Εσύ

Η πρώτη συνάντηση

POV Νεφέλης

Κοίταξα το ρολόι.Έπρεπε να ετοιμαστώ για την επίσκεψη με τον φίλο του νεαρού που ήρθε πριν λίγες μέρες στο γραφείο μου.Απ'ο,τι κατάλαβα είναι σπάνια περίπτωση και με ενδιαφέρει ιδιαίτερα.Χτενισα τα μπουκλωτα μου κόκκινα μαλλιά,όσο μπορούσα βέβαια, ίσα για να καθίσουν, έβαλα το μαύρο μου ψηλόμεσο παντελόνι, ένα ροζ πουκάμισο, τις μπεζ μου γόβες και άρχισα να βαφομαι, όχι πολύ, ίσα για να καλύψω κάποιες ατέλειες.
Βγήκα από το σπίτι και κατευθύνθηκα προς το αυτοκίνητο.Πάντα πηγαίνω νωρίτερα σε κάθε ραντεβού για κάθε τυχόν απρόοπτο.Μόλις έφτασα στο γραφείο, βγήκα στο μπαλκόνι να κάνω ένα τσιγάρο.Πάντα έχω άγχος όταν πρόκειται για ένα νέο ασθενή και αυτό με ηρεμουσε.Είχα έρθει τουλάχιστον μισή ώρα νωρίτερα κι έτσι χαλαρωσα λίγο ενώ ήμουν καθισμένη στο μπαλκόνι.

POV Αλέξη
Οι μέρες πέρασαν και ήρθε η ώρα για το ραντεβού μου με την ψυχολόγο.Το ότι είναι σχεδόν συνομηλικη μου πιστεύω θα με κάνει να νιώσω πιο άνετα.Πιστεύω.Ή καλύτερα ελπίζω.
Έκανα ένα μπάνιο και άρχισα να ντύνομαι.Δεν ξέρω τι πρέπει να φορέσω αλλά αποφασίζω να βάλω ένα απλό τζιν και ένα καρό πουκάμισο. Φόρεσα τα all star μου κοίταξα λίγο τα μαλλιά μου αν είναι εντάξει και εφυγα.

Το ιατρείο δεν ηταν πολύ μακριά με το αμάξι οπότε δεν βιαζόμουν.Θα εφτανα τουλάχιστον 10 λεπτά νωρίτερα.
Όταν έφτασα κοίταξα την πολυκατοικία και ύστερα τα κουδούνια για να δω σε ποιον όροφο είναι.

Νεφέλη Κυβελου 3ος όροφος
Πήρα το ασανσέρ και ανέβηκα.
Η πόρτα για την αίθουσα αναμονής ήταν ανoιχτη και η πόρτα του γραφείου της μισάνοιχτη.Κοίταξα λίγο στα κρυφά μέσα από την μισάνοιχτη πόρτα και είδα μια κοκκινομάλλα κοπέλα να καπνίζει στο μπαλκόνι.Δεν μπορούσα να καταλάβω αν αυτή ήταν η ψυχολόγος.Δεν φαινόταν αρκετά σοβαρή για να είναι ψυχολόγος.Το ντύσιμό της ήταν κομψό και σοβαρό αλλά ήταν πολύ μικρή και έχανε τη σοβαρότητα που της έδινε το ντύσιμο.

Χτύπησα την πόρτα και αυτή πετάχτηκε από το φόβο της.

POV Νεφέλης

Ένα χτύπημα στην πόρτα με έκανε να τρομάξω και πήγα λίγα βήματα πίσω απο τη θέση μου.Στην πόρτα ήταν ένας άνδρας.Όμορφος αλλά φαινόταν ταλαιπωρημένος.Ψυχικά ταλαιπωρημένος για μέσα απο το πουκάμισο του και το στενό του παντελόνι μπορούσα να διακρίνω ότι ήταν γυμνασμένος.

"Με συγχωρείτε, είστε η Νεφέλη Κυβέλου, η ψυχολόγος;" με ρώτησε αυτός ο γοητετικος άνδρας.Απορούσα τι μπορεί να του συνέβαινε όσο εξεταζα την εμφάνιση του.Όταν όμως τον κοίταξα στα μάτια υπήρχε κάτι.Κάτι που με τάραξε.Αυτός ο άνδρας είχε μέσα του θυμό και φόβο ταυτόχρονα.Μέσα απο τα πράσινα του μάτια ξεχώρισα ένα χάος.