Your mine, I protect you

37

'Ik ga naar mijn werk.' Roep ik naar Lizzy.

'Oké, is goed.' Roept ze achter haar laptop vandaan. Ik geef Fay een kus op haar mond en loop de deur uit. Lizzy past altijd op als ik moet werken. Best fijn dat ze altijd thuis kan werken, hoef ik Fay niet naar de kinderopvang te brengen. We zijn al twee maanden veder en alles gaat tot nu toe best goed. Ik ben nog steeds een beetje bang maar dat blijft denk ik nog wel even zo. Ik moet er maar me leren leven, het is niet anders.

'Hé lieverd. Heb je Fay achtergelaten bij Lizzy?' Vraagt Lisa als zij en Bram hun appartement uitlopen.

'Jep.' Zeg ik en ik geef haar een knuffel.

'Hebben jullie nog een beetje kunnen slapen met dit weer?' Vraagt Bram als we naar het restaurant lopen.

'Jawel, ze heeft bij mij gelegen vannacht en ik heb bijna helemaal niet geslapen.' Zeg ik. 'Ahw arm schatje van me. Het is niet gezond om zo slecht te slapen.' Zegt Lisa bezorgd.

'Weet ik maar het is niet anders. Ik voel me gewoon niet veilig in huis en ik heb toch liever dat Fay bij mij slaapt dan weet ik zeker dat ze veilig is.' Zeg ik en ik open de deur van het restaurant.

'Goedemorgen dames en heer.' Begroet mevrouw de Haan ons. We zeggen netjes gedag terug en gaan bij de rest van het personeel staan.

'Goed, de indeling van de tafels hangt bij de receptie. Ik verwacht dat het vandaag druk gaat worden dus doe allemaal jullie best. Veel werk plezier.' Zegt ze en we gaan allemaal ons eigen ding doen. Lisa en ik lopen naar ons kluisje en hallen onze spullen eruit.

'Wij mogen samen met z'n drietjes het terras doen.' Zegt Dave als hij bij ons komt staan.

'Oké, bedankt.' Zeg ik vriendelijk en doe mijn schort recht.

'We gaan open.' Schreeuwt mevrouw de Haan door het restaurant en Lisa, Dave en ik lopen naar buiten om alles klaar te zetten. Ik moet vandaag tafel twee, zeven, acht en negen doen en ik zie dat er al een klant bij tafel twee zit. Ik loop naar tafel twee en zie een jonge, knappe vent zitten. Hij heet een koptelefoon om zijn nek zitten en kijkt strak vooruit (zie foto).

'Goedemorgen, ik ben Sofie en ik ben vandaag uw serveerster. Heeft u al wat gekozen?' Vraag ik vriendelijk en ik kijk hem aan. Iets zegt mij dat ik hem al eens eerder heb gezien maar ik weet niet waar en waneer.

'Een kop koffie graag.' Antwoord hij beleeft terug. Ik knik en loop naar binnen om bij Bram een kop koffie te gaan halen. Lisa komt naast mij staan en samen wachten we op de bestellingen.

'Jij boft wel hè.' Zegt ze opeens en ik kijk haar vragend aan.

'Oh kom op Soof. Doe niet alsof je dom bent. Ik bedoel die vent die aan jou tafel zit. Wat een lekker ding zeg.' Zegt ze en nu bemoeit Bram zich er ook mee.

'Dankje ik ben lekker.' Zegt hij en hij geeft mij een kop warme koffie.

'Jij bent ook wel lekker maar die gast daar is zo hot als ik weet niet wat.' Zegt ze en ik loop zo snel mogelijk naar buiten voordat ik nog meer aan moet horen van Lisa.

'Uw bestelling.' Zeg ik terwijl ik het voor hem neer leg.

'Dankje.' Zegt hij. Ik wil weglopen maar hij pakt me bij mijn pols vast.

'We doen je niks hoor, dus je hoeft niet zo verlegen te doen.' Zegt hij. Ik kijk hem met grote ogen aan.

'Jij bent die jongen van die motorrijders?' Vraag ik verwart (zie hoofdstuk 19) waardoor hij grijnzend knikt met zijn hoofd.

'Jep.' Zegt hij droog.

'Ik herkende je stem en dacht al dat ik je eerder had gesproken maar ik kon me niks meer herinneren.' Zeg ik terwijl hij de stoel die naast hem staat op zij schuift.

'Neem plaats.' Zegt hij en ik schud spijtig mijn hoofd.

'Ik ben aan het werk, Sorry.' Zeg ik en ik zie een glimp van teleurstelling in zijn ogen verschijnen maar dat verdwijnt al snel.

'Waneer kan je dan wel?' Vraagt hij en ik haal mijn schouders op.

'Mag ik je nummer? Dan kunnen we via de app praten.' Vraagt hij en ik schrijf mijn nummer met een aarzeling op zijn hand.

'Hier het geld van mijn koffie en hopelijk tot ziens.' Zegt hij en ik loop naar binnen.