en heeft Lisa met hem gepraat over haar gedrag. Alles is nu goed tussen die twee en ik verwacht dat Bram haar op een dag gaat vragen om zijn vriendin te worden. Ze willen zoveel mogelijk tijd met elkaar doorbrengen en dat snap ik wel.

Ik hoor de bel gaan en sta op om de deur open te doen. Als ik zie wie er voor de deur staat wil ik hem snel dicht doen maar mijn vader heeft zijn voet er al tussen gezet.

'Laat me met rust.' Schreeuw ik al duwend de deur tegen houdend maar het heeft geen zin want hij is altijd al sterker dan mij geweest en duwt de deur open zodat hij en mijn moeder naar binnen kunnen lopen.

'Liefje wat heb ik je gemist.' Zegt mijn moeder en de heeft me een knuffel maar ik duw haar weg.

'Wat doen jullie hier?' Vraag ik met haat in mijn stem.

'Wij zijn hier voor jou en mijn kleinkind.' Zegt mijn vader en hij loopt de keuken in.

'En dat moet ik geloven?' Vraag ik en ik ga voor hem staan.

'Ja. Waar is hij?' Vraagt mijn vader en hij duwt mij opzij.

'Het is geen hij.' Zeg ik al schreeuwend van woede maar vooral van haat, veel haat.

'Heb ik een kleindochter?' Vraagt mijn moeder blij en ik kijk haar boos aan.

'Nee, het is niet jou kleindochter. Jullie schamen je voor mij dus wat doen jullie hier?' Vraag ik en ik zie mijn vader naar mijn kamers lopen. Ik loop hem achterna en zie dat hij naar Fays kamer loopt.

'Ga daar weg.' Schreeuw ik woedend maar hij luistert niet.