SEN BENDE VARDIN AMA BEN SENDE YOKTUM

Karar verdim.

Bölüm şarkısını sizlere bıraktım...

Evet bugün doğum günüm ama kimin umrumda? Sabahın köründe Ayaz alarmı ile uyandım. Aslında güzeldi. Bir sürahi su ile uyanmak tabikide zevk verici bişey anlıyorum.
Evde deli koşturmacalar yaşıyorum. Ayaz saolsun hiç eksik olmasın ya. Sabah 9:00 'da bizimkiler toplandı bile. Aslında bütün gün film izlemek sohbet etmek konuşmak ve en sonda pasta keseceklerdi. Benden bişey saklayamazlar. Öğrenirim gözümden kaçmaz.
Burcu , Ulaş, Ayaz, Nehir bu kadarız işte fazla bile bana aslında. Nehir tatilden yenu dönmüştü ve doğrudan bizim eve dadandı.
...
Sabah kahvlatı yaptıktan sonra lavaboya giderken Ulaş telefonda konuşurken duydum. Dinlersem ayıp olurdu ama nerden anlardı ki bizim şapşal Ulaş.
-Aleyna bugün buluşamayız üzgünüm.
Bak şu Aleyna'ya planlarımızı bozacak. Sinsi seni! Dinlemeye devam ederken yine Aleyna'nın konuşmakta oldugunu anladım. Biraz karşı tarafı dinledikten sonra , tekrar Ulaş konuşmaya başladı.

-Bak bugün cidden olmaz önemli bir gün anla beni yarın söz bütün günü birlikte geçiririz.

Vay hıyar topa bak sen seni Burcu'ya söylemek vardı yolardık seni ama neyse dua etsin mutlu günü bozmak istemiyorum öküz Ulaş.

Tamam şimdi kapatıyorum dedi ve ordan toz olmanın zamanı gelmişti. Hemen kendimi lavaboya attım. Ve bir el kapıyı tıklattı.

-Prenses iyi misin?

-Ben iyiyim git sen Ulaş.

-Pekala gidiyorum ben bişey olursa seslen ama tamam mı?

-Tamam.

Ulaş'ta gittikten sonra işimi görüp çıkmıştım. Bizimkiler salonda oturmuş şimdiden film kavgası başlamıtı.

Hayır Ayaz dedi Nehir. Korku filmi izlersek nasıl uyuyacağız haberin var mı?

Ayaz' da hemen bende romantik komedi izlersem kusarım kızım dedi.
- Burcu bu işi halledecek gençlik rahat olun.

-Merakla bekliyorum leydim.

-Şimdi arkadaşlar bugün çok uzun değil mi? O zaman hepsinden birer tane izleyeceğiz. Bilim kurgu, korku , romantik komedi...

Herkesten onaylayıcı sesler çıktıktan sonra korku filmiyle başladık. Abur cuburları Nehir halletikten sonra Ayaz' a ölümcül bakışlar attıktan sonra yanıma oturdu. Ben bu sefer tabikide Ayaz 'ın yanına sokuldum Ulaş'a gider miyim ? Olmaz bir daha ...
...
Bütün gün deli deli şeyler yapıp film izledikten sonra sohbet etmeye başladık gece yarısına yarım saat bişey kalmıştı. Daha kimse kutlamadı. Biliyorum gece yarısını bekliyorlar.

...
Herkes ben mutfağa gidiyorum, aa telefonum çaldı, lavabo ihtiyacı diyerek bir yere çekilmişti. Ama ben anlamıştım pasta zamanı! Odamda onların gelmesini beklerken aniden ışıklar kesilmişti. Ve biranda hepsi odamda ellerinde bir pastayla daldılar.. O kadar çok mutlu olmuştum anlatamam...

Ayaz elinde pastayla önümde durunca ona minnet dolu bakışlarımı gönderdim.
-İyi ki doğdun küçüğüm... Mumladı üfle ve en önemliside dilek tut bakalım.

