11. Bölüm "Aşığım"

5.5K 243 15
                                    

.....11.Bölüm.....

Güneşin kayboldu, kalp vuruldu, aşk tutuldu
Ne kadar saklasan susmuş olsan yok olur mu

Aşığım aşığım çok fena aşığım dersem uzaklaşırsa
Ardına bakmadan karşıma çıkmadan düş olup kaybolursa

Ellerim gözlerim hepsi senin gölgelerim
Gülüşün yerle bir seni görmek tek sevincim

Aşığım aşığım çok fena aşığım dersem uzaklaşırsa
Ardına bakmadan karşıma çıkmadan düş olup kaybolursa

Sana aşık olamam, sana aşık olamam
Dediğinde adam, gözyaşımı tutamam

Ellerim gözlerim hepsi senin gölgelerim.

...

Karşımda duran Gizem'e bakıyordum. Ne işi vardı burada nereden bulmuştu beni. Gizem küçüklükten beri benim en iyi arkadaşım dı Esra'dan bile çok seviyordum onu. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi.  Seviyordum onu. Ama taa ki ailesi bu şehirden onu da alıp gidene kadar. Ailesi beni zaten sevmezdi ve bir yıl önce Gizem'i alıp götürene kadar.

Gizem bana doğru geldi ve boynuma atladı "serammm kardeşim çok özledim seni" ben de ona karşılık verdim sarıldım. "Sen nereden buldun beni?" Sorduğum soruyu merak ediyordum gerçekten. Ellerimi tuttu "sen şimdi maçına gir kazan sonra uzun uzun konuşuruz bunları birtanem" başımı olumlu anlamda salladım ve yanağından öpüp hakemin yanına dogru gittim. Özlemiştim. Gizem'i.

Hakemin yanına gittiğimde beni maçın yapılacağı tarafa yönlendirdi. Hadi bakalım.

------

Maç bitmişti ve ben çok şükür ki kazanmıştım. Şimdi ise Gizem ile benim evime gelmiştik Gizem İzmir'den yeni gelmişti. Bavulunu içeri aldıktan sonra mutfağa geçtik. "Evet şimdi sen bana her şeyi anlatıyorsun ben de bize güzel bir kahve hazırlıyorum anlaştık mı?" Gizem güldü "peki" diye de yanıt verdi.

"Şimdi Sera biliyorsun hayatımı mahveden annem ve babamdı" kettıla su koydum ve kalçamı tezgaha yasladım ardından Gizem'i dinlemeye başladım.

"İşte beni iki yıl önce bu şehirden zorla götürdüler. Ama ben dayanamadım. Seni özledim. Onlara karşı geldim ve buraya geldim." Yanına gidip ellerinden tuttum ve yüzüne baktım.

Gizem güzel kızdı. En çok da koca gözlerini ve şekilli dudaklarını seviyordum. Fiziği de güzeldi. Kumral saçları ise zaten anlatılmaz dı. Orta okulda az koşmamışlardı peşinden.

" Ben de seni çok özledim. Hayatımda ki yerin hep belli ediyordu zaten. Bu yüzden gelmene çok sevindim." Dedim ve "artık bu ev ikimizin Gizem tamam mı beraber kalacağız" diye de devam ettim Gizem koca gözlerini daha çok açarak "gerçekten mi?" Diye bir soru yöneltince "gerçekten" dediğimle boynuma atladı.

Zaten Akın artık burada kalmıyordu arkadaşları ile ev tutmuştu .

"Gerçekten mi Sera" elimde ki Gizem'in elbisesini askıya asarken "evet" dedim. Kahvelerimizi içmiştik. Şimdi ise Gizem'in elbiseleriniz dolaba düzlüyorduk. Gizem bakımına önem veren biriydi. O ise makyaj masasını düzenliyordu.

"Peki adı ne?" Yüzümde hafif bir tebessüm oluştu "Kuzey" Gizem güldü "inanamıyorum. Biri bana gelip 'Sera aşık olmuş' deseydi gülüp geçerdim" elimdeki elbiseleri asmaya devam ederken konuştum.

"Aslında Kuzey çok farklı." Odada ki bütün işleri bitirmiştik. Yatağa oturdum o da yanıma geli bağdaş kurdu.

"Mesela onun yanındayken nasıl hissediyorsun?"

SEN BENİMSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin