Εσύ

Σε θέλω

Όσο ήμασταν σπίτι η Νεφέλη ετοιμαζόταν για τις συνεδρίες τις κι εγώ έκανα τις διορθώσεις στο βιβλίο που είχα μόλις αναλάβει.Μέσα σε ένα μήνα είχαν αναλάβει αρκετά βιβλία.Πιο πολλά από όσους κάνουν την ίδια δουλειά με εμένα στο γραφείο.Ίσως τελικά να πάρω την προαγωγή χωρίς να προσπαθήσω ιδιαίτερα.

"Μωρό μου εγώ τελείωσα με τα δικά μου..εσυ;"
"Όχι ακομα αλλά μπορεί να περιμένει" της είπα και την πήρα στην αγκαλιά μου

Λατρεύω να με λέει μωρό της.Είναι κάτι που ειχα να ακούσω χρόνια και οταν το ακουω απο εκείνη ακούγεται αλλιώς.

Ένωσα τα χείλη μας και άρχισα να την φιλάω παθιασμένα...

"Σε θέλω" της λέω φιλώντας την στο λαιμό και βγάζει ένα βογκητο ευχαρίστησης σαν να μου απάντησε σε αυτό που της είπα.

Την σήκωσα ψηλά και έδεσε τα πόδια της γύρω απο τη μέση μου.Την πηγα στο δωμάτιο της.

Και το έκανα.Της έκανα πάλι έρωτα.Όσο πιο παθιασμένα μπορούσα.Όσο μου έβγαζε κι εκείνη.
Έχω κάνει σεξ με τόσες γυναίκες αλλά αυτή, αυτή διάολε ήταν το κάτι αλλο.

Την θέλω τόσο σωματικά που μερικές φορές δεν ελέγχω τον εαυτό μου.Με κάνει να νιώθω σαν να είμαι κάποιος άλλος.Δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου όταν της κάνω έρωτα.Δεν την χορταίνω.

Όταν τελείωσα την κοίταξα χαμογελώντας της και τη φίλησα στο μέτωπο.

"Πότε δε θα σταματήσει να μου αρέσει αυτό." Μου ανακοινώνει

"Ποιο; "

"Όλο αυτό.Το ότι μου κάνεις έρωτα και μου βγάζεις όλα αυτά τα συναισθήματα χωρίς να προσπαθήσεις καν.Και που πάντα με φιλάς στο μέτωπο με τόση στοργή.Νιώθω ότι σε ερωτεύομαι κάθε μέρα και περισσότερο Αλέξη "

"Κι εγώ.." της λέω και την παίρνω στην αγκαλιά μου

"Μην με πληγώσεις σε παρακαλώ..." μου λεει και καταλαβαίνω ότι είναι λυπημένη.Γυρνάω να την κοιτάξω και επιβεβαιωνομαι.

"Γιατί να σε πληγωσω; Νεφέλη είσαι ότι πιο καλό μου συνέβη τα τελευταία χρόνια.Δε θα το έκανα ποτέ."

Μου χαμογελάει και μπαίνει ξανά στην αγκαλιά μου.

POV Νεφέλης

Με αυτά που ειπώθηκαν ήμουν πλέον σίγουρη.Σίγουρη ότι με θέλει πραγματικά στη ζωή του.Όλες οι ανασφάλειες χάθηκαν.

Ετοιμάστηκα να πάω στη δουλειά και άφησα τον Αλέξη να δουλεύει πάνω στο βιβλίο που είχε αναλάβει.
Όποτε τον έβλεπα ήταν τόσο απορροφημένος με αυτό που έκανε.Πρέπει να  του αρέσει πολύ η δουλειά του.

Έφτασα στο γραφείο όπως πάντα πολύ νωρίτερα από το ραντεβού μου και πήγα στο μπαλκόνι ως συνήθως μέχρι να έρθει ο ασθενής μου.
Ξαφνικά μου ήρθε στο μυαλό η όλη κατάσταση με τους εφιάλτες του Αλέξη.Άρχισα να ψάχνω διάφορες προηγούμενες συνεδρίες που είχα με το ίδιο πρόβλημα.Όλοι τους είχαν βρει άλλο τρόπο για να το ξεπεράσουν.
Δεν μπορούσα να βρω λύση μόνη μου στο πρόβλημα αυτό διότι εμπλεκομουν κι εγώ και δεν μπορούσα να το δω καθαρά επαγγελματικά.

Έψαξα τα email μου και βρήκα μια κοπέλα που πήραμε μαζί το πτυχίο μας.Ήταν καλή, άλλωστε πήρε το πτυχίο της με άριστα και άρχισα να της αναλύω της κατάσταση.Βέβαια δεν της είπα ότι εμπλεκομαι άμεσα αλλά οτι είναι πολυ καλος  μου φίλος  και δεν μπορούσα να το εξετάσω καθαρά.

"Γεια σου Νεφέλη " ακούστηκε μια φωνή μπροστά μου

"Ω γεια σας κύρια Βασιλική, καθίστε, μισό λεπτό να στείλω ένα email και ξεκινάμε." Της είπα βιαστικά

Ήταν πολύ καλή.Της είχα πει να μιλάμε στον ενικό γιατί προσπαθούσα να την κάνω να νιώσει άνετα.Άλλωστε ήταν μεγαλύτερη μου.Εγώ ήμουν αυτή που έπρεπε να μιλάει στον ενικό.

POV Αλέξη

Είχα απορροφηθεί τόσο από το βιβλίο που άργησα να ακούσω το τηλέφωνό μου.

"Ναι;"
" Έλα ρε Άλεξ χαθήκαμε, που είσαι; "
"Είμαι σπίτι της Νεφέλης.Κάνω δουλειά θέλεις κάτι; "
"Επιτέλους ρε φίλε τα ξαναβρηκατε.Αναρωτιόμουν αν θες να πάμε πουθενά το βράδυ, σε κανένα μπαράκι, μαζί με την Νεφέλη αφού είστε πάλι μαζί κιόλας."

"Θα δούμε,περίμενε τηλεφώνημα μου." Είπα και έκλεισα το τηλέφωνο

Έστειλα μήνυμα στην Νεφέλη και μου είπε ότι δεν έχει πρόβλημα.

Πήρα ξανά τον Μάριο και του είπα ότι θα πηγαινα πρώτα εγώ και μετα η Νεφέλη γιατί είχε δουλειές

[...]