Your mine, I protect you

43

'Mevrouw de wild en meneer Damstra komen voor de rechter te staan die hun waarschijnlijk de zelfde straf geven als de rest van meneer Meijers volgelingen. U bent nu veilig, iedereen die meneer Meijer heeft gezien is opgepakt of vermoord.' Zegt hij en een zucht verlaat mijn mond.

'Ik heb u genoeg geïnformeerd en hou u op de hoogte van deze situatie. Nog een prettige dag.' Zegt hij en hij staat op en laat ons achter.

'Wat een.' Zegt Lisa maar ze word onderbroken door Bram.

'Zeg dat woord niet.' Waarschuwde Bram Lisa omdat ze een scheldwoord wou zeggen.

'Sorry, maar ik ben zo boos.' Zegt ze en Bram geeft haar een kus zodat ze wat kalmeert.

'Snap ik en je bent niet de enigste.' Zegt hij en ik voel ze gewoon naar mij kijken.

'Ik wil naar Jayden.' Zeg ik en ik sta op en loop met de kinderwagen waar Fay in ligt te slapen naar de gang waar ik een dochter aanspreek.

'Waar ligt meneer Brown?' Vraag ik vriendelijk.

'Kamer 13 bovenste verdieping.' Zegt hij en hij loopt weg.

'Wat ga je doen?' Vraagt Lisa als ik naar de lift loop.

'Naar de bovenste verdieping.' Zeg ik en ik stap met de kinderwagen in de lift die voor de rest leeg is.

'Gaan jullie mee of niet?' Vraag ik waardoor ze met een aarzeling in stappen waarna dik op de knop naar de eerste verdieping druk. De deuren gaan open en we stappen uit.

'Welke kamer ligt hij?' Vraagt Bram en ik wijs naar de kamer waar 13 op staat.

'Daar als het goed is.' Zeg ik en we lopen naar de deur.

'Moeten wij hier anders even wachten met Fay?' Vraagt Lisa en ik knik. Ze gaan op een stoel zitten en ik klop op de deur. Ik hoor een binnen en open de deur. Ik loop naar binnen en zie Jayden in bed liggen.

'Hé, hoe gaat het?' Vraag ik aan hem en voel tranen in mijn ogen prikken. Dit heb ik allemaal aangericht.

'Goed en met jou?' Vraagt hij en ik haal mijn schouders op.

'Kom hier.' Zegt hij en ik ga op het bed zitten.

'Het gaat niet goed hè?' Vraag hij en hij trekt mij in een knuffel.

'Nee, ik maak me zorgen over Fay en jou. Het is allemaal mijn schuld dat je hier ligt.' Zeg ik snikkend.

'Dat is het niet. Het is mijn werk om mensen te beschermen dus ook jou. Jij hebt mijn leven en die van Fay gered door een schoen naar zijn hoofd te gooien zodat hij mij niet dood kon schiet.' Zegt hij waardoor ik wat omhoog ga zitten en kijk in zijn ogen.

'We hebben mazzel gehad maar het had ook anders kunnen aflopen.' Zeg ik fluisterend.

'Dat klopt maar daar moet je niet aan denken. We leven nog en je bent nu veilig, iedereen van zijn bende is opgepakt.' Zegt hij en er komt een verpleegster binnen lopen.

'Het bezoek uur is voorbij.' Zegt ze en ik sta op.

'Komen jij en Fay me nog een keer bezoeken?' Vraagt hij hopend.

'Ja, denk het wel ja. Ik wil Fay graag aan je voorstellen.' Zeg ik en ik loop weg.

'Zullen we gaan?' Vraag ik aan Bram en Lisa en pak de kinderwagen met nog steeds een slapende Fay.

'Hoe gaat het met hem?' Vraagt Lisa als we naar de lift lopen.

'Goed, hij wil Fay graag ontmoeten want gisteren was hij alleen bezig met zijn been waardoor hij alleen maar Fays naam heeft gehoord en begrepen heeft dat ze mijn dochter is.' Zeg ik en we lopen in stilte verder.

~

Na een lange moeizame dag plof ik neer op mijn bed. Ik heb vandaag het hele huis moeten schoonmaken, er een deur laten inzetten en de spullen van Lizzy moesten ook nog ingepakt worden en dit allemaal heb ik na het ziekenhuisbezoek gedaan. De politie had genoeg bewijs dat David en Lizzy bij Zac horen dus mocht ik alles schoonmaken. Ik had Fay bij Lisa en Bram gelaten zodat ik zonder problemen alles kon klaar maken voor een kindvriendelijk huis. Nu we geen huisgenoot hebben hoe ik ook geen rekening te houden met lawaai en zo. Ik kijk de kamer rond en laat mijn blik rusten op de kast. Ik heb me nog nooit zo bang gevoeld als gisteren. Als ik Jayden niet geappt had waren Fay en ik hier niet meer. Ik kan mezelf en Fay niet beschermen tegen mensen die ons dood willen en daar moet ik iets aan doen. Maar wat? Wat kan ik er aan doen om ons te beschermen? De deur van mijn kamer vliegt open door een gehaaste Lisa.