Your mine, I protect you

1

Piep, piep, piep ik druk mijn wekker uit en stap uit bed. Joepie het is maandag, dus straks school. Ik heb er zo geen zin. Nou ja eigenlijk wel want dan zie ik Lisa en Melissa mijn twee vriendinnen weer. Ik loop naar de badkamer om me klaar te maken. Ik was mijn gezicht met water en doe mijn kleren aan en bekijk mezelf in de spiegel. Ik ben niet dik en ook niet dun maar gewoon normaal. Ik heb mooi, lang, zwart haar en ik heb groen, gele wazige ogen (zie foto). Ik doe mijn haar in een vlecht die ik over mijn schouder laat vallen en ik doe de oorbellen van mijn oma in. Ik doe ze altijd uit als ik ga slapen want dat ligt niet lekker als ik mijn oorbellen in heb.

Ik werp nog een laatste blik in de spiegel en loop naar beneden. Als ik beneden ben zie ik dat mijn ouders al vertrokken zijn naar hun werk. Mijn ouders heb een eigen bedrijf en zijn daarom altijd vroeg op en laat thuis. Het maakt mij niks uit want ik zit de hele dag op school of ik moet werken. Toen ik mijn ouders vertelde dat ik een baan had gevonden zeiden ze dat dat helemaal niet hoefde en dat we genoeg geld hebben, ik trok me daar niks van aan en ga elke dag vrolijk naar mijn werk.

Ik maak mijn ontbijt klaar en smeer wat brood voor in de pauzes op school. Als ik klaar ben met eten loop ik naar boven om mijn tanden te poetsen. Ik kijk op mijn horloge en zie dat ik al bijna moet vertrekken. Ik pak mijn tas en loop naar beneden daar stop ik mijn eten in mijn tas en trek ik mijn jas aan. Ik loop naar buiten en sluit de deur. Ik pak mijn fiets en fiets naar school. Even later kom ik aan op school en zie ik een nieuwe auto staan op de parkeerplaats. Zou er een nieuwe leerling zijn? Ach dat merk ik zo wel. Ik zet mijn fiets in de fietsen stallingen en loop het school gebouw binnen.

'Jij hebt je focking auto op mijn parkeerplek neergezet.' Roept Cameron de badboy/pester van de school.

'Jammer dan, het is nu mijn parkeerplek.' Zegt een onbekende stem. Ik zie dat er veel mensen om Cameron en die vreemde jongen staan.

'Waarom gaan jullie niet gewoon vechten voor die parkeerplek.' Roep er iemand uit het publiek.

'Ja, laat eens wat zien nieuweling.' Roept een ander.

'Prima als jullie graag bloed willen zien dan krijg je dat.' Zegt de vreemde jongen waardoor hij Cameron slaat met zijn vuist in zijn gezicht. Iedereen die eromheen staat begint te juichen en te aanmoedigen, behalve ik. Ik loop naar mijn kluisje en stop mijn jas er in. Het liefs was ik blijven kijken maar ik denk dat de kinderen plus Cameron en die vreemde straks op hun donder krijgen en daar heb ik geen zin in.

'Heyy lieverd, heb jij Cameron en die nieuwe jongen ook zien vechten?' Vraagt Melissa aan mij.

'Ja, om een parkeerplek.' Zeg ik en ik kijk naar mijn twee beste vriendinnen. Melissa en Lisa zijn twee populaire kinderen en ik niet. Ik heb er voor gekozen om gewoon normaal tegen iedereen te doen en gelukkig vonden Malisse en Lisa dat niet erg en zijn we gewoon beste vriendinnen gebleven toen ik het hun vertelde wat mijn keuze was. Tringgg, de bel gaat en we lopen met z'n drietjes naar wiskunde één van de vakken waar ik goed in ben. Mevrouw Jansen opent voor ons en nog een paar klasgenoten het lokaal en we gaan op onze vaste plek zitten.

'Waar is de rest van de klas?' Vraagt mevrouw Jansen en ik haal mijn schouders op, ik weet natuurlijk wel waar ze zijn maar ik wil geen problemen met ze omdat ik ze anders verraden heb zoals zei dat zeggen. Ik begin met Lisa en Melissa te kletsen over het weekend. Na tien minuten komt de rest van de klas naar binnen met een boze directeur.

'Iedereen gaat zitten en laat me dit niet weer gebeuren, begrepen?' Schreeuwt hij door de klas.

'Ja meneer de directeur.' Zeggen alle kinderen die bij het gevecht waren en mevrouw Jansen begint de les.

Het is nu pauze en ik ben meer te weten gekomen over die vreemde jongen. Hij heet Joep en hij zit bij mij in de klas, jammer genoeg want hij verstoord iedere keer de les. Alle meiden van de school vinden hem fantastisch en hij is daarom nu de badboy van de school, deels ook doordat hij gewonnen heeft van Cameron. We gaan onder de boom zitten en ik pak mijn broodtrommel.