Your mine, I protect you

36

Er is alweer een week voorbij en Lisa en Fay zijn elke dag geweest. Ik herinner me meer dingen zoals mijn vrienden en dat Fay inderdaad mijn dochtertje is. Ook herinner ik me Zac bij The club en het mooiste is dat hij opgepakt is. Niet alleen hij is opgepakt maar ook een paar vrienden die hem hebben geholpen die avond bij The club. De politie zegt dat Fay en ik nu veilig zijn en ons geen zorgen hoeven te maken. Ik was echt blij toen ze dat vertelden.

Zuster Chanel zei dat ik vandaag alweer naar huis mag maar ik moet rustig aan doen. Amber en Martha zijn verhuisd naar een appartement voor hun tweetjes en zijn daar heel gelukkig. Ik heb een nieuwe huisgenoot Lizzy de Wild een meisje van vierentwintig die een beginner is met boeken schrijven.

Veder zijn Lisa en Bram ook samen gaan wonen en die twee zij echt het mooiste en leukste stelletje die ik ooit heb gezien. Mijn ouders zijn ook nog langs geweest maar ik wou niet met ze praten. Het is hun schuld dat ik zwanger raakte, iets waar ik nu heel blij mee ben, en het is hun schuld dat ik in coma heb gelegen. Ik ben zo boos op ze dat ik ze gewoon niet meer wil zien. Als Fay niet bij Lisa was geweest had Zac haar misschien wel meegenomen of vermoord en als dat was gebeurt wou ik ze al helemaal niet meer zien maar gelukkig is er niks aan de hand met Fay en zit ze vaak bij mij op schoot een boekje te lezen. Ja mensen mijn kleine Fay kan al een beetje zitten met mijn hulp maar ze gaat goed vooruit.

'Mevrouw van Dijk bent u weer aan het dagdromen?' Hoor ik Lisa zeggen waardoor ik schrik.

'Ja problemen mee?' Vraag ik en ik kijk haar bitshie aan.

'Eh nee.' Zegt ze en ik schiet in de lach.

'Sukkeltje dat je bent.' Zeg ik lachend en ik geef haar een knuffel.

'Ben je er klaar voor. Ben je klaar om opnieuw te beginnen en de wereld te laten zien hoe goede moeder jij bent?' Vraagt ze en ze kijkt me vragend aan maar het enigste wat ik doe is mijn wenkbrauw optrekken en haar raar aankijken.

'Wat, kom op Soof. Je kent me wel langer dan vandaag dus doe niet alsof ik gek ben.' Zegt ze en ze neemt mij tas met spullen mee.

'Hé.' Roep ik haar achterna en ik loop de kamer uit.

'Geef mijn tas terug.' Zeg ik en dat gaat zo de hele tijd door totdat we buiten staan en ik Fay zie. Ik ren naar haar toe en neem haar over van Bram.

'Mijn kleine prinses. We gaan naar huis en gaan de hele tijd chillen op de bank.' Zeg ik en ik loop naar de auto waar Bram en Lisa al op ons wachten.

'Dat duurde lang.' Zegt Lisa en ik geef haar een waarschuwende blik.

'Sorry.' Zegt ze en ze staakt haar handen in de lucht van overgave. Ik doe Fay in de maxi-Cosi en doe bij mezelf de gordel om.

Thuis aangekomen zet ik de tas neer en loop ik met Fay naar de bank waar ik op neer plof en mijn ogen sluit.

'Hoi, ik ben Lizzy en jij moet Sofie zijn.' Zegt een meisje waardoor ik opkijk.

'Ja, hallo. Leuk je te ontmoeten.' Zeg ik als ik rechtop ga zitten en haar de hand schud.

'Ik heb veel gehoord over jou van Lisa. Zij is echt aardig net als jij.' Zegt Lizzy vrolijk waardoor ik begin te lachen.

'Is er iets?' Vraagt ze verward.

'Nee, nee laat maar. Weet je Lizzy ik ga mijn kamer eens opzoeken zodat jij nog even geen last hebt van mij en ik neem Fay mee.' Zeg ik terwijl ik met Fay in mijn armen naar mijn slaapkamer loop. Ik laat me moe op bed vallen. Eindelijk thuis met rust. Geen zeurende Lisa, Lizzy of Bram alleen Fay en ik. En het mooiste van allemaal is dat we veilig zijn, er kan ons niks meer gebeuren. Ik ga een toekomst opbouwen met Fay en hopelijk nog meer kindjes en een man. Je weet maar nooit, de wereld zit vol verassingen.