Hepsine göz gezdirirken bişey farkettim onlar olmasa yapamazdım. İlk önce teşekür ettim içimden ardından dileğimi diledim ve mumları üfledim ve bir alkış koptu.
Gülümseyerek onlara baktım. Bucu üstüme atlayarak iyi ki doğdun şekerparem benim dedi. Ulaş öyle bir sarıldı ki kemiklerimi de aldı. Nehir'inde Ulaş'tan bir farkı yoktu aslında herkes iyi dileklerini iletti ve sarıldıktan sonra pastayı kesmek için masanın üstüne koydular.
Ayaz gülerek sence pasta neli?

-Tabikide vanilya ve çikolata!

-Doğru tahmin güzellik.
....
Herkes pastalarını yedikten sonra hediye vermek için çıldırmıştılar.
Ayaz'dan küçük bir çercevede bebekken birbirimize bakıştığımız ve geçen yaz çekilen yine bakıştığımız fotoğrafı koymuştu çok güzeldi.
Burcu'dan ise bir kutu dolusu en sevdiğim abur cuburlar bir kaç not ve resimlerimiz anılarımız olan güzel kendi elleri ile yaptığı kutuyu vermişti.
Ulaş'tan da müzik kutusu almıştım mükemmeldi.
Nehir ise ikimizin isimleri yazan bir bileklik almış birini bana birini kendi eline takmıştı.
O kadar değerliydiler ki benim için onları çok seviyorum...
...
O gece sabaha karşı herkes evlere dağılmıştı.Ama ben  o kadar mutluydum ki, Resmen uyku tutmamıştı.O kadar da geç değildi fakat sahil kenarına  bu saatte gidemezdim. Bende vaktimi balkonumda yıldızları izleyerek geçirmek için üstüme ince bir hırka alıp balkon kapısını açtım. Dışarıya çıktığımda küçük minderlerimin üstüne oturdum.Hafif esintili ama beni çok da etkileyen bir hava değildi.Ve işte o an... Onu sahile giden yoldan dönerken bizim evin yanından geçmişti.Başı eğik bir şekilde yürümekteydi.O çok fazla derin bakan ve zümrüt yeşili gözleri göremediğim için üzülmüştüm açıkcası, görmek istemiştim nedeni bilmeden hemde. Aslımda kafam eğik bakmaya çalışıyordum.Çünkü yine yakalanırsam utancımdan ölürdüm.Hem o geceden sonra ilk kez karşılaşınca korkmuştum.Bakışları hissiz olabilirdi fakat ben az da olsa korkmuştum.Ve o karanlığa doğru giderken onu ilk kez bu kadar merak etmiştim. O uzaklaşınca rahat bir nefes verdim. Farkedilmek istemiyordum. O an aklıma bişsey geldi. Bu çocuk buraya yakınlarda bir yerlerde oturuyordu heralde ve onu görüyordum değil mi? Yani onunla tanışma fırsatım olabilirdi.

...

Genç oğlandan;

Sessizce sahilden dönerken bu gece o kızı görmek istemiştim fakat o gelmemişti. Neden görmek istediğime dair bir fikrim açıkcası yoktu. Sadece beni görünce ki tepkisini öğrenmek istemiştim. Ama kimin umrunda? Tanımıyorum bile onu beni  ilgilendirmez. Bir balkonun önünden geçerken, o balkonun o kızın ki olduğunu anladım. Galiba bu gece izleyecek başka bir şey bulmuştu. Yıldızlar gibi... Sonra beni fark etti. Bende hemen kafamı aşağı indirdim. Galiba beni görünce biraz oturduğu yerde saklandı.Saf kız sanki ben onu görmemiştim. Hafifçe tebessüm ederek yoluma devam ettim...

...

Sabah erkenden kalktım.Kahvaltımı yaptıktan sonra odamda kitap okumaya başladım.Bizimkilerin hala uyuduğuna adım kadar emindim.Onun içinde gün boyu rahatsız etmeyecektim onları o kadar hazırlık yapmıştılar. Kafamı kaldırıp aldıkları hediyelere baktım. O kadar şanslıydım ki onlar gibi kardeşlerim olduğuna kendimi çok şanslı hıssetmiştim.Sonra aklıma o geldi... Galiba arkadaş olmak istiyordum çünkü onu merak ediyordum. Karar verdim onunla tanışmaya çalışacaktım...

Beğenirseniz oy vermeyi unutmayın. Ayrıca, yorum yaparsanız çok sevinirim...