Daughter of the Devil

14.(Not Edited)

Wynona P.O.V

Ik lag rustig in bed naar het plafond te staren en luister naar de voorbij ransdende auto op de straat buiten door het open raam. Ik st op en ga in het raam zitten en ik kijk naar buiten. Naar de lichtjes en ik zing zachtjes een liedje."I'm a big big girl, in a big big world. It's not a big big thing if you leave me."Zing ik zachtjes. Dan hoor ik geklop op de deur. Ik kijk raar op en kijk op de wekker hoe laat het is. 03.27. Ik trek één wenkbrauw op. Wie klopt er zo laat nog aan? Ik loop onzeker naar de deur en doe hem op een kiertje. Opeens vliegt de deur open. Ik zie een paar mannen binnen lopen die me vast pakken. Ik trap wild om me heen maar omdat ik al een tijdje niet gedronken heb ben ik te zwak."Laat me los!"Roep ik boos. Dan verschijnt Mark voor me. Ik laat mijn hoektanden groeien en grom naar hem. Hij doet hetzelfde. En zijn ogen zijn nu ook knalrood terwijl de mijne gewoon nogsteeds wit zijn."Laat me met rust Mark."Sis ik naar hem."Wynona je vraagt dit al voor de tiende keer maar mijn antwoordt veranderd niet."Zegt Mark grijzend."Dan moet je me eerst te pakken zien te krijgen."Zeg ik en ik schiet los. Ik gebruik nu wel mijn laatste beetje kracht maar ik heb het er voor over. Ik ren naar het open raam en spring eruit. Ik land soepel op mijn voeten en ik ren verder. Na een tijdje kom ik bij een heel groot bos uit. Als ik denk dat ik ver genoeg ben laat ik me tegen een boom aan zakken. Ik leg mijn hoofd verslagen tegen de boom aan. Ik adem snel in en uit. Ik moest bloed hebben. Ik luister of ik een dier hoor. Als snel springt er een konijn langs die ik oppak en leegdrink. Ik sluit genietend mijn ogen. Heerlijk. Ik drink het hele konijn leeg totdat er geen druppeltje bloed meer over is. Ik sta voorzichtig op en ik gooi het konijn verder weg. Ik loop langzaam door het bos en steun tegen bomen als ik denk dat ik ga vallen. Na een tijdje vind ik een hert en ik drink het leeg. Ook het hert drink ik helemaal leeg. Ik loop verder en ga nog ergens tegen een boom zitten. Hier blijf ik de hele nacht zitten en drink alles leeg dat ik tegen kom. Helaas geen mensen maar dat kan je verwachten. Wie gaat er ook in de avond naar het bos?

Als het licht begint te worden begin ik naar een groot meer te lopen. Ik maak mijn gezicht schoon die helemaal onder het bloed en modder zit. Ik maak mijn haar nat en was het een klein beetje. Ik trek mijn kleren uit en ga me wassen. Als ik dood moest gaan deed ik dat teminste wel schoon. Ik trek mijn kleren weer aan. Ze zijn niet echt schoon maar dat boeide me niet echt. De dag vermaak ik me en beetje bij het meer en luisterde naar de gluiden. Het voelde alsof ik helemaal niet op de vlucht was. Het voelde gewoon als een normale dag. Een normale dag. Dat ik straks weer naar de villa zou gaan en dat dan Mark me komt bezoeken en we gezellig op de bank zitten te kletsen. Maar dat was niet zo. Nu was ik juist op de vlucht voor Mark en zal er waarschijnlijk binnen kort een einde aan mijn leven komen. Ik wist het gewoon zeker. Ik zucht en geniet van de zon.

Eerder dan gedacht valt de avond. Ik zucht. Ik sta op en begin door het bos te lopen. Ik voelde me al beter dan gisteravond. Opeens hoor ik achter me geritsel. Ik ruik even en ruik allerlei geuren van mensen. En ook die van Mark. Ik zie ze verschijnen en ze zien mij ook."Pak haar!"Roep Mark. Snel rende ik verder. Ik moest hier weg. Ik keek achterom en zag allerlei mensen me achtervolgen. Waarom was ik nu niet zo snel als ik altijd was. Waarschijnlijk omdat ik wist dat dit het lot is. Dat ik wist dat ik dood zou gaan. Ik rende verder en zag door het donker niet de omgevallen boomstam waar ik nu over struikelde. Ik hoor het gepraat van stemmen dichterbij komen. Één stem kwam erboven uit. De stem van Mark. Dan voel ik netten over me heen."Hou haar goed vast. Ze is erg strerk. Ze is tenslotte de dochter van de duivel."Hoor ik hem zeggen. Ik zag allemaal zwarte vlekken voor mijn gezicht. Dan ben ik even bewusteloos.

Als ik weer bijkom zit ik in een kooi en zie ik Mark voor me zitten."Mark laat me gaan alsjeblieft!"Vraag ik smekend terwijl ik huil. Dat moet er vast heel angsangjagend uitzien omdat ik bloed huil. Mark schudde zijn hoofd."Waarom niet?"Vraag ik huilend."Omdat je mensen vermoord. Je bent gevaarlijk voor de mensheid. Je had niet moeten komen."Zegt hij kil tegen me. Ik veeg mijn bloedtranen weg en mijn hand zit nu onder het bloed."Wat ga je dan met mij doen?"Vraag ik huilend."Wat jij met mensen gedaan heb. Vermoorden."Zegt hij kil en kijkt me strak aan."Please Mark doe het niet."Smeek ik hem en kijk hem verdrietig aan. Hij loopt mijn kooi binnen. Ik zag mijn kans om te ontsnappen en wilde weg rennen maar ik voelde een steek in enkel. Ik keek ernaar en zag dat hij bloede. Ik kwam niet vooruit.. Maar Mark wel. Hij kwam steeds dichter bij me. Dan pakt hij uit zijn kontzak een houtenstak. Ik zag honger om mij te doden in zijn ogen."Plaese Mark doe het niet."Vraag ik nog smekenend en dan voel ik een hevige pijn. Ik schreeuw het uit en dan wordt het zwart voor mijn ogen.

Please hold my hand

And feel the warmth of my love

Let my power flow through your vains

Let me give you all I can

Please let me keep you alive

I don't want you to go

Just let me hold your hand

Cause I'll never let you go!

Mark P.O.V

Ik kijk naar het dode lichaam voor me en begin te grijzen. Dan opeens begint het lege holle gevoel zicht te vullen met verdriet. Ik ga naast het lichaam zitten."Nee, nee, nee, Fuck Wynona het spijt me zo."Zeg ik en ik druk het lichaam tegen me aan."Ik weet niet wat me bezielde."Zeg ik en er rollen tranen over mijn wangen. Ik heb de liefde van mijn leven vermoord. Zo zit ik een tijdje te huilen. In een kooi met het lichaam van Wynona tegen me aan.

Na een tijdje neem ik het lichaam mee en maak het schoon. Ik maak haar haar klit vrij en trek haar een mooie jurk aan. Ik rij met het lichaam naar het bos en maak een mooie begraafplaats voor haar. Ik leg haar er netjes in en doe er veel bloemen bij. Er rollen steeds tranen over me wangen. Ik ga voor het graf liggen en kijk steeds naar het lijk. Waarom? Waarom was dit het lot? Waarom konden we niet lang en gelukkig leven? Ik veeg mijn tranen ruw van mijn wangen. En zo blijf ik naar het lichaam kijken. Dag in dag uit. Ik vervang elke dag de bloemen die verwelken. Dan ga ik weer zitten en kijk weer naar het lichaam. Zo gaat dat. Dag in dag uit.