Jeany's POV
"Chase?"
Si Chase yung magiging fiancee ko?
"It's a good thing na magkakilala na pala kayo." Mrs. Smith
Then umupo na kami sa circular table. So ganito yung sitting arrangement.
Mr. Smith - Mrs. Smith - Chase - Ako - Mom - Dad
(A/N. Isipin nyo nalang na paikot yung table. )
"So paano kayo nagkakilala ni Andrew?" Andrew pala tawag sa kanya ng parents nya.
(A/N Chase Andrew Smith po yung pangalan nya so yun.)
"Sa prom po ma." Chase
"Ah. So she's the girl you've been telling me all this time. The one you're stalking since your freshmen days." -Mrs. Smith
Freshmen days? Stalker? Si Chase? Wth?
"Ma!" Pagsuway naman ni Chase sa kanya.
"Wae? She doesn't know?" - Mrs. Smith.
"Now she know." Sabi ni Chase with matching kamot sa batok.
"Ugh. Sorry anak. Di mo agad sinabi eh. Hehe." Sabi naman ni Mrs. Smith with matching peace sign pa. Ang kulit nila. Sana ganyan din kami ni mama.
So um-oo nalang ako kina mama. Malay nyo mag-work yung relationship namin.
Mahirap kasing maghintay.
Maghintay na makita at mapansin ka nya katulad ng pagtingin mo sa kanya.
Pero pano kung wala naman talaga? Natatakot akong isacrifice yung friendship namin para lang sa pag-ibig na yan na wala namang kasiguraduhan. :|
After ng day na yun, palagi na kaming magkasama ni Chase.
Di na rin kami nagkaka-ilangan. Komportable na rin ako sa kanya.
At oo, mapagmahal sya. He always had this surprises just to show me that he really loves me.
Pero paano?
Kung kahit halos isang buwan na kaming wala communication ni Jonny, sya pa rin ang hinahanap-hanap at minamahal ko. Kung sa bawat oras na kasama ko si Chase, si Johny pa rin ang iniisip ko. Kung ano bang ginagawa nya, kung kumain na ba sya. O kung masaya ba sya kasama si Anika at hindi man lang napansin na halos isang buwan na na hindi kami nagkakakitaan. :|
At alam ni Chase ang lahat ng yun. Ayoko syang saktan. Ayoko syang paasahin. Ayokong maramdaman nya yung mga nararamdaman ko ngayon kay Johny.
Pero sya mismo ang nagpumilit at hindi raw sya susuko kahit anong mangyari dahil naniniwala sya na balang araw, matututunan ko rin syang mahalin.
Sorry Chase. :(
***
Nandito ako sa bahay ngayon.
Anong ginagawa ko?
Tinititigan phone ko.
Naghihintay ng tawag or kahit text man lang sa kanya.
Pero walang dumating. Hayyyyyy.
Saturday. Walang magawa kaya tumawag ako kay Chase at nagpasama sa mall.
Feeling ko nahuhulog na rin ako kay Chase. Pero di ganun kalaki.
Kung pagbabasehan sa percentage.
80% kay Johny at 20% sa kanya.
Ang gulo lang talaga. Di ko na nga sya nakakasama eh.
Pero mahal ko pa rin.
So ayun. Pumunta kami ni Chase sa mall.
Naglaro kami sa arcade. Kumain. Nag-shopping.
Pero kanina ko pa nararamdaman na parang may sumusunod sa min.
Napatingin ako sa may high-way sa harap ng mall at nakita si Johny na patawid sa may kalsada ng nakayuko.
Ewan ko pero parang naramdaman ko na may masamang mangyayare.
*Screech!!!!*
*Boogsh!*
Di ko na alam ang nangyare.
Naramdaman ko nalang na ang daming nakapalibot sa akin.
Tumulo nalang bigla ang luha ko ng makita ko si Johny na umiiyak sa harapan ko habang hawak-hawak nya ko.
"Jo-Johny."
At pagkatapos nun. Di ko na alam ang nangyare.
BINABASA MO ANG
Best Friends (Short Story)
Genç KurguTAKOT? Kung hindi mo nga naman malalagpasan ito, hanggang sa huli, walang mangyayari. At baka sa kadulu-duluhan ng kwento, dahil sa takot sa mga bagay-bagay ay baka magsisi ka rin sa huli.
