Your mine, I protect you

44

'Wat is er?' Vraag ik snel.

'Ik riep jou en je reageerde niet.' Zegt ze boos en bezorgd.

'Sorry, ik was diep in mijn gedachten gezonken.' Zeg ik en ze gaat naast mijn op bed liggen.

'Het is voorbij Soof. Niemand wil jou of Fay nog iets aandoen, dat heeft de politie toch gezegd.' Zegt ze en ik knik.

'Ik kan mezelf niet beschermen en Fay ook niet en dat zit me heel erg dwars.' Zeg ik en ik voel Lisa's armen om me heen.

'Wat wil je er aan doen dan?' Vraagt ze en ik haal mijn schouders op.

'Je zou verkering met Jayden kunnen nemen zodat hij jullie kan beschermen.' Zegt ze en ik geef haar een duw zodat ze van bed valt.

'Dat doe ik niet. Ik ga mijn redder niet gebruiken.' Zeg ik en ik draai me om zodat Lisa alleen mijn rug kan zien.

'Het was maar een grapje maar misschien kun je het aan hem vragen waneer jij en Fay op bezoek gaan bij hem.' Zegt ze en ik draai me naar haar om.

'Dat is helemaal niet z'n slecht idee lies. Heb je toch nog hersens in dat koppie van jou zitten.' Zeg ik en nu is Lisa degene die mij van bed duwt.

'Ja, knap hè. Maar even serieus, waneer ga je Fay aan hem voorstellen dan? En hoe weet hij van Fay?' Vraag ze en ik ga op bed zitten. Ik ontgrendel mijn mobiel en laat haar de WhatsAppjes zien.

'Oh zo kent hij Fay dus.' Zegt ze en ik leg mijn mobiel weg.

'Ik denk dat ik morgen even langs ga.' Zeg ik en friemel wat met mijn vingers.

'Die Jayden is dat die knappe vent van het restaurant?' Vraagt ze en ik hoef niet eens antwoord te geven want ze kan het al aan me zien.

'Ja dus, lieverd je moet echt wat aan dat blozen van je doen.' Zegt ze lachen en ze verdwijnt snel uit mijn slaapkamer naar haar eigen appartement.

'Ik krijg jou nog wel.' Schreeuw ik haar na. Ik pak mijn mobiel en loop naar de voordeur en doe hem op slot. Ik loop naar haar appartement en klop op haar deur.

'Lisa doe open. Ik kom Fay halen.'

'Waarom?' Vraagt ze.

'Nou, omdat ik naar het park ga met haar.' Zeg ik met een duh-toon. Ze opent de deur en drukt Fay in mijn armen.

'Hier je kind.' Zegt ze waardoor ik haar verbaasd aan kijk.

'Hoezo gaat dat zo gemakkelijk?' Vraag ik en ik zie Bram achter haar staan.

'Ik heb haar iets beloofd.' Zegt hij en ik kijk hem raar aan maar loop dan weg.

'Doe het veilig.' Riep ik door de gang zodat iedereen het kan horen.

'Oppassen van Dijk.' Roept ze nog snel voordat ze naar binnen word geduwt door Bram. Ik loop lachend het appartementencomplex uit naar het park er tegen over. Het is er niet druk, er lopen alleen een oud stelletje en hun kleinkinderen rond en meer niet. Ik ga op de ronde schommel liggen en leg Fay op haar buikje op mijn borst.

'We gaan morgen naar Jayden.' Zeg ik aaiend over haar hoofdje.

'Dat heb ik hem beloofd en ik mis hem gewoon.' Zeg ik en ze laat een raar geluidje horen wat mij aan het lachen maakt.

'Alles is voorbij, we zijn veilig. I protect you.' Zeg ik en ik sta op uit de schommel en loop naar het meertje dat ze hebben aangelegd. Op sommige momenten kan de natuur heel mooi worden als het lelijk is zoals het meer wat heel vies is maar nu in de maneschijn heel mooi glanst. Ik pak Fay goed in het witte kleedje en sluit genietend mijn ogen.

~

Het geluid van mijn wekker vult de kamer waardoor ik hem uit druk. Vermoeid doe ik mijn ogen open en zie ik dat het half zeven is, tijd om op te staan. Ik moet zo om acht uur werken en door alle gebeurtenissen van de laatste dagen hoef ik alleen maar van acht tot twaalf te werken en kan ik vanmiddag naar Jayden. Ik doe mijn werkkleding aan en loop naar de keuken om te eten. Als ik daar mee klaar ben poets ik mijn tanden en doe ik de deur open voor Lisa die net wou aanbellen.